คอลัมน์ในอดีต

ชาวบ้านช่วยชาวบ้าน

ผมอายุมากผ่านอะไรต่อมิอะไร ทั้งร้านทั้งดี ทั้งในประเทศและนอกประเทศมามาก

พูดได้เต็มปาก!

เหตุการณ์ โควิด-19 นี้เป็นเหตุการณ์ระดับโลก ระดับประเทศที่ร้ายแรงที่ผมไม่เคยประสบมาก่อน

มีคนป่วยนับล้านๆ คน มีคนตายนับแสนๆ คน และยังตายต่อไปอีก ไม่มีใครสามารถบอกได้ว่าจะยุติเมื่อใด…

เป็นครั้งแรกในช่วงชีวิตที่ผมได้เห็นคนไทย ทั้งคนชรา คนหนุ่ม-สาว คนเด็กเล็กนับหมื่นนับพัน เข้าแถวรอบริจาคอาหาร น้ำ เงิน เพื่อบรรเทาความหิวโหย ยากลำบาก… ให้ชีวิตตัวเอง พ่อ-แม่ ลูกน้อย รอดชีวิตไปวันๆ มื้อๆ

เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ผมได้รับรู้… คนไทยฆ่าตัวตาย เพราะความหิว ตายเพื่อหนีความอดยาก ยิงตัวตาย โดดน้ำตาย ผูกคอตายนับสิบคน

ตอนเด็กๆ ผมเคยได้รับการสั่งสอน…ประเทศในน้ำมีปลา ในนามีข้าว… แต่วันนี้ พ.ศ.2563 คนไทยฆ่าตัวตายเพราะไม่มีข้าวกิน!!

พ่อโดดน้ำตาย…ลูกวัย 10 ขวบ ร้องตะโกน “พ่อจ๋าอย่าทิ้งหนู” แล้วโดตามพ่อไปตายอีกคน

เทคโนโลยีสื่อสารทางไลน์ ทางไลฟ์สด เผยแพร่ผูกคอตายของหนุ่มสาวที่ประสบภสวะตกงาน

หลายอย่าง หลายความตายที่ปรากฏ ไม่อยากเอามาเขียนเล่า เพราะมันเศร้าสะเทือนใจ

“กอล์ฟไทม์” เป็นหนังสือกีฬา ผมจึงไม่อยากเอา “การเมือง” เข้ามาเกี่ยวข้อง

ใครรับผิดชอบ ตั้งสติ แล้วนั่งเงียบๆ พิจารณาตัวเอง จะรับผิดชอบ จะแก้ปัญหา ทั้งในระยะสั้น ระยะยาว ต่อเหตุร้าย โควิด-19 นี้อย่างไร

นโยบายหลายนโยบายเหมือนเหรียญ 2 ด้าน… ปิดเมืองปิดประเทศเพื่อไม่ให้มีการชุมนุม รักษาระยะห่าง “มันก็ดี ถูกต้อง” ยุติการแพร่เชื่อได้ชงักจำนวนตัวเลขลดลงๆ ตัวเลขการสูญเสียชีวิตก็น้อย

แต่ปิดเมือง คือปิดโรงงาน ปิดบริษัท ปิดศูนย์การค้า ปิดร้านอาหาร ปิดจิปาถะ …คนก็เลยไม่มีงานทำ ไม่มีงาน ไม่มีเงิน ไม่มีอาหาร…

ถ้าจะเปิดเมือง เปิดทุกสิ่งอย่าง… แน่นอนมันคือเหรียญอีกด้านหนึ่ง มีงาน มีเงิน มีอาหาร… แต่มันก็เสี่ยงกับการแพร่กระจายโรค…

ทางเดียวเท่านั้น… นั้นคือ เป็นหน้าที่ของ “รัฐบาลที่ต้องใช้นโยบายที่ชาญฉลาด สติปัญญาที่มี” แก้ไขปัญหาให้กับประชาชน ในการที่เลือกปฏิบัติตามเหรียญด้านใดด้านหนึ่ง

หรือจะเลือกถอยคนละก้าว… เปิดเมืองแต่มีการป้องกันที่เข้มงวดจากเจ้าหน้าที่ของรัฐ

และให้ความช่วยเหลือประชาชนในเรื่องค่าครองชีพ และอาหารการกิน

ครับ… ไวรัส โควิด-19 คงจะอยู่กับประชาชนชาวไทยไปอีกนาน ตราบนานเท่าจะมีการค้นพบวัคซีนป้องกันและยาต่อต้านรักษาได้

มีการวิเคราะห์กันว่า… พฤติกรรมการดำรงชีวิตของไทย (หรือคนทั้งโลกจะเปลี่ยนไป)

อาชีพ ธุรกิจ ก็จะเปลี่ยนไป…

สังคมก็จะเปลี่ยนไป

ครับ…ขอกันเพียงอย่างเดียว…

อย่าเปลี่ยนสิ่งดีความมีเมตตา กรุณา ช่วยเหลือกันและกัน ก็แล้วกันนะครับ…

ภาพชาวบ้านที่ยืนแจกข้าว อาหารให้กับชาวบ้านด้วยกัน มันน่าประทับใจเหลือเกิน

ไม่มีใครมาช่วยเราหรอกครับ….นอกจากชาวบ้านด้วยกัน

หญ้าแพรก