For Golf Trust

นิทานสั้น ‘แมลงวันบินชนกระจก’ สะท้อนชีวิตนักกอล์ฟ

มีเรื่องเล่าที่ได้มาจากสื่อโซเชียล อ่านแล้วทำให้นึกถึงชีวิตนักกอล์ฟที่เทียบเคียงกันได้

มีแมลงวันตัวหนึ่ง ต้องการออกจากร้านกาแฟ มันเห็นแสงสว่างจากหน้าต่างบานหนึ่ง มันก็บินออกไปทางด้านนั้น

ปุ๊ป!!! อ่าว ออกไม่ได้เป็นกระจก
ปุ๊ป!!! เจ้าแมลงวันลองอีกครั้ง ก็ยังชนกระจกอีก
ปุ๊ป ปุ๊ป ปุ๊ป!!! เจ้าแมลงวันไม่ยอมแพ้ มันอยากที่จะออกไปให้ได้
ยังชนเป็นครั้งที่ 3, 4, 5, 6,…… ด้วยความที่มันอยากออกไปมากๆ
มันยิ่งพยายามหนักขึ้น ชนถี่ขึ้นและแรงขึ้นอีก

หารู้ไม่ว่า… ถัดจากหน้าต่างบานนั้นไปอีกแค่ไม่ถึงเมตร มีหน้าต่างอีกบานนึงที่เปิดอยู่ รอต้อนรับมันออกสู่โลกภายนอกตามที่มันฝันไว้
เพียงแค่มันถอยออกมามองสักหน่อย…
ไม่รู้ด้วยเหตุใด มันถึงเชื่อว่าแสงสว่างจากหน้าต่างบานนั้นคือทางเดียวที่มันจะออกไปได้

เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ความพยายามที่หนักขึ้น ใช่ว่าจะประสบความสำเร็จเสมอไป

คนประสบผลสำเร็จ มักจะยืนหยัดในเป้าหมาย แต่ยืดหยุ่นในวิธีการ กล่าวคือ มีเป้าหมายที่ชัดเจน แต่ปรับเปลี่ยน และค้นหาวิธีการที่ดีขึ้นอยู่เสมอ เพื่อที่จะเดินทางไปสู่เป้าหมายที่ตั้งไว้ (แต่ต้องไม่ปรับเปลี่ยนบ่อยจนเกินไป ก่อนปรับเปลี่ยนจะต้องผ่านการไตร่ตรองอย่างรอบคอบ)

คนล้มเหลว มักยืนหยัดในวิธีการ แล้วยืดหยุ่นเป้าหมาย หมายถึง การทำอะไรอยู่เดิมๆไม่มีการปรับเปลี่ยนวิธีการ แต่โลเลในเป้าหมาย ปรับเปลี่ยนเป้าหมายบ่อย ให้ใหญ่ขึ้น ให้เล็กลง แต่ก็มักจะไม่ถึงเป้าหมาย ถ้าเป็นแบบนี้ ความพยายามยังไงก็ไม่บรรลุเป้าหมายสักที

ลองถามตัวเองดูว่า.. เรากำลังเป็นแบบเจ้าแมลงวันตัวนั้นอยู่รึเปล่า

เทียบเคียงกับชีวิตนักกอล์ฟอย่างไร กล่าวคือ นักกอล์ฟส่วนหนึ่ง(มาก)มีความขยันหมั่นฝึกซ้อมกันอย่างสม่ำเสมอ แต่ยิ่งซ้อมมากเท่าไร ผลงานก็ไม่ได้พัฒนาหรือเปลี่ยนแปลงมากขึ้น ผ่านไปเป็นเดือน เป็นปีก็ยังเหมือนเดิม เพราะการซ้อมนั้นเป็นการซ้อมแบบเดิมๆ ไม่มีการปรับวิธีการ

นักกอล์ฟอาชีพ หลายคนมีโค้ช(ที่มีคุณภาพและผลงาน) ทำงานร่วมกับโค้ช ด้วยการว่าจ้าง วางเป้าหมายร่วมกัน สร้างวิธีการร่วมกัน วิเคราะห์ปัญหาต่างๆร่วมกัน พัฒนาร่วมกัน มักจะประสบความสำเร็จเป็นระยะๆ

