โปรดระลึก(จำ)ไว้การเล่นกอล์ฟตุกติก(โกง)ไม่มีใครประสบความสำเร็จ

โปรดระลึก(จำ)ไว้การเล่นกอล์ฟตุกติก(โกง)ไม่มีใครประสบความสำเร็จ

จากประสบการณ์ที่อยู่กับกอล์ฟมายาวนานร่วม 30 ปี

ตั้งแต่เล่นเป็นสมัครเล่นด้วยตนเอง

และมาสร้างนักกีฬาแข่งขัน

มาจัดการแข่งขัน

เจอคนที่เล่นกอล์ฟตุกติกหลายรูปแบบ

ทั้งตั้งใจนับผิด ตั้งใจแก้สกอร์ใหม่ ดร็อปผิด หย่อนลูกใหม่แทนลูกเก่าเพื่อไม่ให้หาย

รวมกระทั่งการดองแต้มต่อเอาไว้แข่งขัน

ผลจากการดองแต้มต่อของนักกอล์ฟ ส่งผลให้การแข่งขันกอล์ฟสมัครเล่นของผู้ใหญ่ของประเทศไทย ล้มเหลวอย่างไม่เป็นท่า

ต่างประเทศไม่ให้ความเชื่อถือแต้มต่อนักกอล์ฟไทย เมื่อผ่านการคัดเลือกไปแข่งขันรายการที่ต่างประเทศ

แต้มต่อ 18 ตีไป 15 อันเดอร์พาร์ บ้าไปแล้วไหม

คนต่างประเทศเขาจะมีความภาคภูมิใจที่แต้มต่อเขาน้อย แต่คนไทยใช้นิสัยถ่อมตัว คือบอกว่าตัวเองไม่เก่ง ถือแต้มต่อมาก พอผลออกมาเป็นสิบอันเดอร์ แล้วก็บอกว่าฟลุ๊ก

องค์กรและคนที่รับผิดชอบเรื่องนี้ของประเทศ ก็ไม่คิดจะทำอะไร ไม่ให้ความรู้ ไม่รณรงค์ ไม่ส่งเสริม ผ่านมาร่วม 20 ปี มีแต่แย่ลงเรื่อยๆ ดูได้ตอนแข่งกอล์ฟการกุศล คนชนะคือคนที่กล้าดองแต้มต่อมากกว่าคนอื่น ตอนนี้คนที่เขารักในความยุติธรรมเลยหันไปเล่นพนันกันเองไม่สนใจมาร่วมแข่งขัน

สมัยก่อนมีรายการแข่งขันดีๆเยอะมาก แต่ค่อยๆ หายไปเพราะไม่ได้รับความน่าเชื่อถือในหมู่นักกอล์ฟกันเอง

เขาพยายามทำแต้มต่อให้เหมือนสากล โดยให้นักกอล์ฟไปหย่อนตู้ตามสนามกอล์ฟเอง แต่นักกอล์ฟเจ้าเล่ห์ เวลาตีดีไม่เอาใส่ เขียนสกอร์ใหม่ให้มากๆเข้าไว้แล้วเอาไปหย่อน เพื่อให้แต้มต่อสูงๆไว้ ตอนไปแข่งขันก็จะอ้างว่า ก็ถือแต้มต่อที่เป็นสากลอยู่แค่นี้ ไม่เชื่อดู

สำหรับการแข่งขันของเยาวชน สิ่งที่พบเห็นคือ พ่อแอบสอน แอบส่งซิกบอกในการเลือกเหล็ก

การตั้งใจนับแต้มผิด โดยสมรู้ร่วมคิดกับแคดดี้ พอมีปัญหาก็จะอ้างว่าแคดดี้เป็นคนทำเอง

เด็กๆแอบป่วนเพื่อนร่วมแข่งขัน เช่นการไปยืนในสายตา การเคลื่อนไหวขณะเพื่อนกำลังพัตต์

รวมจนกระทั่ง เห็นเพื่อนทำผิดไม่เตือน แต่ไปฟ้องกรรมการให้มาปรับโทษ

ผู้ใหญ่ที่เคยกระทำแบบนั้น ก็ไปไม่ถึงไหน ปัจจุบันเพื่อนเลิกคบ ไม่มีใครอยากเล่นด้วย เอาไปนินทากันสนุกปาก แล้วก็ต้องเลิกเล่นไป

สำหรับเด็กๆ แล้ว อยากจะบอกผู้ปกครองว่า การได้ถ้วยด้วยวิธีที่ไม่ขาวสะอาด เป็นการสนับสนุนลูกไปในทางที่ผิด

