ที่สุดของการเล่นกอล์ฟคือ…ไม่มีอะไรลึกลับซับซ้อน

จุดสุดยอดสุดท้ายของการเล่นกอล์ฟคือ…ไม่มีอะไรลึกลับซับซ้อน

การเล่นกอล์ฟ ถ้าจะถามว่า นักกอล์ฟสามารถเล่นได้ดีที่สุด สมบูรณ์ที่สุด จะทำได้กี่อันเดอร์

คำตอบคือ 18 อันเดอร์เป็นอย่างน้อยหรือดีกว่า ถ้ามีอีเกิ้ลในหลุมพาร์ 5 และโฮลอินวันเพิ่ม

คำถามแล้วจะมีโอกาสเกิดขึ้นได้ไหม? คำตอบคือเกิดขึ้นได้แน่นอน ถ้านักกอล์ฟคนหนึ่งสามารถทำทุกอย่างได้สมบูรณ์ทุกช็อต โดยไม่มีเสียอะไรเลย

นั่นคือ พาร์ 3 ทุกหลุมสามารถตีไปหาเป้าหมาย คือตีไปออนบนกรีนจะใกล้หรือไกลหลุมก็แล้วแต่…แต่พัตต์เดียวลงหลุม 

พาร์ 4 ทุกหลุมตีช็อต 2  ขึ้นไปอยู่ใกล้หลุมหรือไกลก็แล้วแต่…แต่สามารถทำพัตต์เดียวลงหลุม

และพาร์ 5  4 หลุม สามารถพัตต์ช็อต 4 ลงหลุมได้หมด

สรุปได้เบอร์ดี้ทุกหลุม ซึ่ง ก็จะได้ 18 อันเดอร์ หรือถ้ามีได้อีเกิ้ล หรือโฮลอินวันเพิ่มก็จะได้มากกว่านั้น

ที่ผ่านมาในประวัติศาสตร์ยังไม่มีใครทำได้ เท่าที่ดูจากการบันทึกไว้ ที่ทำน้อยสุดคือ 55 หรือ 17 อันเดอร์ซึ่งไม่ใช่ครั้งเดียวด้วย มีถึง 3-4 คนด้วยกัน

แต่ถ้าเป็นทางการในการแข่งขัน PGA ทำได้ 58 หรือ 14 อันเดอร์พาร์

ถ้าเป็นการแข่งขันใน LPGA ทำได้ 59  หรือ 13 อันเดอร์พาร์

นับว่าใกล้เคียงมาก ซึ่งแน่นอนว่าในรอบเหล่านั้น มีอีเกิ้ลด้วย

ผมเชื่อว่า สักวันต้องมีคนทำได้ 54 แน่นอน

นั่นคือผลงานของความสมบูรณ์ของการเล่น ที่สามารถเอาชนะสนามได้ โดยเฉพาะการจบที่ตัวเลขน้อยกว่าพาร์ที่กำหนดหลุมละ 1 สโตรค จะมาด้วยการชิพลง หรือทำอีเปิ้ลได้ หรือพัตต์ปกติลง

แต่สิ่งนี้ก็เกิดขึ้นยากมาก จึงไม่ค่อยมีใครทำได้ ที่เห็นบ่อยในการแข่งขันคือ ทำได้ 8-10  อันเดอร์กันบ่อยๆ 

ซึ่งคนที่ทำได้ก็ไม่ใช่ว่าจะสรุปว่าคนนี้เก่งสุดยอดหาใครเปรียบเทียบไม่ได้

เพราะถ้าดูผลการแข่งขันวันก่อนหรือวันต่อมาก็ไม่สามารถทำได้อีก อย่าว่าแต่ 10 อันเดอร์เลย บางคนไม่ได้สักอันเดอร์ และกลายเป็นผู้แพ้ไปอย่างน่าเสียดาย

คนที่ตีได้ 10 อันเดอร์ และคนที่ตีได้สแควร์พาร์ อาจจะเป็นคนๆ เดียวกันโดยต่างกันแค่วันเดียว ถึงแม้จะเป็นสนามเดียวกัน

วันที่ได้ 10 อันเดอร์ มีทั้งชิพลง ตีช็อต 2 ลง พัตต์ยาวลง ตีช็อตสองไปใกล้หลุม มีทั้งอีเกิ้ล พัตต์ตรงไหนก็ลงหรือจะลง ทุกอย่างดูราบรื่นไปหมด โดยที่เจ้าตัวก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำได้อย่างไร

วันรุ่งขึ้นตั้งใจจะทำอีก แต่บางทีออกโบกี้ตั้งแต่หลุมแรก ตีไปใกล้ก็พัตต์ไม่ลง พัตต์เซพพาร์ใกล้ๆ ก็ไม่ลงกว่าจะได้เบอร์ดี้มันช่างยากเย็นเสียนี่กระไร จบลงด้วยสแควร์พาร์ด้วยความรู้สึกเหนื่อยอ่อน 

คนเดียวกัน สนามเดียวกัน แค่ข้ามวันทำไมไม่เหมือนกัน ใครช่วยบอกหน่อยว่ามันเพราะอะไร

