เอาชนะความสบาย สร้างวงสวิงกอล์ฟ
เอาชนะความสบาย 4 ประการ
ในการสร้างวงสวิงกอล์ฟ
กีฬากอล์ฟจะว่าง่ายก็ง่าย จะว่ายากก็ยาก
ดูง่ายถ้าดูคนที่ตีกอล์ฟเป็นตี หรือถ้าคนที่เป็นแล้วก็จะว่าง่าย
แต่จะว่ายากก็ยาก ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นกันง่ายๆ ไม่ใช่เพียงแค่ดูคนอื่นตี อ่านหนังสือ ดูวีดีโอ แล้วก็จะทำได้ หรือถ้าได้รับการสอน การแนะนำจากคนอื่นที่ไม่มีความชำนาญพอก็ไม่สามารถทำได้เช่นกัน
เป็นเพราะสิ่งที่ตาเห็น สิ่งที่เข้าใจ ไม่ใช่จะไปให้กล้ามเนื้อทำได้เลยทันที ลำดับขั้นตอนของการทำได้จะต้องถูกฝึกฝนอย่างเป็นลำดับ อย่างต่อเนื่อง อย่างอดทน และต้องฝึกในสิ่งที่ถูกต้องอย่างต่อเนื่อง เพื่อให้กล้ามเนื้อทำงานประสานสอดคล้องกันทุกมัดประสานกับสายตาที่มองเห็น
คนเล่นกอล์ฟเก่งชนิดที่เป็นโปร หรือมีสกอร์ดีๆ เรียนกว่าแต้มต่อตัวเดียวมีไม่มาก เพียงไม่กี่เปอร์เซนต์ ถ้าเปรียบเทียบกับปิรามิดแล้วเป็นส่วนยอด
กีฬากอล์ฟถ้าจะเปรียบเทียบกับชีวิตของผู้คนที่ประสบความสำเร็จในธุรกิจการงาน กับครอบครัว ชนิดที่มีอิสระภาพทางการเงินแล้วคงไม่แตกต่างกันมากนัก ว่าคนที่ประสบความสำเร็จกับกีฬากอล์ฟกับคนที่ประสบความสำเร็จในธุรกิจแล้วมีเปอร์เซนต์น้อย
เพราะคนที่จะประสบความสำเร็จทั้งกับกีฬากอล์ฟ และประสบความสำเร็จในธุรกิจแล้วจะต้องเป็นคนที่ขยันหมั่นเพียร เป็นคนที่คิดบวก เป็นคนที่มีวินัย เป็นคนที่ต้องอดทน มุ่งมั่นกับสิ่งที่ทำ ซื่อสัตย์กับตัวเองและคนอื่น เป็นต้น
คนที่รักความสบาย คนที่ไม่อดทนต่อความเจ็บปวด ความลำบาก ความเหนื่อยความเบื่อหน่าย มักจะไม่ถึงเป้าหมาย แค่ตีกอล์ฟได้ ออกรอบได้ แต่จะลดสกอร์ให้ต่ำกว่า 80 ทำได้ยาก
นั่นคือภาพรวมของคนที่รักความสบาย มีข้ออ้างให้ตัวเองอยู่ตลอดเวลา ว่าไม่มีเวลา ไม่เอาจริง กลัวดำ ต้องทำงานเป็นเรื่องหลัก
ความสบายที่จะพูดถึงต่อไปนี้ เป็นความสบายที่เกิดขึ้นในการสร้างวงสวิง หรือคนที่กำลังฝึกหัดกอล์ฟ ซึ่งถ้าอยากประสบความสำเร็จมีวงสวิงที่ดีขึ้นต้องเอาชนะความสบาย 4 ประการดังต่อไปนี้
- ความสบายในการจับกริพของมือซ้าย
- ความสบายในการขึ้นแบ็บสวิง
- ความสบายในการดาวน์สวิง
- ความสบายในการอิมแพ็ค
