อลงกรณ์ พลบุตร
อลงกรณ์ พลบุตร
ALONGKORN FARM & RESORT
“ศาสตร์พระราชา คือ ศาสตร์ของโลก”
ในช่วงยี่สิบปีมานี้ กอล์ฟ เป็นกีฬาชนิดเดียวที่ผมเล่น เพราะได้ออกกำลังกาย ได้พบปะสังสรรค์กับเพื่อน เราจัดตั้งชมรมกอล์ฟ ลีลาวดี มาราวสิบปีแล้ว แข่งขันกันทุกสองเดือน จัดมาแล้วห้าสิบกว่าครั้ง ใครชอบกอล์ฟ รักกอล์ฟ ก็มาเป็นสมาชิก กีฬา ต้องไม่มีการเมือง มีแต่พวกไม่มีพรรค ทุกคนเป็นเพื่อนกันหมด มาสร้างความสามัคคี ร่วมทำกิจกรรมต่างๆ เพื่อประโยชน์ต่อสังคม
ผมเคยมีอคติกับกอล์ฟมาก่อน เคยเห็นคนอื่นเล่นรู้สึกว่าใช้เวลามากเหลือเกิน คิดไม่ออกว่าสนุกสนานยังไง ไม่เข้าใจเพราะเคยเล่นฟุตบอล โบว์ลิ่ง สนุกเกอร์ แต่ละประเภทเห็นได้ชัดว่าสนุกกว่าตีลูกที่อยู่นิ่งๆ แค่ลูกเดียวให้ไปลงหลุม
จนมีอยู่ครั้งหนึ่งไปประชุมที่แคนาดา ระหว่างอยู่บนเครื่องบินใช้เวลานานมาก ผมอ่าน จนเหลือหนังสือกีฬาแค่เล่มเดียวที่ยังไม่ได้อ่าน หน้าปกเป็นรูปไทเกอร์ วูดส์ สมัยเมื่อเทิร์นโปรใหม่ๆ ลองดูเล่นๆ เพราะไม่มีอะไรเหลือให้อ่านอีกแล้ว แต่พอได้อ่านก็รู้สึกว่าเริ่มสนใจในกีฬากอล์ฟตั้งแต่วันนั้น พอกลับมาก็ถามเพื่อนว่า จะเริ่มเล่นกอล์ฟได้อย่างไร เขาก็แปลกใจ เพราะก่อนหน้านี้รู้ว่าผมไม่ค่อยชอบ เลยให้เหล็ก 7 มาลองหัด
เข้าสนามหัดไดร์ฟครั้งแรกด้วยความไม่รู้อะไรเลย ต้องถามเอาว่า เล่นกอล์ฟจะต้องทำอย่างไรบ้าง จับไม้ก็เก้ๆ กังๆ จนคนเล่นอยู่ข้างๆ มาช่วยแนะนำให้ ลองผิดลองถูกด้วยตัวเองไม่กี่ครั้ง เพื่อนก็พาไปออกรอบที่สนามเอกชัย ตีครั้งแรกมีลูกเท่าไหร่ก็ตีตกน้ำ ตีเข้าป่าหมด
เมื่อเริ่มจากยากที่สุด ต่อไปก็เริ่มง่ายขึ้น ผมเรียนรู้แบบ เมดอินไทยแลนด์ เรียนรู้ด้วยตัวเองทั้งหมด อาศัยที่เป็นนักกีฬาเก่า จึงเล่นได้ในเวลาไม่นาน แต่รู้สึกเสียดายที่ใจร้อน ไม่ได้ให้โปรช่วยดูให้ตั้งแต่เริ่ม เลยเป็นวงแบบไทยประดิษฐ์ ไม่สวยนักแต่ใช้งานได้ ผมก็เริ่มหลงรักชอบกีฬากอล์ฟตั้งแต่ตอนนั้น เข้าใจคำตอบที่เคยถามคนอื่นว่า ทำไมถึงชอบเล่นกอล์ฟ ติดกอล์ฟกันนักหนา มีดีอะไรถึงได้ทุ่มเทกันถึงขนาดนั้น พอเล่นเองก็ได้คำตอบทุกข้อ
