TPC Sawgrass พาร์ 3 สวย…และยากที่สุด
TPC Sawgrass พาร์ 3 สวย…และยากที่สุด
ยังอยู่ในช่วงตระเวน ออกรอบทิพย์ ทัวร์ไปทั่วโลกกันต่อครับ… คราวนี้จะพาไป สนาม TPC Sawgrass ‘Home of the Players’ ที่ พอนเต เวดรา บีช ทางตอนเหนือของรัฐฟลอริด้า ใกล้เมือง แจ็คสันวิลล์ ติดกับชายฝั่งทะเลมหาสมุทรแอตแลนติก เพื่อสำรวจหลุม 17 ‘Island Green’ ที่ได้รับการยอมรับว่า เป็นหนึ่งใน พาร์ 3 ที่สวย และยาก ที่สุดแห่งหนึ่งของโลก พร้อมทั้งสถิติต่าง ๆ ที่จะช่วยยืนยันว่า นี่สิ่… ของจริง
ย้อนประวัติการนิดนึงนะครับ… TPC Sawgrass ถือกำเนิดขึ้นก็เพราะ ดีน บีแมน กรรมธิการของ พีจีเอ ทัวร์ ใฝ่ฝันจะมีสนามที่เป็นเสมือนบ้านถาวรให้กับ THE PLAYERS Championship ซึ่งเป็นการแข่งขันเพียงหนึ่งเดียว ที่มีผู้เล่นในทัวร์เป็นเจ้ารายการของเอง
บีแมน เดินเข้าไปขอซื้อ Sawgrass Country Club จาก Arvida Corporation แต่นอกจากจะถูกปฏิเสธแล้ว ยังถูกท้าทาย จาก ชาร์ลส์ คอบบ์ ประธานบริษัทฯ ด้วยการวางเดิมพัน 100 เหรียญ เพราะไม่เชื่อว่า บีแมน จะหาเงินมาซื้อได้ ไม่มีทางที่จะทำให้ฝันเป็นจริง, แต่คนอย่าง บีแมน มีหรือจะยอมแพ้ง่าย ๆ พยายามหาทางจนได้พบกับ เจอโรม และ พอล เพลตเชอร์ เจ้าของที่ดินรายใหญ่ในย่านนั้น โดยพวกเขาเชื่อในความฝันของ บีแมน ยอมขายพื้นที่ที่เป็นป่าชุ่มน้ำและหนองน้ำ ขนาด 415 เอเคอร์ ซึ่งอยู่ติดกับ Sawgrass Country Club ถัดเข้ามาด้านในแผ่นดินอีกนิดเดียว ให้กับ พีจีเอ ทัวร์ ในราคาแพงลิบลิ่ว… “1 ดอลล่าห์” !!!
เมื่อมีพื้นที่อยู่ในมือเรียบร้อย, การสานความฝันของ บีแมน ได้รับการอนุมัติจาก พีจีเอ ทัวร์ อย่างรวดเร็ว มีการจัดพิธีเมื่อเริ่มการก่อสร้างอย่างเป็นทางการในพื้นที่ป่าทึบ และเพื่อตอกย้ำในวาระสำคัญนี้ บีแมน จึงทำพิธี ตีลูกแรก เป็นการประเดิม แต่เขาไม่พอใจกับผลงาน จึงขอ มัลลิแกน ตีซ้ำอีกรอบ เหตุการณ์นี้จึงกลายเป็น มัลลิแกน แรกของ สมาชิก The Tournament Players Club’s
เมื่อสโมสรใกล้จะเปิดอย่างเป็นทางการ ในเดือนมีนาคม 1980 บีแมน ได้รับโล่พิเศษซึ่งมีธนบัตร 100 ดอลลาร์ อยู่ด้วย พร้อมคำจารึกว่า “แด่ ดีน บีแมน ผู้ทำในสิ่งที่เราบอกว่าทำไม่ได้ จาก Chuck Cobb และผู้ร่วมงานที่ Arvida ซึ่งเดิมพันกับความยากของงาน, ไม่ใช่กับความสามารถของชายผู้ทำงานนี้” นับว่าเป็นการยอมรับในฝีมือ และให้เกียรติกันอย่างสูงเลยทีเดียว ซึ่งโล่นี้ได้ตั้งแสดงอยู่ในคลับเฮาส์อีกด้วย