ความสบายในการจับกริพของมือซ้าย หมายถึงคนปกติทั่วๆไปจะใช้มือซ้ายจับกริพแบบสบายๆ หรือเป็นประเภทวีคกริพ สังเกตุได้จากหลังมือหันหาเป้าหมาย นิ้วโป้งวางตรงกับแนวก้าน ด้ามอยู่ในฝ่ามือ ตาคนจับมองเห็นด้ามโผล่ มองเห็นปุ่มหลังมือที่นิ้วชี้นิ้วเดียว ซึ่ง 90 เปอร์เซนต์ของนักกอล์ฟที่เล่นกอล์ฟเอง สอนโดยผู้ไม่รู้ จะจับแบบนี้แทบทั้งสิ้น เป็นความรู้สึกจับถนัด จับสบาย แต่ด้วยความเป็นจริงของการแบ็คสวิงและตีลงมาจะควบคุมหน้าไม้ให้สแควร์ไม่ได้ ส่งผลให้ลูกออกขวา ไม่ไกลเพราะหน้าไม้จะเปิดเฉือนลูก
ความสบายในการขึ้นแบ็คสวิง จะเป็นในลักษณะสบายๆ ไม่ได้ฟิกซ์ส่วนใดส่วนหนึ่ง ทำให้ร่างกายทำงานแบบหลวมๆ ตัวโยกโย้ ยุบย่อ สะโพกหมุนมาก เข่าขวาเหยียดตึง น้ำหนักตัวตกทางซ้าย หัวเอียง แขนซ้ายขอ มือซ้ายหักพับ มือขวาตั้งชัน ส่งผลให้การตีขาดความแน่นอน ซึ่งจำเป็นต้องฝึกกล้ามเนื้อให้รู้จักฟิกซ์ กล้ามเนื้อบางส่วนให้หยุดต้องหยุด บางส่วนให้เคลื่อนตามลำดับ เพื่อให้เกิดความสมดุลย์ เคลื่อนที่เฉพาะเป็นการหมุนจริง สะโพกเปิดน้อย ไหล่หมุนให้มากพอที่จะทำให้แผ่นหลังหันหาเป้าหมาย ใบหน้าตรงๆ ให้ไหล่ซ้ายมาอยู่ใต้คาง แขนซ้ายเหยียดตึง หลังมือซ้ายตรง มือขวาหักรับแบบแบกถาด
ความสบายในการดาวน์สวิง จะต่อเนื่องจากความสบายในการหมุนแบ็คสวิง ที่ไม่มีระเบียบส่งผลให้ตอนตีหรือดาวน์สวิงไม่มีระเบียบด้วย ลำดับขั้นตอนจะสบสน ความไม่สมดุลย์จะเกิด ส่งผลให้ตีลูกไม่แม่นยำ ไม่สม่ำเสมอ ไม่ได้ระยะ เล่นตอนเริ่มดาวน์สวิงจะต้องดึงด้ามลงมาก่อนไม่รีบตีหรือที่เรียกว่า “ดีเลย์ค็อก” สะโพกจะต้องเปิด มีการถ่ายน้ำหนักไปทางซ้าย มือทั้งสองทำงานอย่างเป็นระบบต่อเนื่อง
ความสบายในการอิมแพ็ค เป็นการอิมแพ็คหรือตีด้วยความสับสนกับการเคลื่อนที่ ส่งผลให้เกิดการตีที่ไม่โฟกัสที่ลูก เป็นความรู้สึกเพียงว่ายกไม้ขึ้นไปแล้วก็ตีผ่านกลับลงมาด้วยความรู้สึกเป็นหนึ่งเดียวคือแค่เหวี่ยงไม้ แต่ไม่โฟกัสที่หัวไม้โดนลูก ลำดับขั้นตอนของการเคลื่อนที่ไม่ได้รับการฝึกอย่างต่อเนื่อง ส่งผลให้เกิดความไม่แน่นอนในการตีทั้งแม่นลูกและแม่นระยะ
ทั้ง 4 ความสบายนี้ จำเป็นต้องได้รับการฝึกอย่างถูกต้องต่อเนื่อง ด้วยผู้ที่รู้จริง จะทำให้การตีกอล์ฟมีการพัฒนาอย่างต่อเนื่อง
โปรเชาวรัตน์ เขมรัตน์