มันก็คงหลายๆ เหตุผล แต่สรุปคือ เรื่องความคิดของตัวเอง หรือสภาพแวดล้อม บุคคลรอบตัว ที่ทำให้มีผลกระทบกับความคิดของผู้เล่น แล้วทำให้การเล่นไม่ไหลลื่น

ดังนั้นจึงพบเห็นเสมอๆ ที่เป็นแชมป์เมื่อสนามที่แล้วแต่ตกรอบในแมทช์ต่อไป

คนที่เป็นมือหนึ่ง หรือเคยเป็นมือหนึ่ง พอมาดูผลงานการเล่นในรอบปัจจุบันที่เพิ่งจบลงแทบไม่น่าเชื่อว่าเป็นมือหนึ่ง หรือเคยเป็น

การเป็นแชมป์ในการแข่งขันจากนักกีฬาที่มีดีกรีเคยชนะ เป็นผู้เล่นที่ดีที่ได้ชื่อว่าเป็นโปรนั้นจึงไม่ใช่เรื่องง่าย หรือได้แชมป์แล้วจะได้แชมป์อีกก็ไม่ใช่เรื่องง่าย

แต่ถ้าผลงานไม่ได้แชมป์แล้วคะแนนทำได้ติดอยู่ในท็อป 10 ได้บ่อยๆ ถือว่าเป็นสิ่งที่สุดยอดนักกีฬาแล้ว

ต่างวัน ต่างสนาม ต่างสภาพภูมิอากาศ มันมีโอกาสที่จะแตกต่างกันได้เสมอในแต่ละวัน

วันที่มีลมแรง ชอบพัตต์กรีนเร็วๆ ผู้ร่วมก๊วนที่เรารู้สึกอึดอัด ความคาดหวังของตัวเอง หรือคนรอบข้างสามารถส่งผลต่อผลงานได้ทั้งสิ้น

แต่สุดท้ายในเรื่องของกลไกในการเคลื่อนไหวแล้ว นักกอล์ฟที่จะก้าวมาถึงจุดที่จะมีโอกาสเป็นแชมป์ได้จะต้องรับรู้ตัวเอง ควบคุมตัวเอง และควบคุมช็อตได้ดีทุกๆ ทักษะ

การควบคุมหมายถึง การตีทีช็อตให้อยู่ในแฟร์เวย์ ตีขึ้นกรีนให้พัตต์เบอร์ดี้ หรืออีเกิ้ลได้จำนวนมาก พัตต์ลงหรือถ้าไม่ลงก็เกือบลงผ่านหลุมฉิวเฉียด

หลักของการเล่นเพื่อให้โอกาสตัวเองมีสิทธิ์ลุ้นแชมป์คือ การต้องทำสกอร์ให้ได้อย่างน้อยวันละ 3 อันเดอร์ ถ้าวันใดวันหนึ่งจบที่อีเว่นท์ เกิน หรือน้อยกว่านั้น มีโอกาสได้แชมป์น้อยมาก และถ้าวันไหนการเล่น In the Zone หรือ Flow state มากก็มีโอกาสได้หลายๆ อันเดอร์

ดังนั้นสุดท้ายของการจะเป็นนักกอล์ฟที่ประสบความสำเร็จนั้น ไม่ได้มีอะไรลึกลับซับซ้อน แค่ตีให้อยู่แฟร์เวย์ ตีขึ้นกรีนเพื่อพัตต์เบอร์ดีให้ได้ หรือถ้าไม่ออนก็ต้องชิพเพื่อให้ลง ไม่ลงก็ต้องอยู่ใกล้หลุมไปพัตต์อีกครั้งเดียวลงหลุม จะออนตรงไหนก็แล้วแต่ถ้าพัตต์ไม่ลง ลูกก็จะต้องคลอเคลียอยู่แถวๆหลุม

การพยายามที่จะต้องตีให้ไกล ให้มีเฮดสปีดของไม้และลูกสูงๆ ความพยายามที่จะทำให้วงสวิงคงที่ด้วยการรายงานผลออกมาเป็นตัวเลขจากเครื่องมือช่วย โดยที่ไม่พยายามที่จะจัดการกับการควบคุมอารมณ์ต่างๆที่เกิดขึ้น ไม่พยายามขจัดความกลัวต่างๆ เช่นกลัวจะทำไม่ได้เหมือนเดิม กลัวคนที่เก่งกว่า กลัวว่าผลจะไปเหมือนเดิมที่เคยเกิดขึ้นที่ไม่ดี หรือความระแวงที่ตัวเองจะมีอะไรผิดพลาดในวงสวิงหลังจากตีช็อตแรกไม่ดี 

นักกอล์ฟที่สุดยอดจึงจะต้องอยู่ด้วยความมั่นใจในตัวเอง รู้ตัวเองเสมอที่ทำอะไรลงไป ตอบตัวเองได้เสมอว่าเพราะอะไรถึงทำผิดพลาด หรือเพราะอะไรถึงทำได้ดี ปรับสวิงของตัวเองเพื่อให้ตีลูกสู่เป้าหมายได้ ไม่จำเป็นต้องมีความสมบูรณ์ 100 ทุกอย่าง ขอเพียงทุกๆ ทักษะมีความสมบูรณ์เพียงแค่ 80 เปอร์เซนต์ก็เพียงพอ

โปรเชาวรัตน์ เขมรัตน์