ช่วงหลังมานี้ พอมีเวลากลับมาฟิตแอนด์เฟิร์มให้กับตัวเองบ้าง ผมเองก็พยายามกลับมาเล่นให้ได้สัปดาห์ละครั้ง เพราะก่อนหน้านี้มีภารกิจมาก โอกาสได้เล่นค่อนข้างน้อย กอล์ฟทำให้ผมมีชีวิตชีวา ทั้งกายและใจดีขึ้น
กอล์ฟ เป็นกีฬาที่เหมาะสมกับวัย ขณะเดียวกันก็ยังเชื่อมไปยังงานปฏิรูปด้วย เพราะกีฬากอล์ฟได้สร้างชื่อเสียงให้กับประเทศไทยเป็นอย่างมาก นักกอล์ฟทั้งหญิงและชาย ประสบความสำเร็จในระดับโลก เป็นการสร้างแรงบันดาลใจให้กับคนรุ่นใหม่ ให้เห็นความสำคัญของกีฬา ทั้งในเชิงสร้างสุขภาพและอาชีพ
การปฏิรูปทางด้านกีฬา มีความคืบหน้า มีการตั้งมหาวิทยาลัยกีฬา ครอบคลุมทุกภาคทั่วประเทศ กอล์ฟ ก็จะเป็นอีกหนึ่งประเภทที่ได้รับความสำคัญ กีฬาวันนี้ ไม่ใช่แค่เพียงการพัฒนาฝีมือตัวเองเท่านั้น ยังต้องใช้วิทยาศาสตร์การกีฬา ทฤษฎี และองค์ความรู้อื่นอีกหลายแขนงมาประกอบเข้าด้วยกัน, การวางรากฐานประเทศด้วยการศึกษา จะเป็นครั้งแรกที่ได้ยกระดับกีฬาให้ขึ้นมาเป็นมหาวิทยาลัย ขณะเดียวกัน การพิจารณาส่งเสริมกิจการสนามกอล์ฟ เช่น การยกเว้นภาษี ส่งเสริมการลงทุนอยู่ระหว่างการพิจารณา การปฏิรูปประเทศให้ความสำคัญในเรื่องกีฬา มีคณะกรรมการเป็นการเฉพาะ ทำงานได้อย่างมีบทบาท
กอล์ฟคือไลฟ์สไตล์ กอล์ฟคือสปิริต กอล์ฟคือสุขภาพ กอล์ฟคือโอกาสของชีวิตที่เล่นกีฬาได้จนหมดแรง กอล์ฟสร้างคุณธรรม สอนให้รู้จัก กฎ กติกา มารยาท สอนให้รู้จักตัวตนที่แท้จริงของคน กอล์ฟคือหลักสูตรผู้บริหารระดับสูง ที่จะทำให้ได้ฝึกฝน พัฒนาตัวเองให้ดีขึ้น กอล์ฟคือทุกสิ่งในชีวิต
สมัยเด็กผมเคยเล่นฟุตบอลจนติดตัวจังหวัดเพชรบุรี เป็นทีมที่มีชื่อเสียงระดับจังหวัดในภาค 7 ผมตัวเล็กที่สุด อายุน้อยที่สุด ตอนนั้นยังเรียนอยู่ช่วงมัธยมต้น ตัวเล็กแต่ไปติดตัวทีมจังหวัด อาศัยว่าเร็ว คล่อง มีทักษะ เคยได้รับหมวกสามารถ ทำประตูได้หลายประตู มีส่วนทำให้ทีมชนะเลิศฟุตบอลประชาชน และยังเป็นหัวหน้าทีมฟุตบอลโรงเรียน เป็นประธานนักเรียน สอบได้ที่หนึ่งของโรงเรียนอีกด้วย
