ความผูกพัน 2

ความผูกพัน 2

เสียงเรียก หลวงตาๆ ดังแผ่วเหมือนสายลมพัดผ่าน พระนิรันตระไม่สามารถลืมตาขึ้นมาได้ เหมือนมีอะไรสักอย่างทับเอาไว้ ตาปลื้มหมอชาวบ้านกำลังเอายาสมุนไพรให้พระนิรันตระที่นอนนิ่งอยู่ดม พร้อมสลับการบีบนวด

ราชาวดี มองเห็นภาพที่หลวงตานอนแน่นิ่ง หลวงตาอย่าเป็นอะไรน่ะเจ้าค่ะ วดีกับยายเตรียมอาหารเพลไว้แล้ว น้ำตาแห่งความผูกพันไหลหลั่งอย่างห้ามไม่ได้ท่ามกลางสายตาของชาวบ้านริมบึงฝั่งนี้ ทุกคนมองราชาวดีด้วยความสงสัย? ราชาวดีรับรู้สายตาเหล่านั้นจึงเอ่ยขึ้นมาลอยๆ

หลวงตาเป็นญาติกับยายเอมและวดีค่ะ บำเพ็ญเพียรอยู่ในป่าชายเขาด้านโน้น และออกมาบิณฑบาตไกลสุดก็ริมบึงฝั่งโน้น วันนี้หลวงตาอยากมาโปรดทางริมบึงฝั่งนี้บ้าง ตามที่หลวงตาบอกยายกับวดี (ปาดน้ำตา)แล้วหลวงตาเป็นอะไรจ๊ะ ป้าแจ่ม?

ป้าแจ่ม ป้ากำลังใส่บาตรอยู่กับตาเปลี่ยน และเรียกบ้านใกล้เรือนเคียงมาใส่บาตรกัน ป้ายังดีใจเลยว่าพระคุณเจ้ามาโปรดพวกเราที่นี่ ใส่บาตร กรวดน้ำ พระคุณเจ้าให้พรเสร็จสรรพ พระคุณเจ้าก็เอ่ยขึ้นว่า….

โยม อาตมาขอพักสักนิด ป้ายังไม่ทันตอบอะไร พระคุณเจ้าก็ทรุดตัวลงตรงชานบ้านตรงนี้แหละ ตาเปลี่ยนจึงประคองพระคุณเจ้าท่านเอนนอน น่าจะเป็นลม ดูอิดโรย นี่ยังไม่ได้ฉันเช้าด้วย แปลกมากนานแล้วยังไม่ฟื้น

ราชาวดีมองไปทางบาตรข้าวยังเต็มบาตร ผักบุ้งผัดและอาหารต่างๆยังคงสภาพเดิม นี่หลวงตายังไม่ทันฉันเช้าเลยจริงๆ ราชาวดีหันมาทางตาปลื้ม ตาจ๋า เมื่อไหร่หลวงตาจะฟื้น

ตาปลื้ม…ตาพยายามอยู่ แต่หายใจปกติ ตาก็แปลกใจอยู่เหมือนกัน
ยายเอม …วดี ลูกรู้ใช่ไหมต้องทำยังไง เวลายายเป็นลม
ราชาวดีได้กลิ่นลั่นทมทันที หันมาทางป้าแจ่ม ป้าจ๋าขออนุญาตวดีไปเก็ดอกลั่นทมริมรั้ว และขอยืมขันทองเหลืองใบนี้ด้วยนะจ๊ะป้าแจ่ม
ป้าแจ่ม…ได้ซิอีหนู รีบๆไปลูก

ราชาวดี หยิบขันทองเหลืองที่วางอยู่บนโอ่ง ยังมีน้ำค้างอยู่ในนั้น ราชาวดีรินน้ำออกจนเหลือแต่ขันเปล่าๆแล้วรีบเดินไปริมรั้วทันที กลิ่นดอกลั่นทมริมรั้วป้าแจ่มโชยกลิ่นมาพัดผ่านราชาวดี ทำให้ราชาวดีรู้สึกได้ถึงความหอมอันอ่อนโยน ในใจนึกคิดเสมอ…หลวงตารอวดีเดี๋ยว หลวงตาต้องฟื้นด้วยดอกลั่นทมนี่แหละ วดีกำลังจะเก็บไปให้ น้ำตายังคงไหลเป็นทาง ขณะที่มือหนึ่งบรรจงเด็ดดอกลั่นทมที่ละดอกลงในขันทองเหลืองใบนั้น….

