ชีวิตหมา-ชีวิตคน

ชีวิตหมา-ชีวิตคน

นักจักรยานคนไทยเรา…กลัวอะไร?
1.ฝาท่อระบายน้ำ
2.หมา

สองอย่างนี้แหละครับที่นักจักรยานไทย ต้องผจญมันทุกวัน
ไม่รู้จะไปเจอมันเมื่อไหร่…?

และเมื่อดวงซวย เจอกับมันเข้าก็เจ็บสาหัสเชียวละครับ!

ฝาท่อระบายน้ำมีอยู่แทบทุกถนน
เป็นฝาเหล็กเป็นร่อง-ร่อง แต่ละร่องที่น้ำจะลงเท่ากับล้อจักรยาน 2.00 นิ้วพอดี
เสือหมอบ เสือภูเขา ตกลงไปรถตีลังกาคว่ำหัวน็อคพื้นถนน สลบเอาง่ายๆ

ไอ้ฝาท่องเหล็กร่องนี้บ้างก็วางขวางถนนก็ดีไป
บ้างก็วางให้ร่องไปตามทางรถวิ่ง…ไอ้นี่แหละครับตัวแสบ…

ความจริง…กทม. เขาเคยประกาศผู้ใดพบฝาท่อแบบร่องไปตามทางรถวิ่งให้แจ้ง เพื่อเปลี่ยน แต่ก็ยังหลงเหลืออยู่มากครับ
นักจักรยานกรุงเทพเวลาปั่น นอกจากจะต้องระวังรถกระบะ รถ 10 ล้อแล้ว ตายังต้องก้มดูฝาท่อระบายน้ำอีกด้วย

ทีนี้มาถึงเรื่องหมา… หลาย-หลายปีก่อน นักจักรยานเรามักจะพกหนังสติ๊กบ้าง ไม้เล็กๆ ยาวๆ บ้าง เพื่อเอาไว้ป้องกันตัวจากการไล่งับของสุนัขข้างถนนหรือตามซอย…

ไอ้หมานี่มันแปลกนะครับ…
เจอจักรยานเป็นไม่ได้ แม่งงงนอนอยู่ในรั้วบ้านแท้ๆ เลาเราปั่นจักรยานผ่าน และก็ไม่ได้ปั่นเสียงดังอะไร
มันวิ่งออกมากัดได้

ผมเองเคยปั่นที่ถนนทางจะไป7 คต สระบุรี ไอ้หมาอยู่ในรั้วไกลมากนะครับ พอเห็นเรามันวิ่งออกมา แล้ววิ่งไล่เราไปตามถนนเกือบกิโลเมตร
ผมปั่นหนีซะแทบลมจับ
สาบานได้ว่าไม่เคยรู้จักมันเลย ไม่เคยไปด่าแม่มันด้วย

ใครทำวิจัย ทำไมหมาจึงชอบไล่งับจักรยาน?

ครับสมัยก่อนพกหนังสติ๊ก ไม้ไว้ไล่
แต่พอมามีกฎหมายทารุณสัตว์ ใครตีหมา เตะหมา ยิงหมา ถูกจับจำคุก เอาง่ายๆ
ก็เลยเลิกพกหนังสติ๊ก ไม้…หากเจอก็ปั่นหนีลูกเดียว…

และมาตอนนี้… หมามันยิ่งน่ากลัว …เพราะหมาโรคพิษสุนัขบ้ามันระบาด
จริงๆ นะ พูดไม่อาย ผมลดการปั่นทัวร์ริ่งลงมากทีเดียว
เพราะกลัวหมากัด
กลัวการฉีดยา
กลัวเสียเงินค่ายาหลายพันบาท…

ปัจจุบันตั้งแต่มีกฎหมายคุ้มครองหมา
หมากรุงเทพ (และเกือบทุกจังหวัดเพิ่มขึ้นมากทีเดียว)
และรู้สึกว่าไอ้หมามันอวดดีมากขึ้น…

ผมไม่กล้าวิจารณ์ หรือสนับสนุนการเซ็ตซีโร่ กำจัดหมานะครับ
เพราะผมไม่ใจร้ายพอ

แต่ก็อยากจะขอร้องผู้ใจบุญ ชอบเอาข้าวไปเลี้ยงไอ้หมาข้างถนนสักหน่อย
ช่วยหาเงินไปฉีดยามัน หรือทำหมันบ้างก็ดีนะครับ…

ชีวิตคนที่ต้องตายเพราะหมาบ้ากัด มีค่าไม่น้อยกว่าหมาจรจัดที่ท่านเลี้ยงนะจ้ะ… ออเจ้า

หญ้าแพรก