อาจารย์หัวหน้าทีมฟุตบอลซึ่งเป็นหัวหน้าวงดนตรีด้วย เห็นว่าผมทำได้หลายอย่าง เลยจับให้ไปเล่นดนตรี ทั้งๆ ที่ผมไม่มีพรสวรรค์ทางด้านนี้เลย ร้องเพลงก็ไม่ได้ ขึ้นเวทีเล่นกีตาร์ไฟฟ้ากับวงก็เล่นผิดตลอด หาทางเข้าจังหวะกับคนอื่นไม่ได้ อาจารย์หันมามองเพราะรู้ว่าเป็นใครไปไม่ได้ ผมต้องค่อยๆ หรี่เสียงให้เบาลงๆ แล้วปิดไปเลย
บทเรียนอย่างหนึ่งที่ได้รับจากชีวิตในช่วงนั้นคือ อะไรที่โตเร็วเกินไป หรือ ชิงสุกก่อนห่าม สิ่งนั้นย่อมไม่ยั่งยืน ความใฝ่ฝันของเด็กต่างจังหวัดคือ จบมัธยมต้นเมื่อไหร่ก็จะมาเข้าโรงเรียนเพื่อเล่นฟุตบอลจตุรมิตร เล่นในมหาวิทยาลัย มีโอกาสได้เล่นทีมชาติ ทำให้ผมซ้อมหนักมากตั้งแต่เด็ก ที่บ้านมีบานประตูไม้วันไหนทำประตูได้เท่าไหร่ก็จะไปขีดทำสถิติไว้ เทคนิคการเล่นก็คิดเองตามประสาเด็ก อาศัยจุดแข็งคือความเร็ว ความคล่องตัว อยู่ในเกมส์โดยไม่ต้องปะทะ แต่พอได้ขึ้นไปอยู่ในทีมจังหวัดในช่วงเวลาที่เร็วเกินไป ทั้งๆ ที่กระดูกยังอ่อนมาก แล้วสมัยก่อนฟุตบอลเล่นกันหนัก ซ้อมแค่ไม่กี่ครั้งหัวเข่าก็หลุด พอรักษาหายการเล่นก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป แต่ก็ยังเล่นต่อไปด้วยความรักความชอบ แล้วค่อยๆ ขยับมาเล่นกองกลาง อาศัยประสบการณ์มากกว่าความเร็ว ถ้ากระโดดขึ้นไปโหม่ง จังหวะลงมาไม่ดีหัวเข่าจะหลุดทันที เจ็บปวดมาก ตอนมาเป็น ส.ส.แล้วก็ยังเล่นฟุตบอลอยู่ ผมก็เผลอตัวไปกระโดดอีก คราวนี้ทำให้หัวเข่าอีกข้างหลุดไปด้วย เลยต้องเลิกเล่นกีฬาหนักๆ พอดีมี กอล์ฟ มารองรับเลยยังได้เล่นกีฬาอยู่อย่างต่อเนื่อง
กีฬาที่มีลูกกลมๆ ผมเล่นได้หลายชนิด อีกประเภทที่ชอบคือ สนุกเกอร์ สมัยมาทำงานเคยมีจัดแข่งขัน ผมผ่านขึ้นไปถึงรอบชิงชนะเลิศได้รางวัลคิวเงิน เป็นกีฬาอีกอย่างที่ต้องใช้ทักษะการคำนวณ วางแผนการเล่น ควบคุมน้ำหนัก มีบางส่วนคล้ายคลึงกับกอล์ฟ สามารถนำมาใช้ด้วยกันได้ เวลาเล่นกอล์ฟผมจึงถนัดบนกรีนมากกว่าช็อตอื่น
เพื่อนทักว่า ทำไมอายุมากแล้วยังหักโหม นอนดึก ตื่นเช้า ไม่มีวันหยุด ใช้ชีวิตสมบุกสมบันมาก ไม่ค่อยจะสงสารร่างกายตัวเอง ผมก็บอกว่า Young at heart ชีวิตแอคทีฟอยู่ตลอด และตั้งใจสร้างพื้นที่ของตัวเองขึ้นมา เพื่อสร้างความสุขของชีวิต Happiness you can touch ด้วยการสร้าง ฟาร์ม และรีสอร์ท ขึ้นมาที่แก่งกระจาน ปลูกต้นไม้ ขี่จักรยาน และเล่นกอล์ฟบ้าง
