สู้ต่อไปน้องสาว

                กีฬาเมื่อเข้าสู่การแข่งขันย่อมมีแพ้ มีชนะ หรืออาจเสมอ…

                แต่การแข่งขันกีฬาวอลเล่ย์บอลหญิง…. การแข่งขันมีแค่แพ้ หรือชนะเท่านั้น…เสมอไม่มี

                เมื่อวันที่ 12 มกราคม 2563 มีการแข่งขันวอลเล่ย์บอลหญิง นัดสำคัญระดับโลกของ ทีมวอลเล่ย์บอลหญิงทีมชาติไทย นั้นคือการแข่งขันรอบตัดเชือกระหว่างทีมวอลเล่ย์บอลหญิงไทยกับทีมวอลเล่ย์บอลหญิงเกาหลีใต้

                ซึ่งนักกีฬาทั้งสองทีมนี้ ตามปกติพวกเธอมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน แต่ละปีจะมีการแข่งขันเชื่อมไม่ตรี มิตรภาพ ทั้งนักกีฬาบางคนยังติดต่อคบกันไปมาหาสู่ ดุจมิตรสหายที่ดี

                แต่กีฬาก็คือกีฬา… บ่อยๆ ที่เพื่อนรักต้องมาสู้แข่งขันกัน

                ขอย้อนกลับไปกลาวถึงทีมวอลเล่ย์บอลสาวไทยสักนิดหนึ่ง

                ในอดีตหลายสิบปีที่ผ่านมา… ในทวีปเอเชีย กีฬาวอลเล่ย์บอลหญิงมีเพียง 3 ประเทศเท่านั้น ที่ครองความเป็นเจ้ายุทธจักร

                อันดับ 1 จีน
                อันดับ 2 ญี่ปุ่น
                อันดับ 3 เกาหลีใต้
                อันดับ 4 เกาหลีเหนือ
                อันดับ 5 จีนไทเป

                ทีมหญิงไทยเรานั้น… อยู่อันดับหลังๆ ทั้งนี้เพราะกีฬาวอลเล่ย์บอลนั้น นักกีฬาที่มีร่างกายสูงๆ จะได้เปรียบ

                นักกีฬาไทยเราตัวเตี้ยและเล็ก เสียเปรียบมาก (ญี่ปุ่นแม้จะไม่สูงนักแต่ร่างกายไม่เล็ก แถมแข็งแรง)

                แต่ด้วยความมุ่งมั่นฝึกซ้อม เอาจริงของนักกีฬา สมาคมวอลเล่ย์บอลแห่งประเทศไทย

                ทีมวอลเล่ย์บอลหญิงไทย ได้พัฒนาอย่างรวดเร็ว ศึกษาแก้ไขจุดอ่อน โดยการใช้ความว่องไวและการเล่นที่หลากหลาย จนสามารถเอาชนะทีมเก่งได้ เช่นในปี 2001 สามารถเอาชนะญี่ปุ่นได้เป็นครั้งแรก

                ปี 2004 สามารถเอาชนะเกาหลีใต้ได้เป้นครั้งแรก และปี 2009 สามารถเอาชนะจีนได้เป็นครั้งแรก

                จากนั้นทีมอันดับท้ายของเอเชีย ทีมวอลเล่ย์บอลหญิงไทยสามารถก้าวขึ้นสู่ทีมอันดับท็อป 4 ของเอเชีย เพราะสามารถได้แชมป์เอเชียถึง 2 สมัย ครองเหรียญทองแดง และเหรียญเงินเอเขี่ยนเกมส์ และแชมป์ 26 ปี 13 สมัย กีฬาซีเกมส์

                สำหรับการแข่งขันกีฬาโอลิมปิก ซึ่งมีกติกาว่าจะคัดเอาแค่ทวีปละ 3 ทีมเท่านั้น เข้าไปแข่งขัน… ทีมหญิงไทยก็หวุดหวิดจะได้มาถึง 2 ครั้ง

                ต่อมาในปีนี้โหดเข้าไปอีก กติกาเปลี่ยนไป มีการคัดแบบรวม และแบบทวีป เก่งเท่านั้นถึงไปได้ … คล้ายกับทวีปไปได้ทวีปเดียว ถ้าไม่ผ่านการคัดเลือกรวม

                ทีมจีนชนะแข่งคัดรวมได้ไป ญี่ปุ่นไปโอลิมปิก ฐานะเจ้าภาพ จึงเหลืออีกโควตาเดียวคือคัดทวีป

                เมื่อมีการจัดแข่งทีมชิงตั๋วใบสุดท้าย มี 7 ประเทศ เข้าแข่ง…และสุดท้ายได้ทีมเกาหลี และทีมไทยมาตัดเชือกกัน เมื่อวันที่ 12 มกราคมนี่แหละ

                ครับ…การแข่งวัดกันตามฟอร์มแบบไม่เข้าใครออกใคร

                ทีมเกาหลีออกจะเหนือกว่าทีมไทยอยู่คือ ศักยภาพของความเป็นนักกีฬาวอลเล่ย์บอลดีกว่า… เป็นกีฬาที่พัฒนามาก่อน… เทียบตัวต่อตัวสดกว่า และอายุน้อยกว่า ทีมเกาหลีเอาทีมโค้ชมาจากอิตาลี ซึ่งต้องยอมรับว่า มีความเชี่ยวชาญ มีระบบที่ดี มีความสามารถมาก

                สำหรับทีมไทย… สิ่งหนึ่งที่เหนือกว่าคือ การเป็นเจ้าภาพ และกองเชียร์ที่เข้าไปเป็นกำลังใจมากกว่า…

                ครับเมื่อถึงเวลาการต่อสู้ แข่งขัน ผลออกมาแล้ว ทีมวอลเล่ย์บอลหญิงไทย แพ้ ทีมเกาหลีใต้ 3-0 (25-20, 27-25 และ 25-20) ตามแต้มเหล่านี้ และจากการต่อสู้

                นักกีฬาหญิงของไทย สู้ได้อย่างสมศักดิ์ศรีและสุดความสามารถ ทุ่มเทจริงๆ…

                กล่าวแบบบ้านๆ เกาหลีชนะไปแบบหืดขึ้นคอ …ทีมไทยแพ้แบบไม่น่าเกลียด น่ายกย่องด้วยซ้ำว่า เป็นรองเกือบทุกด้าน… ยังสู้ได้ถึงระดับนี้

                ขอยกย่องด้วยใจจริง

                แน่นอนครับ… หลังจากการแข่งขันนี้ ทีมงานและนักกีฬาบางคน คงต้องอำลาวงการไปด้วยอายุ และสปิริตนักกีฬา…

                ก็คงต้องเป็นหน้าที่ของนักกีฬารุ่นหลังแหละครับ สู้ต่อไป พัฒนาฝีมือ ศึกษาแก้ไขข้อบกพร่อง…

                ในอนาคตทีมวอลเล่ย์บอลหญิงไทย ต้องได้ตั๋วไปแข่งโอลิมปิก แน่นอน…

หญ้าแพรก