ผมมาถึงจุดนี้ได้ยังไง จุดที่ขี่มอเตอร์ไซค์เที่ยวป่า (2)

ผมมาถึงจุดนี้ได้ยังไง จุดที่ขี่มอเตอร์ไซค์เที่ยวป่า (2)

สนามกอล์ฟ เราติดเขตอุทยานฯ และมีโรงแรมกับศูนย์ สัมมนาด้วย เริ่มกันตั้งแต่ 20ปีที่แล้ว ไฟฟ้ายังไม่เข้า ผมก็มานอนเต็นท์ จุดตะเกียงตั้งแต่เด็กๆ ทำให้เกิดความชอบธรรมชาติพอสมควร เรื่องแนวเขตน้ัน. สนามกอล์ฟกับอุทยานฯ ฟังดูน่าหวาดเสียว แต่โชคดีเรามีถนนลาดยางของทางหลวงชนบท ขั้นชัดเจน ในวันที่ชี้แนวถนนและออกโฉนดนั้น จึงมีทั้ง จนท ที่ดิน,ทางหลวง ชนบท, จนท อุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ มาปักหมุดชี้แนวเขตพร้อมกัน จึงมั่นใจว่าแนวเขตชัดเจนและ ถูกต้องแน่นอน และด้วยความที่ผมอยู่ใกล้ชิดธรรมชาตินี่เองจึงเป็นเรื่องง่ายที่ จะเที่ยวป่าเที่ยวภูเขา ได้โดยไม่เสียเวลางาน

จุดเริ่มต้น คือ”จักรยาน” ผมเป็นคนชอบขี่จักรยานตั้งแต่เด็กๆและ จะชอบแนวผาดโผนมากกว่า การขี่บนถนนเรียบๆ จักรยานที่มีโช๊คหน้าและหลัง คือ ความฝันที่อยากจะมีในวัยเด็ก แต่ไม่มีโอกาส เมื่อ3ปีที่แล้วก่อนหน้าที่ กระแสจักรยานจะดังเหมือนทุกวันนี้ผมซื้อจักรยาน เสือภูเขามา หนึ่งคันมีโช๊คหน้า ขี่เพื่อดูสนามกอล์ฟแทนการนั่งรถกอล์ฟ เพื่อจะได้ออกกำลัง และ ได้ความสนุกสนานด้วย เนื่องจากสนาม เราเป็นสนามภูเขา การขี่บนถนนรถกอล์ฟ มีโค้งซ้ายทีขวาที ขึ้นลงภูเขาจึงมันส์มากครับ!  แต่ปกติขี่ในสนามไม่ได้นะครับ ผมขี่ตอนเย็นๆนักกอล์ฟ ขึ้นมาหมดแล้ว.  ขี่ไปสักพักก็เริ่มมันส์เพราะ จักรยานสมัยใหม่มันดีจริงๆ เหมือนได้ลองไม้กอล์ฟดีๆแล้วติดใจตอนผมซื้อก็เป็นจักรยานมีดิสก์เบรค รุ่นแรกๆ ขี่ลงเขามั่นใจมาก เริ่มติดใจ และกระแสจักรยานกำลังมาพอดี.  วันนึงมีโอกาสได้เข้าไปทดลองขี่สนามจักรยานที่ ราบ11 ซึ่งสมัยก่อนเป็นสนามเอทีวี แต่ปรับมาเป็นสนามจักรยาน และได้ ผู้สร้างเส้นทางและ ผู้จัดการสนาม คือ พี่เกด อรรถพล โมกมล ซึ่งมีพื้นฐานเดิมคือ เป็นนักแข่งมอเตอร์ไซค์ เอ็นดูโร่มาก่อน และ ยังอยู่ในวงการ รถ ออฟโร้ด ด้วย จึงมีความซาดิส์เล็กๆ ในการสร้างสนามออกมาได้ โหดมันส์ ฮา(ตอนล้ม) คือเป็นสนามป่า(ใน กทม!)ต้นไม้ครึ้มมาก มีเนิน กระโดด ได้ฝึกทักษะ ทั้งขึ้นทั้งลงเนิน มีความท้าทาย แต่มือใหม่ก็ยังพอขี่ได้ เพราะมีทางเบี่ยงให้หลบ ใครอยากสู้ก็สู้ไป แต่ถ้าพลาดมาสนามนี้ไม่ เสียลูก แต่ เสียเลือด.  หลังจากผมเสียเลือดไปยังไม่ถึง 1ซีซี ก็ถอยจักรยานใหม่ที่มีทั้งโช๊คหน้าโช๊คหลัง ตามความฝันในวัยเด็ก  ตอนนั้นคันที่ซื้อก็ยังเป็นรุ่นเริ่มต้นของ จักรยาน ที่มีโช๊คหน้าและหลังหรือเรียกว่า full suspension bike ซึ่งผมก็ว่าแพงแล้วนะ แต่ตอนหลังๆ นี่ ซื้อไปซื้อมาแพงกว่ามอเตอร์ไซค์อีก แต่ถ้าได้ลองแล้วจะเข้าใจครับมันเหมือนไม้กอล์ฟดีๆ ยิ่งมีสนามให้ ขี่ทดลองแล้ว ทำให้รู้ถึงประสิทธิ์ภาพ ของ ระบบขับเคลื่อน ว่าเปลี่ยนเกียร์ ได้ทันใจแค่ไหน เบรคดีแค่ไหน ระบบกันสะเทือนดีแค่ไหน ผมว่าสนามจักรยาน ราบ11 นั้นมีครบ รถก็มีให้ลองหลายคัน นอกจากจะเสียเลือดแล้วยังเสียเงินอีก แต่ก็มีข้ออ้างให้ตัวเองว่า เงินที่เสียไปน้ันเพื่อสุขภาพ แถมยังได้ทรัพย์สินไม่เหมือนการไปเสียเงินให้ ฟิตเนส ที่หลายคนเสียเงินไปแต่ไปไม่กี่ครั้ง