ผมรักหนังสือ ชอบอ่านหนังสือ แต่มีเวลาอ่านไม่มาก เวลาไปไหน ทั้งในและต่างประเทศ มักจะซื้อหนังสือหลากหลายแนวติดมือกลับมา แล้วมากองไว้ จนตั้งห้องสมุดได้แล้ว ผมยังตั้งบริษัทเพื่อสังคม ชื่อ RFC Read for change อ่านเพื่อเปลี่ยน สร้างกิจกรรมด้วยการทำโครงการส่งเสริมให้รักการอ่าน ให้นักศึกษา ปวช. ปวส. ในสายอาชีวะ โดยการให้อ่าน ศาสตร์พระราชา เพื่อนำมา คิด วิเคราะห์ ว่าจะประยุกต์ใช้กับชีวิตตัวเอง สังคม และชุมชน อย่างไร แล้วใช้ IT นำเสนอ ผลิตเป็นคลิปสั้นๆ ผู้ที่ผ่านเข้ารอบจะได้เข้าแค้มป์ฯ ที่แก่งกระจาน ได้ดูงานในโครงการอันเนื่องมาจากพระราชดำริที่ต่างๆ แล้วไปคิดวิเคราะห์ ผลิตคลิปใหม่อีก เพื่อหาผู้ชนะรอบสุดท้าย นักศึกษาเหล่านี้ยังทำหน้าที่เป็น ตัวแทนของ RFC ไปส่งเสริมการอ่าน ก่อให้เกิดชมรม RFC ในสถาบันของตัวเองอีกด้วย
เราต้องการเห็นคนไทยรักการอ่านให้มากขึ้น เพราะเมื่อเปรียบเทียบกับประเทศอื่นรอบๆ แล้ว คนไทยยังอ่านหนังสือน้อยมาก ขณะที่มีการใช้โซเซี่ยลติดอันดับโลก ซึ่งก็เป็นอีกช่องทางของการอ่าน ซึ่งสามารถนำมาประยุกต์ใช้ให้เกิดประโยชน์กับชีวิตส่วนตัวและสังคมได้
ผมวางชีวิตตัวเองไว้ว่า อยากจะทำงานด้านปฏิรูปประเทศต่อไป ไม่ว่าจะอยู่ในฐานะใด อยากจะสร้างฟาร์มและรีสอร์ท ในลักษณะศูนย์เรียนรู้ ศูนย์ฝึกอบรม โดยจะนำประสบการณ์ที่ผ่านมาในชีวิต และเครือข่ายเพื่อนฝูง ช่วยกันมาพัฒนาคน ติดอาวุธทางความคิด สร้างทัศนคติเชิงบวก สร้างความเข้าใจ ศาสตร์พระราชา เพราะนี่คือศาสตร์ของโลก แม้กระทั่งสหประชาชาติยังนำไปใช้ สำหรับเป้าหมายการพัฒนาในศตวรรษ ที่ 21 โลกเราเต็มไปด้วยความขัดแย้ง มีการก่อการร้าย สงคราม เกิดความอดอยาก ประชากรโลกมีราว 7.4 พันล้านคน กว่า 10% อยู่ในภาวะอดอยากอย่างรุนแรง ศาสตร์พระราชา แก้ไขปัญหาอย่างยั่งยืนได้…
