การเก็บออมที่ทุกครอบครัวต้องมี

การเก็บออมที่ทุกครอบครัวต้องมี

ในยามหนึ่งคำว่าตกงานจะเป็นระยะยาวนานหรือช่วงสั้นหากเราไม่มีเงินเก็บหรืออดออมไว้แต่ต้นอย่างไรก็ลำบากทั้งกายทั้งใจอย่างยิ่ง ลองนึกคิดดูดีๆ หากเป็นหาเช้ากินค่ำมันคือนรกเราดีๆ นี่เองเพราะนอกจากเม็ดเงินที่ไม่สามารถหาเข้ามาต่อชีวิตได้แล้วยังต้องดึงของเก่าออกมาใช้เข้าไปอีก และถ้าของเก่าเกลี้ยงมันต้องทำกันอย่างไร ช่องทางที่มีความเสี่ยงในการได้เม็ดเงินมาจุนเจือ “เงินนอกระบบ” ที่เรียกได้ว่าหาได้แทบจะทุกเสาไฟฟ้าในบ้านในเมืองเรา “เงินเสาไฟฟ้า” ที่ว่ามานี่หลายท้องที่หรือความจริงแทบจะทุก สน. มันคือคดีที่น่าปวดหัวอยู่เวลานี้ เพราะเมื่อมีการกู้หนี้ยืมสินมันก็จะคู่กับการทวงหนี้จะโหดร้ายมากน้อยแค่ไหนเพียงไรมันก็มักจะจากวงเงินที่หยิบยืมกันไป…

ผมเองก็ไม่เว้นวรรคไวเลยกับคำว่า “ว่างงาน” เพราะสนามที่เคยทำมาหากินถูกปิดลงชั่วคราวเพื่อการทำหลังคา 6 สนาม จาก 9 สนามที่มีอยู่ การก่อสร้างเริ่มขึ้นเมื่อครึ่งเดือนธันวาคมปีที่แล้วสัญญา 6 เดือนในการทำงานความจริงสิ้นเดือนนี้ทุกอย่างจะต้องเสร็จสมบูรณ์พร้อมสอนพร้อมเล่นและเรียนตามที่เคยปฏิบัติกันมา แต่จนแล้วจนรอดมันก็ต้องมีอันล้มเลิกเวลาเดิมคือขอขยายเวลาไปอีก 1 เดือนนั่นคือ 6+1 เดือน หรือมีแนวโน้มว่าอาจจะยาวไปอีกเดือนถัดไปอีกหลายวัน…

เช่นนี้ลองคิดดูหากไม่มีเงินเก็บเงินเก่าไว้บ้างมันจะรอดจากความอดอยากมั้ยนี่ ขนาดผมเองไม่มีครอบครัวก็ยังรู้สึกได้ว่าลำบากใจลำบากกายกันพอสมควร ค่าใช้จ่ายที่เคยแบ่งปันให้ใครต่อใครที่ลำบากยากเข็ญกว่าเราก็ต้องงดหรือลดจำนวนลงบ้าง เมื่อก่อนขอให้บอกมาเลยถ้าไม่มีไม่ต้องขอซ้ำจัดไป แต่ตอนนี้ต้องคิดแล้วพิจารณาเป็นรายๆ ไป…

แต่ที่ดีคือช่วงเวลาที่พอมีเวลาว่างแบบนี้เราได้ใช้เวลาไปศึกษาหาความรู้ไปพบปะใครต่อใครที่เคยเฉียดกันไปเฉียดกันมา จากไร่นาพืชสวนสู่การทำฟาร์มปูทะเลที่เลี้ยงกันในรูปแบบที่อยากทำตามรอย “ในหลวงรัชกาลที่ 9 “ นั่นคือถ้าเป็นพืชสวนพระองค์ท่านทรงดำริถึงไร่นาสวนผสม ทั้งปลูกพืชกินได้ เลี้ยงสัตว์ให้ทุกอย่างได้เอื้ออำนวยความสะดวกซึ่งกันและกัน แต่โครงการนี้เป็นช่วงเวลาที่อยู่ในขั้นทดลองแต่ผลที่เคยออกมาบ้างแล้วก็น่าสนใจอยู่เหมือนกัน เพราะด้วยธรรมชาติของสัตว์ทะเลไม่ว่าจะเป็นปลา ปู กุ้ง หอย มักจะมีชีวิตที่เกื้อหนุนกันอยู่เนืองๆ ส่วนผลจะออกมาดีหรือไม่ก็ต้องคอยกันต่อไปอีก 4 เดือน…

จะว่าไปผลตอบแทนของงานที่ทำหากมันสามารถตอบโจทย์ได้เม็ดเงินลงทุนที่จ่ายออกไปมันคงคุ้มค่ากับความรู้ที่จะได้มา…จากผลงานเมื่อคราวก่อนก็พอรับได้ค่อยๆ สะสมความรู้กันไปวันหนึ่งคงกลายเป็นเกษตกรเต็มตัวกระมัง…

ครูไก่