เด็กไทยจะอยู่ส่วนไหนของ AEC
เด็กไทยจะอยู่ส่วนไหนของ AEC
ครูไก่มีโอกาสอ่านบทความที่บรรดาเพื่อนพ้องได้ส่งมาให้อ่านกันเพื่อว่าจะได้กระตุ้นอะไรได้บ้างในยามที่เรารู้จักกับคำว่า “AEC” มากน้อยแค่ไหน…ลองอ่านดูนะครับ…
……อยากให้เด็กๆ อ่านให้จบครับ
เด็กรุ่นใหม่ฝันไกลแต่ไร้ปัญญา : วันที่พม่ากลับมาตีเมืองไทย ภาพนี้ถ่ายที่หน้าร้านอาหารญี่ปุ่นแห่งนึงในทองหล่อ, เป็นประกาศรับสมัครงานธรรมดาๆ แต่ที่น่าสนใจก็คือ “มันเขียนเป็นภาษาพม่า” และเมื่อมองรอบๆ ก็ไม่มีป้ายภาษาไทยหรือภาษาอังกฤษใดๆ เลย….
แปลว่าร้านอาหารญี่ปุ่นร้านนี้ต้องการรับพนักงาน “ชาวพม่าเท่านั้น”
ที่ทำให้ผมสะดุดใจก็คือ Week ก่อน, ผมกับครอบครัวไปทานอาหารฝรั่งเศส ก็เจอพนักงาน 2 คนมาจากฟิลิปปินส์
ร้านกาแฟแถวเพลินจิตที่เป็น Brand จาก New York ก็ใช้พนักงานชาว Filipino
นึกถึง Blog ที่แล้ว, ว่าด้วยเรื่อง “ทำไมคนไทยเริ่มจ้างต่างชาติมาทำงาน”
ผมเคยคุยกับพนักงานร้านกาแฟที่เป็น Filipino ว่าด้วยเรื่อง “ทำไมร้านถึงจ้างเค้า แทนที่จะจ้างคนไทย” และก็ได้คำตอบว่า “เพราะค่าจ้าง Filipino ต่ำกว่าคนไทย แถมยังใช้ภาษาอังกฤษได้ดีกว่า”
แทนที่จะจ้างเด็กไทยจบใหม่ซึ่งใช้ภาษาอังกฤษไม่ได้เรื่องเลยในงบเดือนละ 15,000 – 20,000 บาท จ้าง Filipino ดีกว่า เพราะที่ฟิลิปปินส์ ทุกคนพูดอังกฤษกันตั้งแต่เกิด
นอกจากนี้ คนไทยยังเรื่องมาก, มองงานบริการว่าเป็นอาชีพชั้นต่ำ ทำไปงั้นๆ ระหว่างหางานบริษัท [ผมคุยกับเค้าเป็นภาษาอังกฤษ และเขาคิดว่าผมไม่ใช่คนไทย]
เหตุผลคล้ายๆ กับว่า ทำไมร้านอาหารญี่ปุ่นร้านนี้ถึงจ้างพม่า เพราะคนพม่าพูดภาษาอังกฤษได้ดีกว่าคนไทย ในงบค่าจ้างเดือนละ 8,xxx – 12,xxx
ทองหล่อน่ะครับ เป็น Zone ที่คนญี่ปุ่นและนักท่องเที่ยวเยอะ แม้ภาษาอังกฤษของพม่าอาจจะไม่ได้ดีเลิศเลอ แต่ก็ยังดีกว่าการจ้างคนไทยในกลุ่มเงินเดือนหมื่นบาทซึ่งพูดอังกฤษไม่ได้เลย
นอกจากนี้ คนพม่ายังไม่ค่อยเรื่องมาก งานหนักก็ทำ งานเบาก็สู้ เพราะชีวิตพวกเค้าคือการหนีลี้ภัยข้ามแผ่นดินมาแสวงหาโอกาสที่ดีกว่า ดังนั้นอะไรที่พอทำได้ก็ทำหมด
ตรงข้ามกับคนไทยที่ “ขี้เกียจ”
ผมเดินผ่านป้ายร้านก็คิดว่าต่อไปเมื่อเราเข้า AEC เต็มตัว, คนไทยรุ่นใหม่จะไปอยู่ที่ไหน ?
ย้อนกลับมาที่เรื่องของตัวเอง, เมื่อ Week ที่แล้ว อยู่ๆ ก็มี Brand หนึ่งติดต่อผมมาจาก San Francisco ว่าด้วยเรื่องการเข้าเป็น Sponsor ให้ Blog ติงต๊อง โดยจ่ายค่าตัวเป็น USD o_O!!!
เดี๋ยวผมจะมีบินไปคุยรายละเอียดและเซ็นสัญญาที่ Singapore, ซึ่งเป็นที่ตั้งของ HQ ดูแลแถบ Asia
แม้แต่ในสาย Blogger เองก็ยังเริ่มมีโอกาสที่ดีกว่า เมื่อสื่อสารภาษาอังกฤษได้
[จริงๆ ก็ได้แค่ระดับ Backpacker, สั่งเบียร์และหาที่นอนที่ดีกว่าลังส้ม – -]
เด็กไทยรุ่นใหม่ไม่ค่อยรู้ตัวกันเลยว่า อันตรายกำลังใกล้เข้ามา
มีแต่ฝันว่าเข้านอนแล้วตื่นมาตัวเองจะกลายเป็น Steve Jobs ใช่ว่าใช้ iPhone หรือ MacBook แล้วทุกคนจะเป็น Steve Jobs ได้
แต่พวกเด็กมหา’ลัยสมัยนี้คิดกันแบบนั้นจริงๆ และพวกเค้าก็มักจะมีความมั่นใจว่าตัวเองเก่งกว่าใครๆ โดยที่พวกเค้าไม่รู้ด้วยซ้ำว่าครั้งหนึ่ง Jobs เริ่มจากการนั่งทำงานในโรงรถและยังเคยถูกไล่ออกจากบริษัทที่ตัวเองสร้างขึ้น
เมืองไทยในอีก 10 ปีข้างหน้า, คิดภาพออกไหมว่าวันนั้น ตัวของเราจะอยู่ตรงจุดไหนใน AEC ? ….
เสียดายที่ครูไก่ไม่ได้เห็นต้นฉบับหรือที่มาของบทความนี้ เพราะเมื่อผมอ่านจบความรู้สึกว่าตัวเอง “อยากอ้วก” ออกมาสดๆ เพราะบทความที่เพิ่งผ่านไปกับสถานการณ์ในเวลานี้มันช่างจริงอย่าง “โคลนนิ่ง” กันมาอย่างใดไม่ทราบ ผมเคยออกตัวอย่างที่ทั้งร้านอาหารริมทางไม่ว่าจะเป็นร้านลาบ น้ำตก ส้มตำ น่าจะครึ่งๆ แล้วกระมังที่คนใน “AEC” เป็นผู้ทำงานหรือบางแห่งขึ้นไปเป็น “เจ้าของ” เอาเสียเอง
เด็กๆ บ้านเราหากยังขี้เกียจสันหลังยาวกันแบบนี้บอกได้เลยเตรียมตัวเตรียมใจไว้ได้เลย “เราจะได้เป็นขี้ข้ากันยันลูกยันหลาน”…
ครูไก่