สิ่งที่เราร่วมปฏิรูปประเทศกันมา เพื่อยกระดับประเทศสู่ ไทยแลนด์ 4.0 ต้องทำกันในทุกด้าน ต้องทำประเทศให้ ฟิตแอนด์เฟิร์ม เพื่อให้พร้อมเผชิญกับความผันผวนของโลก ขณะเดียวกันก็ต้องเป็นสังคมอยู่ดีมีสุข มีความเอื้ออาทร แบ่งปันกัน เพราะประเทศมีมิติต่างๆ มากมาย มีศาสตร์เดียวเท่านั้น ที่ครอบคลุม ลึกล้ำได้ครบทุกมิติ ก็คือ ศาสตร์พระราชา เป็นศาสตร์ที่ผ่านการค้นคว้า ทดลอง วิจัย พัฒนา จนได้ลงมือปฏิบัตินำร่อง จนเห็นผลมาแล้ว บนพื้นฐานการสร้างสังคมของการแบ่งปันและเอื้ออาทร ซึ่งดีมากสำหรับประเทศไทย รวมถึงของโลกด้วย
ประเทศเรามีอนาคตแจ่มใสแน่นอน หากมีการปฏิรูปอย่างต่อเนื่อง เช่นเดียวกีฬา นักกีฬาก็ต้องปฏิรูป ปรับปรุง พัฒนา ตัวเองอย่างต่อเนื่องเช่นกัน และอย่าได้หวังเพียงแค่คำว่า แพ้หรือชนะเท่านั้น แต่ให้นึกถึง การแบ่งปัน การเอื้ออาทร ผมเชื่อว่าประเทศไทยของเราจะเป็นประเทศตัวอย่าง นำร่องการสร้างประเทศโดยพื้นฐานใหม่เช่นนี้ได้ เราอาจจะเป็นเพียงเม็ดทรายเม็ดเล็กๆ หรือแค่เพียงหยดน้ำหยดเดียว แต่เมื่อรวมกับหลายคนที่มีอุดมการณ์ มีความคิดตรงกันแล้วก็จะสามารถสร้างความเปลี่ยนแปลงให้กับประเทศชาติได้
การรู้จักแบ่งปันและเอื้ออาทร คิดถึงใจเขาใจเรา ความเข้าใจในชีวิตก็จะกว้างขึ้น เมื่อเข้าใจในการกระทำของคนอื่น แม้กระทั่งคนที่มารังแกหรือมาเอาเปรียบเรา ถึงแม้ว่าเราจะเกิดความโกรธความรู้สึกที่ไม่ดี แต่พอเราเข้าใจ รู้ว่าทำไมเขาถึงต้องทำอย่างนั้น ความโกรธหายไปแล้วครึ่งนึง เช่น เมื่ออยู่บนท้องถนนแล้วถูกรถปาดหน้า เราอาจจะโกรธมาก แต่ถ้าย้อนคิดไปว่า เขาอาจจะต้องรีบไปโรงพยาบาล อาจมีคนรอให้รักษาเร่งด่วน เมื่อเราพยายามคิดในเชิงบวก ใจก็จะสงบลง ทุกคนจึงต้องฝึกที่จะคิดในเชิงบวก แล้วชีวิตจะมีความสุข
คนไทยเราผูกพันกับพุทธศาสนามาตลอดทั้งชีวิต แต่เรารู้จักกับพุทธศาสนาน้อยมาก พระสวดเป็นภาษาบาลี สันสกฤต ก็ไม่เข้าใจ แค่พนมมือฟังๆ ไป เป็นเรื่องของพิธีกรรม แต่พอได้ศึกษาให้ลึกซึ้งมากขึ้น จะพบว่าศาสนาพุทธได้รับการยอมรับว่าเป็นเรื่องของวิทยาศาสตร์ ไม่ใช่เรื่องงมงาย แก่นคำสอนที่แท้จริงคือ การแบ่งปัน และ เอื้ออาทร
การหาสิ่งที่ตัวเองรักมากที่สุดในชีวิต และพยายามสร้างพื้นที่นั้น อย่างผมเองรักต้นไม้ รักดอกไม้ ผมจึงทำฟาร์มและรีสอร์ท (Alongkorn Farm & Resort อ.แก่งกระจาน จ.เพชรบุรี) นำเทคโนโลยีสมัยใหม่เข้ามาช่วย โดยได้รับความร่วมมือจากเจ้าหน้าที่กรมป่าไม้ฯ เพื่อทำให้เป็นศูนย์เรียนรู้ เพราะเด็กไทยมักจะไม่รู้จักต้นไม้ ดอกไม้ ทั้งๆ ที่พรรณไม้ของเรามีความสวยงาม มีสรรพคุณทางสมุนไพรทุกชนิด อย่างเช่น ต้นประดู่ ตั้งแต่ยอด ใบ จนถึง ราก เปลือก จนถึง แก่น ทุกอย่างมีสรรพคุณทางยาทั้งหมด