วัตถุประสงค์ในการสร้าง TPC Sawgrass เพื่อให้เป็น ‘เจ้าบ้าน’ สำหรับ THE PLAYERS โดยมีแนวคิดที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะสำคัญหลายประการ คือ
1. เป็นบ้านถาวรของ THE PLAYERS และเป็นของผู้เล่น PGA TOUR 2. สนามและบริเวณโดยรอบ ถูกสร้างขึ้นโดยคำนึงถึงผู้ชมเป็นหลัก เป็น ‘Stadium Course’ แห่งแรกอย่างแท้จริง ซึ่งได้รับการออกแบบและสร้างขึ้น เพื่อยกระดับประสบการณ์ในการชมกีฬากอล์ฟในทุก ๆ ด้าน 3. ก่อนหน้านี้ ทัวร์นาเมนต์สำคัญ ๆ เกือบทุกรายการจะจัดกันที่สนามปิด ทำให้แฟนกอล์ฟ ยากที่จะมีโอกาสได้เข้าไปเล่น, TPC จะเป็นสนามที่ออกแบบอย่างยอดเยี่ยมและมีเอกลักษณ์โดดเด่น ที่แฟนกอล์ฟทั่วไปสามารถเข้าไปเล่นได้
ย้อนมาถึง เรื่องที่เกริ่นไว้ตั้งแต่ต้นบ้าง แรกทีเดียว หลุม 17 ไม่ได้ ‘เลิศ’ ขนาดนี้ กะเอาแค่เป็น พาร์ 3 เรียบ ๆ มีน้ำล้อมรอบบางส่วน จะเรียกว่าเกิดจากความบังเอิญก็ได้ ที่บริเวณนี้เต็มไปด้วยทราย ซึ่งจำเป็นสำหรับการสร้างสนามกอล์ฟ ขณะที่ส่วนอื่นเป็นพื้นที่ชุ่มน้ำ กลับไม่ค่อยมีทราย จำเป็นต้องขุดจากบริเวณนี้ไปใช้เมื่อสนามใกล้จะสร้างเสร็จ ทำให้เกิดแอ่งขนาดใหญ่ อลิส ดาย์ ภรรยาของ พีท ซึ่งเป็นผู้ร่วมออกแบบสนามนี้ด้วย (เธอเป็นนักกอล์ฟสมัครเล่นฝีมือดีมาก ก่อนจะผันตัวมาเป็นนักออกแบบสนามร่วมกับสามี พีท ดาย์ จนได้รับฉายาว่า เป็น สุภาพสตรีหมายเลข 1 ของวงการกอล์ฟ) แนะนำให้สร้างกรีนเป็นเกาะซะเลย ถึงแม้ พีท จะไม่ตื่นเต้นกับไอเดียนี้มากนัก แต่ก็เขาก็สร้างตามที่เธอบอกพร้อมกับยกเครดิตให้ (อาจจะเกรงใจ) จนกระทั่งกลายมาเป็น หนึ่งในหลุม พาร์ 3 ที่โด่งดังไปทั่วโลก ผู้คนให้ความสนใจกันมาก จนในช่วงแข่งขัน ต้องติดตั้งกล้องมากถึง 11 ตัว ที่ หลุม 17 เพื่อถ่ายทอดจากหลุมนี้เอาใจแฟนกอล์ฟให้ดูกันอย่างเต็มอิ่ม
หลุม 17 พาร์ 3 ‘Island Green’ มีระยะแค่เพียง 132 หลา โปรใช้กันแค่เวจน์ตีก็เพียงพอ แต่เป็นหนึ่งในหลุมพาร์ 3 ที่ถูกกล่าวถึงมากที่สุดในโลก ทั้งในเรื่องความสวย ความยากติดอันดับ ที่ทำโปรมือดี ๆ มารถหมูคว่ำที่นี่มาแล้วนักต่อนัก อย่าง ‘บ็อบ ทเวย์’ โปรพีจีเอ เคยทำ 12 มาแล้ว เมื่อปี 2005 ด้วยการตีตกน้ำ 4 หน ตามด้วย 3 พัตต์ นับกันแทบไม่ไหว ส่วนคนที่ทำเกิน 10 ก็มีอีกเพี่ยบ เฉพาะหลุม 17 นี้ เมื่อปี 2007 แค่รอบเดียวของการแข่งขัน เดอะเพลย์เยอร์ แชมเปี้ยนชิพ วันนั้นลมแรง ตีตกกันถึง 50 ลูก ทำลายสถิติ ปี 2000 ที่ตกกันไป 45 ลูก แล้วทั้งสนาม มีนักกอล์ฟช่วยกันถมเลคด้วยลูกกอล์ฟ ตั้งแต่ระดับมือสมัครเล่น จนถึงโปรมือดี รวม ๆ กันแล้วเกินหลักแสนลูกต่อปี แค่เก็บลูกขายก็รวยแล้ว เพราะลูกที่ได้เกียรติตกน้ำในสนามระดับนี้ คงต้องเป็นใหม่แกะกล่อง หรือคัดเกรดเอ แน่ ๆ 555
