อย่าเครียดกันเกินไป

อย่าเครียดกันเกินไป

ยุคหนึ่งสมัยหนึ่งกว่าจะได้ดูกีฬาที่ชอบสักทีต้องรอกันเป็นอาทิตย์ๆ แต่พอปัจจุบันเรามีอะไรให้ดูกันเกร่อจะเป็นของไทยเราเองหรือเป็นของต่างประเทศ ส่วนตัวผมเองชอบดูกีฬาแปลกๆ เพื่อเพิ่มความรู้และความเข้าใจในการเล่นกีฬาชาวต่างชาติเขา แล้วเราก็เอามาคิดต่อยอดว่าถ้าเราสามารถทำกีฬาที่เขาเล่นมาเป็นเราเล่นแล้วมันจะได้หรือเปล่า ด้วยว่าเป็นคนชอบกีฬาเป็นชีวิตจิตใจอะไรจะแพ้จะชนะผมไม่สนแต่ชอบดูและคิดถึงเหตุผลว่า “ทำไมเราแพ้เขา”

อาทิตย์ก่อนผมดู VNL ที่ทีมไทยต้องออกไปแข่งกับทีมสาวต่างชาติอันดับต้นๆ ของโลกบอกได้เลยนะกว่าชนะใครเขาได้แต่ละแต้มหรือเกมส์หนึ่งเราต้องขนาดต้องแลกชีวิตกันเลยก็ว่าได้จากผลการแข่งขันทั้งหมดเราชนะได้ 1 ครั้งแล้วต้องอาศัยจมูกคนอื่นหายใจถึงจะอยู่รอดได้สรุปได้ว่าเรารอดเพราะเกาหลีใต้ที่โยนโอกาสให้เราเพื่อได้อยู่รอดในปีหน้าต่อไป แต่หลายคนที่เป็นนักเลงแป้นพิมพ์มันจะด่าทออะไรกันขนาดนั้น ถามจริงๆ นะถ้าจะเทียบกันปอนด์ต่อปอนด์เราเอาอะไรไปสู้เขาได้บ้าง เรียกว่าบังกันมิดยังจะคิดหืออีก…

การที่จะเขียนด่าว่าใครเขาเนี่ยช่วยดูสภาพความพร้อมของทีมและตัวของนักกีฬากันด้วย เราพร้อมแค่ไหนแต่ละตัวที่ไปเล่นอยู่ต่างแดนกว่าจะรวมทีมกันได้มันไม่ง่ายอะไรเลยนะจะบอกให้ นักกีฬาเองแพ้เนี่ยมันก็ช้ำพออยู่แล้ว แต่พอมาโดนด่าโดนว่าเข้าเดี๋ยวก็พาลไม่เล่นให้เสียเลย แบบนี้มันก็จะเป็นเรื่องไปอีกเวลาดูกีฬาควรดูด้วยใจเป็นธรรม ถ้านักกีฬาที่เราจะเล่นด้วยเป็นพวกที่อยู่รอบบ้านเรา และดันไปแพ้แบบนี้สมควรโดน แต่นี่ต้องข้ามฟ้าข้ามทะเลไปสู้กับเขาการจะแพ้มันไม่แปลกแต่แพ้แล้วยังรอดได้เล่นอยู่แค่นี้ก็แจ๋วแล้วครับ

อีกชนิดกีฬาที่เราน่าจะชนะแบบสบายๆ ก็ต้องเป็น “กอล์ฟสตรี” ที่เราได้แค่รองแชมป์ซึ่งดูกันจริงๆ ถ้วยอยู่ในมือเราแล้วแต่สุดท้ายคู่ต่อสู้จัดเต็มมาแบบใครจะไปคิดว่า พวกจะมาได้แชมป์แบบปาดหน้าท้าชนกันเลยทีเดียวไม่ว่าคู่ต่อสู้จะเจอมรสุมชีวิตแค่ไหนสุดท้ายคือการมีระเบียบวินัยในการฝึกฝนมายาวนาน ซึ่งมันจะส่งผลให้สกอร์เป็นอย่างที่เราเห็นกันจะๆ ไม่ว่าจะเป็นน้ำ ทรายหรืออะไรเธอเจอมาหมดแล้วกดแชมป์ซะง้านนนน

ส่วน “จีโน่” ของเราก็เล่นดีมากขาดก็แต่ “น่าจะจ้างวานใครไปสอยคู่ต่อสู้สักพักหนึ่ง” อาจจะพอช่วยได้แบบนี้ใครชนะใครแพ้ก็ได้หมดคนดูชอบใจทั้งสิ้น นี่แหละครับดูกีฬาอย่าเครียดเกินไปมันจะตายเร็วนะจะบอกให้ไว้ ณ ที่นี้…. ครับ

ครูไก่