Sport for Life

ไม่รู้ว่าเวลาที่รัฐบาลเขาจะเลือกใครมาเป็นเจ้ากระทรวงเขาเลือกมากันอย่างไร จะเลือกตามจำนวนโควต้าที่ตกลงกันมาหรือจะเลือกตามความเหมาะสมของแต่ละท่านที่มีมาแต่เก่าก่อน

พอได้สดับรับฟังเงิน “ดิจิทัล” ที่รัฐบาลพยายามที่จะเข็นออกมาให้ประชาชนได้จับต้องกัน ส่วนหนึ่งก็อยากได้แต่ในอีกความคิดหนึ่งก็มันจะเป็น “ตราบาป” กับตัวเราเองหรือเปล่า

คุยเรื่องของมหกรรมกีฬาของคนเอเชียเราอะไรมันจะปังไปกว่า “เอเชียนเกมส์” สำหรับครั้งนี้เกิดในแผ่นดินที่ถือว่า ณ เวลานี้ใหญ่ที่สุดในเอเชียของเราแล้ว เมื่อหลายปีก่อน

เรื่องของกีฬาที่จะพาให้ชาวบ้านร้านตลาดลืมตาอ้าปากได้เวลานี้เห็นจะมีไม่กี่ชนิดกีฬา ลองมองประเภททีมดูว่าอะไรที่พอจะจัดความหน้าจะเป็นหัวหอกเพื่อปากท้องชาวบ้านได้บ้าง ผมมองว่า

เรื่องของกีฬาที่อยากจะกล่าวถึงกับความสำเร็จของนักกีฬาในระดับโลกโดยเฉพาะเรื่องของเอากีฬามาเป็นเครื่องทำมาหากินมันก็มีอยู่มากมาย แต่ไอ้ที่คนในแถบซีกโลกอย่างพวกเราจะขึ้นไปเสนอหน้ารับแชมป์

กว่าจะได้เห็นหน้าตาของ ครม. เล่นเอาประชาชนเป็นประสาทกันเป็นแถวๆ ผมเองบอกตรงๆ ว่าหลังเลือกตั้งสนอกสนใจการเมืองเป็นเรื่องต้นๆ ของชีวิต แต่พอนานๆ เข้า มนุษย์ที่เรียกตัวเองว่า สส.เริ่มละเลง

พื้นที่ซึ่งเคยใช้เป็นสังเวียนการแข่งขันกีฬาที่เรารู้จักชื่อสนาม “ราชมังคลาฯ” สนามนี้แค่ชื่อก็หนาวกันไปตามๆ กัน เพราะสนามแห่งนี้เคยให้คุณและโทษกับผู้คนมานับไม่ถ้วน

การออกกำลังกายที่ถือว่าสำคัญมากอย่างหนึ่งของคนเรา เพราะพื้นฐานของมนุษย์ทุกเผ่าทุกชาติทุกภาษาหากนอกจากหายใจเพื่อต้องการมีชีวิตแล้วไม่มีการออกกำลัง

หลังจากที่หลายประเทศบนโลกใบนี้รอดพ้นจากความทุกข์เข็ญด้วยมหาภัยจากโรคร้ายนามว่า “โควิด-19” เกือบจะกลายเป็น “นรกบนดิน” ที่ทั่วโลกต้องยอมจำนน ประเทศที่เป็นมหาอำนาจ

นับแต่ที่คนไทยเราลงมือลงไม้ไปใช้สิทธิ์เลือกตั้งตอนนี้ก็เดือนหนึ่งแล้ว แต่จนแล้วจนรอดเราเองก็ยังไม่สามารถมองเห็นเค้าลางของคณะผู้บริหารประเทศได้เลย สิ่งที่คนไทยรับรู้และรับทราบ

เห็นความสนใจของบรรดามนุษย์ลุงมนุษย์ป้าหันมาใส่ใจสุขภาพแล้วรู้สึกชื่นอกชื่นใจเพราะเห็นการจัดการแข่งขันของทั้งสองหน่วยงานที่อยู่เบื้องหลังคนกีฬานั่นคือ หน่วยงาน

กว่าที่กัมพูชาจะตั้งตัวแล้วสามารถจัดกีฬาที่ถือว่าในแถบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้คือหลักใหญ่ใจความของการแข่งขันก็เล่นเอาหลายสิบปี ทั้งๆ ที่มหกรรมกีฬาของภูมิภาคนี้

มนุษย์ลุงคนหนึ่งที่ทำงานอยู่ในวงการกีฬามาเป็นเวลาเนิ่นนาน ทั้งเล่นเองจัดแข่งงานเล็กงานใหญ่มากมายก่ายกอง แต่คำถามที่คอยถามตัวเองว่า “ทำไมไม่มีคนดูหว่า”