ผมตั้งใจจะสร้างสวนพฤกษชาติที่ทำให้คนเข้ามาพัก มาเที่ยว ได้เรียนรู้พร้อมๆ กันไปด้วย ไม่ว่าจะเป็นครอบครัว ผู้ใหญ่ เด็ก หรือ นักเรียน เราได้สำรวจในพื้นที่ว่า มีต้นไม้ชนิดใดบ้าง จำนวนเท่าไหร่ แล้วติดป้ายชื่อ พร้อมกับ QR Code เพราะทุกคนมีมือถือกันอยู่แล้ว ทำให้สามารถเรียกข้อมูลรายละเอียดเพิ่มเติมของต้นไม้นั้นได้ทันที จาก องค์การพฤษศาสตร์ ซึ่งเป็นองค์การมหาชนของรัฐ
เราต้องการให้ทุกคน ตื่นรู้ ความรู้สำคัญที่สุด ถ้าคุณเห็นความรู้ แต่ไม่ใฝ่รู้ ไม่ใฝ่เรียน คุณก็ไม่มีวันที่จะได้รู้ เมื่อเรามีโอกาสสร้างสิ่งที่เป็นการเรียนรู้ ต้องการให้คนไทยภูมิใจในชาติของตัวเอง ภูมิใจในต้นไม้ ดอกไม้ ภูเขา ภูมิใจในแผ่นดินของเรา
ช่วงทำงานด้านปฏิรูป ผมต้องทำงานวิเคราะห์จุดอ่อนจุดแข็งของประเทศ จุดอ่อนมีมากมายเราจึงต้องปฏิรูป แต่จุดแข็งเราก็มีมากกว่าที่เคยคิด ผมจึงเขียนหนังสือ ประเทศไทยยิ่งใหญ่กว่าที่ใครคิด ผมได้ไปดูถึงข้อเท็จจริงในจุดแข็งของประเทศ ได้พบว่าเรามีศักยภาพสูงที่สุด พร้อมจะเป็นประเทศชั้นนำอยู่ในอันดับต้นๆ ของโลก ณ วันนี้หลังจากปฏิรูปมาแล้ว 3 ปี เราติดอันดับโลกไม่น้อยกว่าสี่สิบรายการ ทั้งเรื่อง เกษตร อุตสาหกรรม การท่องเที่ยว วัฒนธรรม และ เมืองของเรา
คนไทยชอบตำหนิ ชอบดูถูกประเทศตัวเอง ซึ่งไม่ควรจะเป็นอย่างนั้นอีกต่อไป ในเมื่อเรามีศักยภาพสูงพอ ถ้าเราได้รู้จักประเทศตัวเองมากขึ้น พวกเราเห็นประเทศไทยมาตั้งแต่ลืมตา แต่เรารู้จักประเทศตัวเองน้อยเหลือเกิน เรามองแต่ภาพลบภาพร้าย เห็นแต่จุดอ่อน เราไม่ได้มองจุดแข็งของประเทศ ความเชื่อมั่น ความภาคภูมิใจ ย่อมไม่เกิด, ธรรมชาติยังมีกลางวันกลางคืน เหรียญยังมีสองด้าน ขอให้เรามาดูอีกด้านของประเทศที่เป็นด้านบวกให้มากขึ้น ก็จะเกิดความภูมิใจในชาติของเรา นั่นคือสิ่งที่ผมค้นพบ ทำให้ชีวิตมีความสุขอย่างแท้จริงและยั่งยืนครับ