ดูกร…พระนิรันตระเอ๋ย…ยังไม่ถึงเวลาของเจ้าดอก กลับไปยังภพมนุษย์ เพื่อไปทำหน้าที่โปรดคนอีกมากมาย โดยเฉพาะสาวน้อยคนนั้นเขายังรอคอยเจ้าอยู่ นิรันตระ

(ภาพราชาวดี กำลังเก็บดอกลั่นทมทีละดอกๆ บรรจงล้างน้ำอย่างสะอาด น้ำตายังคงไหลอาบแก้ม ด้วยความรักและความผูกพันที่มีต่อกัน)

ราชาวดี…ตาปลื้มจ๋า ลองเอาดอกลั่นทมให้หลวงตาดมด้วยซิจ๊ะ อาจช่วยได้ วดีเคยทำให้ยายเอมมาแล้ว

ตาปลื้มทำตามคำขอร้องของสาวน้อยโดยไม่ขัดขืน ทั้งที่ตั้งแต่เป็นหมอชาวบ้านมาก็ยังไม่เคยใช้วิธีการนี้ ตาปลื้มนำดอกลั่นทมวนไปวนมาขณะที่พระนิรันตระหายใจเข้าออกปกติ

เสียงจากเบื้องบน ไปเถอะนิรันตระไปทำหน้าที่ของเจ้าในภพมนุษย์ซึ่งยังคั่งค้างอยู่ให้จนหมด เพิ่อสู่หนทางแห่งพระนิพพาน

พระนิรันตระ ค่อยๆลืมตาขึ้น กลิ่นเจ้าดอกลั่นทมที่คุ้นเคยตั้งแต่เกิดมา เด็กชายจุก เด็กหญิงเปีย แข่งกันเก็บดอกลั่นทมใส่ตระกร้าให้ยายพริ้มลอยน้ำไหว้พระ ทุกๆวันพระ ภาพความหลังครั้งเก่า หาดทรายชายน้ำโขง แว๊บเข้ามาในภวังค์ของพระนิรันตระในเวลานี้

ราชาวดี…ยายเอม…จับมือกันแน่นเหมือนการรวมพลังส่งถึงพระนิรันตระ ในใจของราชาวดี…หลวงตาเจ้าขา…วดีรักหลวงตาน่ะเจ้าค่ะ ฟื้นทีเถอะ วดีจะตั้งใจฟังคำสอนของหลวงตาและเป็นคนดี วดีให้สัญญา

หลวงตาๆ ลืมตาแล้ว เสียงสาวน้อยราชาวดีตื่นเต้นดีใจ จนพระนิรันตระรับรู้ในบุญกุศลที่ส่งให้แก่กันอย่างที่สุด

ตาปลื้ม..พระคุณเจ้าฟื้นแล้ว กราบนมัสการครับพระคุณเจ้า พระคุณเจ้าต้องค่อยๆลุกขึ้นนะขอรับ พึ่งฟื้นขึ้นมา ตาปลื้มประคองให้พระคุณเจ้าลุกนั่งและดื่มน้ำอุ่นที่เตรียมไว้

พระนิรันตระ พยักหน้ายิ้ม ขอบใจทุกคนที่เป็นห่วงเป็นใยอาตมา

ชาวบ้านที่อยู่ ณ บ้านป้าแจ่ม ก้มลงกราบพร้อมๆกัน รวมทั้งราชาวดีและยายเอม นี่ก็เพลล่วงมาแล้ว พึ่งได้ฉันน้ำเพียงอย่างเดียว เดี๋ยวอิฉันจะถวายนมวัวที่เพิ่งรีดเมื่อเช้ามาให้พระคุณเจ้านะเจ้าค่ะ ตาปลื้มพยักหน้าตอบ ดีเหมือนกันพระคุณเจ้าจะได้มีแรง

พระนิรันตระ ขอบใจโยมทุกคนที่ห่วงใยอาตมาๆไม่เป็นไรมากหรอก เพียงแต่อาตมาคงพักผ่อนน้อยไปหน่อย อย่าห่วงเลย รู้สึกดีขึ้นแล้ว เมื่อดื่มนมที่ป้าแจ่มถวายเสร็จแล้ว พระนิรันตระจึงบอกทุกคนว่า วันนี้อาตมาจะให้ธรรมะสักข้อกับทุกคน เพื่อเป็นการตอบแทนที่ทุกคนมีน้ำใจกับอาตมา อาตมาจะพูดถึงเรื่อง ความผูกพัน ให้ทุกคนตั้งใจฟังกันให้ดีนะ จะได้เข้าใจว่าทำไมเราถึงมาเจอกันในวันนี้

มณีจันทร์ฉาย