ตอนเด็กๆ ดูว่าเก่งกว่าคนอื่นๆ ได้ถ้วยเอาไปอวดใครๆ ไปอัพในโซเชียลว่าลูกเก่ง

ถ้าเก่งด้วยฝีมือ ด้วยความสามารถแท้จริง ผู้คน เด็กๆ ผู้ปกครองก็จะยินดีด้วย

แต่ถ้าชนะด้วยวิธีที่ไม่ชอบ มีแต่คนจะนินทาว่ากล่าว ไม่มีใครอยากเป็นเพื่อนด้วย

ต่อไปก็จะเป็นที่จับตาดู คอยนับสกอร์ แล้วก็จะเล่นไม่มีความสุข สุดท้ายก็จะไม่มีเพื่อน ทั้งลูกและพ่อแม่ แล้วก็ต้องเลิกเล่นกอล์ฟไป

ตอนตีสกอร์มาก ออกดับเบิล ทริปเปิ้ลหรือมากกว่า สกอร์เป็นร้อย ยังไม่เป็นปัญหา บางทีเพื่อนเขานับกันไม่ถ้วน

ผู้ปกครองบางคนถึงต้องถือสมุดกระดาษไปจบกันเลยว่าใครตีเท่าไร

ตอนโตขึ้น ฝีมือดีขึ้น สกอร์ไม่มากออกพาร์ ออกโบกี้ สกอร์นับง่าย เช็คกันง่าย ไล่นับกันง่าย

ถ้าสกอร์หรือฝีมือจมไม่ลง หมายถึง สกอร์สูงไม่ได้ต้องให้ดูน้อยๆตลอด เพราะกลัวเสียโพฟาย หรือฝีมือต้องดีต้องได้ถ้วยตลอด สกอร์ไม่ดีรับไม่ได้ ต้องหาทางทำให้สกอร์น้อย

น่าเห็นใจเด็กหลายๆคน ไม่ได้เป็นมาแต่กำเนิด แต่ถูกสภาพแวดล้อม ผู้ปกครองที่บ้านคอยกดดัน บีบบังคับ ว่าต้องให้สกอร์ดีตลอด ถ้าสกอร์ไม่ดีจะบ่นว่า ตำหนิ เปรียบเทียบ สารพัด หรือลงไม้ลงมือ ขู่จะให้เลิกเล่น เด็กๆ ก็จะพยายามปกป้องตัวเอง พอตีไม่ดีก็ต้องหาทางทำให้สกอร์ดีเพื่อให้ตัวเองรอด เข้าทำนอง “พ่อแม่รังแกฉัน”

จากที่บอกตามข้างต้น จากประสบการณ์ที่พบเห็นมา เด็กๆ ที่เป็นดังที่เล่ามา ไม่มีใครไปได้ในเส้นทางที่สวยสักคน มีทั้งเลิกเล่น และมีชีวิตไม่ประสบผลสำเร็จเท่าที่ควรจะเป็น ไปไม่ถึงดวงดาวที่ฝันกันไว้ แล้วคนเสียใจก็คือพ่อแม่

ผู้ปกครองที่ลูกเพิ่งเล่นกอล์ฟ แล้วเผลอไผลเข้าใจผิดไปทำสิ่งดังกล่าวไว้ ยังมีเวลากลับตัวกลับใจ หันมาสอนลูกให้เป็นสุภาพบุรุษ เล่นด้วยความมีน้ำใจนักกีฬา เล่นดีก็ดี เล่นไม่ดีก็ต้องยอมรับสภาพ ซึ่งเป็นธรรมดาของกีฬากอล์ฟ อย่าไปแข่งขันกับใคร อย่าไปอิจฉาริษยาใคร

กีฬากอล์ฟเป็นกีฬาที่แข่งขันกับตัวเอง แข่งขันกับสนาม ใครทำผิดน้อยที่สุดก็เป็นผู้ชนะไป ไม่ต้องไปรบราหรือโค่นคู่แข่ง

ถ้าคิดว่ามีประโยชน์ก็ช่วยกันแชร์ หรือส่งต่อไปให้เห็นกันในสังคมมากๆ เผื่อไปช่วยสะกิดต่อมให้เกิดการเปลี่ยนแปลง และใครที่ยังไม่เป็นก็จะได้ไม่เป็น

เพื่อลูกของท่านและท่านจะเดิน จะเดินในสังคมกอล์ฟได้อย่างสง่าผ่าเผย สง่างาม มีความภาคภูมิใจ เดินไปทางไหนก็มีเพื่อน

และเพื่อนนี้จะยังคบกันต่อไปยาวๆ จนกระทั่งเป็นนักกอล์ฟอาชีพ หรือเมื่อโตเป็นผู้ใหญ่ มีลูกกันรุ่นใหม่ต่อไป

โปรเชาวรัตน์ เขมรัตน์