แต่ก็มีนักกอล์ฟอาชีพที่ฝึกซ้อมด้วยตัวเอง ไม่จ้างโค้ช หรือจ้างก็จ้างโค้ชในราคาถูก หรือให้ผู้ปกครองเป็นโค้ชเอง จะเป็นด้วยทุนน้อย หรือคิดว่าไม่มีความจำเป็นตัวเองรู้หมดแล้ว ขยันฝึกซ้อมไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็ดีเอง ซึ่งโอกาสจะประสบความสำเร็จยาก เปรียบไปแล้วก็เหมือนกับแมลงวันบินชนกระจก

ถ้าเป็นนักกอล์ฟสมัครเล่น หลายคนอาจจะบอกเหตุผลว่า ไม่รู้จะพัฒนาไปเพื่ออะไร เนื่องจากก๊วนที่เล่นด้วยฝีมือไม่ได้ดีหรือแตกต่างกัน เล่นกันสนุกๆ แล้วถ้าฝีมือดีขึ้น คนในก๊วนก็จะไม่อยากเล่นด้วย

เหตุผลดังกล่าวเป็นเหตุผลของคนที่ไม่ชอบท้าทายอะไรในชีวิต ซึ่งเราก็ไม่ว่ากัน แต่สำหรับคนที่ต้องการความท้าทาย อยากให้ชีวิตมีการพัฒนาอย่างต่อเนื่องก็คงต้องตระหนักและหาวิธีการ เริ่มจากหาแนวทางใหม่ๆ ที่จะทำให้เกิดการพัฒนา

อาจจะมีผู้แย้งอีกว่า นักกอล์ฟที่เก่งๆของไทยหลายคน ได้แชมป์บ่อย ถ้าติดตามดูก็ไม่เห็นว่าจะมีโค้ชเลย ทำไมเขาชนะได้

แน่นอนเป็นเรื่องจริง แต่นักกอล์ฟเหล่านั้น เป็นคนที่มีวินัย ถึงพร้อมซึ่งความสามารถ หรือเรียกได้ว่า ดวงตาเห็นธรรม ได้ตกผลึกเรื่องความสามารถ ความคิด จนเปรียบเหมือนเป็นบรมครูแล้ว รู้แจ้งเห็นจริงแล้ว มีประสบการณ์และสะสมความสำเร็จมามากมาย ซึ่งกว่าจะมาถึงวันที่เห็น เขาผ่านอะไรมามากมายหลายสิบปีตอนวัยหนุ่ม

แล้วเราจะรอวันเวลาให้เป็นเหมือนเขาหรือ ปัจจุบันนี้สามารถเรียนรู้ให้ประสบความสำเร็จได้ตั้งแต่รุ่นหนุ่ม รุ่นสาว เหมือนกับการเปลี่ยนแปลงในโลกปัจจุบัน ที่คนสำเร็จในการเงินไม่ใช่ต้องเป็นผู้สูงอายุ แต่เป็นคนรุ่นใหม่ อายุยังน้อยก็ประสบความสำเร็จได้ มีให้เห็นเป็นตัวอย่างมากมาย

วิทยาการ ความรู้ในกีฬากอล์ฟมาถึงปัจจุบันมันค่อนข้างตายตัว เพราะมีแค่ร่างกายที่ถูกฝึกทักษะ มาใช้ควบคุมอุปกรณ์ แต่สิ่งที่ควบคุมร่างกายอีกทีก็คือความคิดและสมอง ซึ่งไม่เหมือนกับเทคโนโลยีที่มีการเปลี่ยนแปลงไม่มีวันที่สิ้นสุด

หลายคนพยายามจะหาเทคโนโลยีมาช่วยต่างๆ เพื่อหวังจะให้ร่างกายมีการควบคุมอุปกรณ์ให้ดีมากขึ้น ต้องการตีให้ไกลขึ้น ตรงขึ้น แต่ความคิดและสมอง ซึ่งใช้ควบคุมร่างกาย ไม่ได้พัฒนาให้ดีขึ้น มันก็ไม่มีซึ่งประโยชน์ใดๆ มีแต่ความไกล แต่ใจก็ยังบอดเหมือนเดิม ส่งผลต่อการควบคุมเกมการเล่นที่ส่งผลเดิมๆ เหมือนเดิม

‘ก่อนจะเข็นครกขึ้นภูเขา ดูให้ดีก่อน มันอาจจะมีลิฟท์ อยู่ข้างๆ ก็ได้นะ’

โปรเชาวรัตน์ เขมรัตน์