เหตุการณ์ที่ทำให้ผู้คนจดจำหลุม 17 ได้เป็นอย่างดี ผ่านการถ่ายทอดสด THE PLAYERS เมื่อปี 1998 เมื่อ แบรด ฟาเบล ตีออนบนกรีนได้อย่างสวยงาม แต่นกนางนวลเจ้ากรรม โฉบเข้าไปขโมยลูกบนกรีน พยายามคาบแล้วทำหล่นอยู่หลายครั้ง ด้วยน้ำหนักและความลื่นของลูก จนผู้บรรยายได้แซวว่า หลุมนี้ มีอุปสรรคในการเล่นเพิ่มอีกหนึ่งอย่างซะแล้ว ท่ามกลางความตื่นเต้นและลุ้นอย่างสนุกสนานของผู้ชม ว่าระหว่างเจ้านกนางนวล กับนักกอล์ฟ จะเกิดอะไรขึ้น จนในที่สุดนกก็บินหนีไปพร้อมกับลูกกอล์ฟ แต่กลับทำหล่นลงน้ำข้างกรีนนั้นเอง ส่วน แบรด กรรมการอนุญาตให้วางลูก ในจุดแรกที่หยุดบนกรีน ก่อนโดนนกคาบไป ตาม กฎ 18-1 ซึ่งถือว่านกคือ สิ่งรบกวนจากภายนอก เป็นอีกหนึ่งในภาพเหตุการณ์ของวงการกอล์ฟที่เผยแพร่ไปทั่วโลก ลองหาชมได้ในยูทูป
The PLAYERS Championship ครั้งแรกจัดขึ้นที่ TPC Sawgrass ในปี 1982 ทำให้ผู้เล่นตื่นตาตื่นใจกับสนามใหม่แห่งนี้ กับการออกแบบที่ผสมผสานจาก พีท ดาย์ และเป็นครั้งแรกที่มีการสร้างอัฒจันทร์ สูง 30 ฟุต ในหลายตำแหน่งสำคัญ สำหรับผู้ชมหลายพันคน แน่นอนว่าต้องไม่พลาด หลุม 17 พาร์ 3 ด้วยอย่างแน่นอน ทำให้ได้เห็นการแข่งขันแบบไม่มีสิ่งกีดขวาง คล้ายกับอยู่ในสนามกีฬาอย่างเบสบอลหรือฟุตบอล จนเกิดกระแสวิพากษ์วิจารณ์ไปต่าง ๆ นานา ผู้เล่นระดับแถวหน้าหลายคนไม่ผ่านการตัดตัว รวมทั้ง แจ็ค นิคลอส และ อาร์โนลด์ พาล์เมอร์, ส่วนแชมป์รายการนี้คนแรกคือ เจอรี่ เพท ที่ฉลองชัยชนะด้วยการจับ ทั้ง ดาย์ และ บีแมน โยนลงน้ำที่หลุม 18 ก่อนจะพุ่งตัวตามลงไป
ร่วม 30 ปีผ่านไป หลังจากที่ ดีน บีแมน ได้สานฝัน ทำให้สโมสรของ THE PLAYERS กลายมาเป็นความจริง ที่นี่ไม่เพียงแค่เป็นหนึ่งในสนามที่ยอดเยี่ยมที่สุดในทัวร์นาเมนต์กอล์ฟ แต่ยังเป็นหนึ่งในสนามที่แฟนกอล์ฟทั่วโลกใฝ่ฝันว่า จะต้องได้ไปออกรอบกันอย่างน้อยสักครั้งในชีวิต
หลังฉีดวัคซีนแล้ว เตรียมหยอดกระปุกไว้รอกันได้เลยนะครับ เฉพาะค่ากรีนฟีอย่างเดียว แค่เพียง 300 เหรียญ (เท่านั้นเอง) ยังไม่รวมโน่นนี่นั่นนะ… 555
กองบรรณาธิการ