เหตุผลหลักที่ผมกลับมาขี่จักรยาน เป็นการออกกำลังกายก็คือ ด้วยเวลาที่มีน้อย เพราะช่วงน้ันกำลังปรับปรุงสนามและก่อสร้างอาคารในรีสอร์ท เดิม เตะบอลกับเพื่อนๆที่สนามใกล้ๆบ้านใน กทม. แต่นัดกันได้ยากมากเนื่องจาก หลายคนผลัดกันติดภารกิจ จึงเลื่อนนัดไปเรื่อย จน ไม่ได้ออกกำลังกายเป็นประจำ จนคิดว่าน่าจะหากีฬาที่เล่นคนเดียวได้ ซึ่งก็คือจักรยาน ขี่เมื่อไหร่ก็ได้ที่ว่างไม่ต้องนัดใคร ที่สำคัญขี่ตอนทำงานเลยก็ได้ ถ้าใครไปตีสนามผมแล้วเจอคนขี่จักรยานในสนามก็อย่าแปลกใจนะครับ เป็นผมเองขี่ดูสนาม  แต่รับรองว่าขี่ตามกฏระเบียบสนามไม่ให้เกะกะท่านนักกอล์ฟแน่นอน   ด้วยความที่อยากออกกำลังกายโดยไม่ต้องมีเพื่อนก็ได้ กลับทำให้มีเพื่อนๆพี่ๆเพิ่มขึ้น เยอะเพราะเจอคนที่ชอบแบบเดียวกัน และนี่คือจุดเริ่มที่ทำให้ผมเริ่มจริงจังกับการขี่จักรยาน ได้เรียนรู้และฝึกการกระโดดด้วยจักรยาน ซึ่งเป็นความฝันตอนเด็ก(อีกแล้ว) ได้ขี่ท่องเที่ยวในป่า มีทั้งขึ้นเขา และลงทาง downhill ซึ่งสถานที่ขี่จักรยาน ยอดนิยมของขาโดดน้ันก็คือ เขาอีโต้ ที่จังหวัดปราจีนบุรี นี้เอง ขี่อยู่สัก 3 ปี ฝึกล้มจนชำนาญ (มันมีวิธีล้มไม่ให้เจ็บจริงๆนะครับ) การดีดตัวออกจากจักรยาน โดยอัตโนมัติ ช่วยให้เจ็บตัวน้อยและช่วยผมได้มาก โดยเฉพาะในวันที่ผมเริ่มหันมาขี่มอเตอร์ไซค์วิบาก ซึ่งผมไม่เคยคิดว่าจะขี่ได้มาก่อนเพราะเป็นคนตัวค่อนข้างเล็ก และไม่เคยขี่มอเตอร์ไซค์มาก่อนโดยเฉพาะ รถแบบมีครัช แต่ในที่สุดก็ขี่มันจนได้ รายละเอียดและเทคนิคของ จักรยาน และ มอเตอร์ไซค์ นั้นมีอีกมาที่อยากจะเล่าให้ฟังในตอนหน้าครับ โม้ได้ยาวเหมือนอุปกรณ์กอล์ฟ  สถานที่ ที่ไปขี่เที่ยวมาก็ unseen มากๆ อย่างในรูปประกอบนี้ก็อยู่ที่ จังหวัดปราจีนนี้เอง แต่คนรู้น้อย และไม่มีโอกาสได้ไปสัมผัสเพราะเดินทางลำบาก การขี่มอเตอร์ไซค์เที่ยวสำหรับผมจึงเหมือนการได้เปิด ประสพการ ใหม่ในการท่องเที่ยวจริงๆครับ