สัพเพฯ กอล์ฟ

เรื่องเล่าจาก น.ป.ข. (ตอน 1)

เรื่องเล่าจาก น.ป.ข. (ตอน 1)

วันเสาร์ที่ผ่านมานึกอยากเล่นกอล์ฟที่สนามแถวๆ หนองจอก แต่ด้วยความที่ไม่ได้วางแผนอะไรมากก่อน ก็ “อด” ครับ สนามเต็ม ความจริงถ้าใช้กำลังภายในสักนิดก็สบายอยู่แล้ว… แต่…! ลองนึกอีกที เจ้าหน้าที่สนามคงทำงานลำบากมาก… ถ้าทุกคนที่มี “เส้นสาย” ทำแบบที่ว่า สุดท้ายก็ตัดสินใจไปโน่น “เขาชะโงก” เพราะที่นั่นแน่นอนสุดๆ

จากตรงนั้นของหนองจอก ครูไก่ก็ลุยไปฉะเชิงเทรา แล้วตัดเข้าทาง “บางน้ำเปรี้ยว” ผ่านสนาม “โลตัส” ไปแถววัด “โพรงอากาศ” ความจริงวัดนี้ก็งดงามอยู่ไม่น้อยทั้งเจดีย์สีทองอร่าม แต่ที่สะดุดตาก็เห็นจะเป็น “องค์พระพิฆเนศ” สีชมพูที่แลเห็นแต่ไกล ก็อยากจะเข้าไปดูเหมือนกัน แต่ความที่อยากเล่นกอล์ฟเลยฝากไว้ก่อน…อันที่จริงระยะทางเช่นนี้ ผมคงขับรถเต็มที่ก็ราวๆ 1 ชั่วโมงของการเดินทาง แต่นี่ล่อเข้าไปสองชั่วโมง นั่นคงเพราะถนนแถวนั้นกำลังทำการใหญ่กันอยู่ ทั้ง ขุด, เจาะ, ขยาย, รื้อ, กลบ แล้วแถมด้วยรถบรรทุกขนาดใหญ่บิกเบิ้มวิ่งกันไม่ได้หยุด ทั้งรถของการทำงานแล้วก็รถที่ใช้เป็น “ทางผ่าน” ตลอดเส้นทางผมต้อง “ค่อยๆ ย่อง” ไปตามหลุมบ่อของถนน ลองคิดดูนะครับ “ถนนสุดยอดท้านรก.. กับรถระดับ 25 ปีขึ้น” ถ้าขับเร็วก็คงกระอักแน่

สรุปก็ถึงที่หมายปลายทางที่ “สนาม จ.ป.ร. เขาชะโงก” บ่ายโมงกว่า สนามว่างมาก มองเห็นจากทางเข้าที่เป็น พาร์ 3 ต่อ พาร์ 5 ผ่าน พาร์ 4 หลุม 1 เหมือนชีวิตจะดับลงในบัดดล “ปิดสนามครึ่งวัน” ใช่ครับ สนามมีแข่งขันปิดครึ่งวัน, ดูเวลาแล้วก็บ่ายโมงครึ่งกว่านิดหน่อย ที่แหละคำว่า “ผีถึงป่าช้า” ยังไงก็ต้องฝัง แต่นี่เหมือน “ผีที่ไร้ป่าช้า” ตายแล้วยังไร้ที่ฝัง แต่นี่คือ “ครูไก่” ก่อนตายขอสักนิด คือนึกขึ้นได้ว่าท้ายรถมีงานไม้ที่ต้องขัดเพื่อความงามอยู่หลายชิ้น ครูไก่เลยใช้เวลาทำงานที่ว่าจนเสร็จสิ้นทุกชิ้นอัน เห็นไหมครับ “ความผิดหวังแบบนี้” มันซ้ำแล้วซ้ำเล่า ยิ่งเป็นใครที่ทำใจไม่ได้กับเรื่องแบบนี้คงตัดสินใจที่จะ “สร้างสนามเล่นเอง” ซะรู้แล้วรู้รอดไป แต่นี่เป็นผม “ครูไก่” ไม่คิดทำอะไรที่ไร้สาระเช่นนั้น พอเข้าบ่ายสามแก่ๆ ก็ได้เวลาจาก “เขาชะโงก” โดยออกจากประตูสนามของ ร.ร.นายร้อย จ.ป.ร. แล้วเข้าถนนทางขวามือมาจาก “บ้านนา” ถนนสายนี้มุ่งสู่ ร.ร.เตรียมทหาร แลเห็นเครื่องบินสมัยสงครามโลกครั้งที่สองจอดสนิทอยู่บนแท่นหน้า ร.ร. แล้วก็เป็นลำเดียวกันกับเมื่อครั้งที่อยู่ ณ. ที่แท่งเดิม ซึ่งเมื่อก่อนก็เห็นได้ชัดเจนนัก แต่เดี๋ยวนี้ “เห็นได้แต่ไกลนัก” … อ้าว น.ป.ข. อยู่หนายหว่า.. ไว้ต่อตอนหน้าครับ…

ครูไก่ ลำพอง ดวงล้อมจันทร์