เตรียมตัวไปต่อที่อื่น

เตรียมตัวไปต่อที่อื่น

เหลือเวลาอีกไม่กี่วันสภาฯ ที่อยู่มาเป็นเวลายาวนานผ่านร้อนผ่านหนาวมาหลายฤดูกาล ส่วนที่ใครจะรักใครจะชังก็คงขึ้นอยู่กับว่า “ถือท้ายข้างไหน”  เท่าที่ประเทศไทยเคยมีรัฐบาลมาในช่วง 15 ปีย้อนหลังมาผู้คนถือข้างถือฝ่ายกันขนาดบ้านเดียวกันแท้ๆ ยังไม่มองหน้ากันซะแล้ว แต่พอรัฐบาลชุดนี้เข้ามาอาจไม่สง่างามขนาดพระเอกขี่ม้าขาวแต่ก็พอจะรับได้ในความสงบเงียบ ก็แน่นอนที่สุดของความเห็นต่างในรูปแบบของการทำงานกับคนหมู่มาก แถมยังมีคลื่นใต้น้ำที่คอยท่ากระเพื่อมอยู่เป็นประจำ ส่วนจะมีจุดประสงค์หลักและการแอบแฝงอะไรก็ยากจะเข้าใจกันได้ชัดเจน…

เท่าที่ฟังจากข่าวสายการเมืองในทุกเครือข่ายที่มีอยู่มันพอจะเห็นการวางตัวไปรองานที่เพิ่งผ่านวาระการประชุมของ ครม. ไปเมื่อเร็วๆ นี้ หลายพรรคการเมืองที่เคยเป็นขั้วรัฐบาลเริ่มมีการแยกเนื้อแยกตัวไปซบอกพรรคใหม่เห็นว่าหลายคนที่เคยเป็นฟันเฟืองตัวใหญ่ในรัฐบาลนี้แยกตัวไปอยู่ฝ่ายค้านในรัฐบาลปัจจุบัน เพราะเวลาในการจะเข้าร่วมกับพรรคใดนั้นมันมีเวลาที่เป็นตัวแปรสำคัญ แบบนี้เป็นไงเห็นกันจะๆ ในการเข้าร่วมสำรับกับข้าวที่เตรียมไว้เรียบร้อยแล้ว…

แต่กับประชาชนตาดำๆ อย่างพวกเราจะทำอย่างไรกันดี นอกจากเราจะรู้เท่าทันกับมนุษย์การเมืองแล้วหน้าที่ของเราคือไปเลือกตั้งกันอีกรอบหากเรายังคงเห็นหน้าค่าตาคนเดิมๆ เข้าไปทำงานกันอีกรอบ ผมเชื่อว่าอะไรๆ ก็ยังคงเหมือนเดิมเพียงแต่ว่าพวกเขาไปอยู่ต่างที่ต่างฐานะเท่านั้นเองแหละครับ แล้วแบบนี้ประเทศชาติเราจะไปได้สักอีกกี่มากน้อย ในขณะที่ฟากฝั่งของยักษ์ใหญ่ในการเป็นผู้นำโลกกลับย้ายมาอยู่ในเอเชียแล้วระบบการปกครองในการนำพาประเทศชาติไปสู่ความเจริญที่อเมริกาหรือยุโรปเองก็ยังไม่กล้างัดข้อด้วย เขาเองก็ไม่ได้เป็นประชาธิปไตย หรือคอมมิวนิสต์จ๋า หากเป็นฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งสุดโต่งป่านนี้คงไม่รอดมาจนบัดป่านนี้…

ในฝากของอเมริกาเขาที่เมื่อเร็วๆ นี้เกิดการล่มสลายของสถาบันการเงินที่เคยอุ้มชูบรรดาโรงงานหรือธุรกิจชั้นนำของลุงแซมแบบนี้แม่แบบของโลกธุรกิจฝ่ายเสรีมันสามารถนำพาชาติบ้านเมืองไปรอดปลอดภัยหรือเปล่า แบบนี้คงต้องหันกลับมามองวิธีการทำงานของพี่ใหญ่แห่งเอเชียอย่าง “จีน” ที่สามารถปลุกประเทศจากการเป็นคนป่วยแห่งเอเชียใต้ขึ้นมาผงาดเป็นผู้นำของโลกในเวลาไม่กี่สิบปี…

มองย้อนกลับมาที่บ้านเราว่าจำเป็นหรือไม่ว่า “วิถีการทำงานของชาติบ้านเมืองเราไอ้ที่เป็นอยู่มันเหมาะสมกันกับบ้านเราหรือเปล่า” จะระบบเสรีนิยมหรือระบบคอมมิวนิสต์มันก็มีดีมีเสียในบางแง่มุม แต่เวลานี้เรามีความรู้ความเข้าใจในทั้งคู่ของระบบที่ว่ามาถึงเวลาหรือยังที่ต้องรื้อระบบที่เรามีอยู่ หรือจะอยู่กันต่อไปแบบนี้ก็ขึ้นอยู่ประชาชนจะเป็นผู้เลือก ส่วนครูไก่ไม่เชื่อว่าวิถี ณ ปัจจุบันมันไม่คู่ควรกับเราจริงๆ…เราสร้างเองใช้เองได้หรือเปล่าของดีเก็บไว้อะไรไม่ดีก็กวาดทิ้งไปผู้คนจะได้ลืมตาอ้าปากกันเสียที …

ครูไก่