วันเวลา..และการเติบโต

วันเวลา..และการเติบโต

ตีกอล์ฟหน้าหนาวบ้างหรือเปล่าครับ

ตื่นเช้ามืด อากาศเย็นยะเยียบ ทีกระเด็นตอนฟ้าสาง พัตต์หลุมแรกๆ ต้องเน้นหน่อย เพราะยังมีน้ำค้างปกคลุมกรีน ลูกวิ่งรีดน้ำค้างเป็นทาง ถ้าพัตต์ไกลลงหลุมได้ จะเห็นเส้นทางพัตต์ยาว เข้าไลน์ตรงไหน เลี้ยงเข้าไปหาหลุมเลย เป็นภาพสมควรบันทึกว่างามจริงๆ

เป็นความสุขนะครับ ช่วงนี้ก็ยังพอมีเวลา ซึมซาบบรรยากาศเช่นนี้ ก่อนที่จะหมดหนาวแล้ว

ที่เขียนมานี้ ผมไม่ได้สัมผัสหรอกครับ เพราะห่างจากการออกรอบหลายเพลา ก็นึกๆภาพเก่าเอาน่ะครับ

หลายวันก่อน ลูกสาวไปเล่นกอล์ฟกับก๊วนกล่มผู้บริหารบริษัทที่ทำงานอยู่ มีหนุ่มฟิลิปปิโนคนหนี่งร่วมก๊วน มาจากสำนักงานที่กรุงมนิลา เล่นไปๆ คุยกัน อ้าว..เป็นนักกอล์ฟเยาวชนรุ่นไล่เลี่ยเดียวกัน เมื่อเกือบยี่สิบปีก่อน เคยมาเล่นกอล์ฟทัวร์นาเมนต์เยาวชนในเมืองไทย เคยไปแข่งกอล์ฟจูเนียร์เวิลด์

ไม่ได้แข่งด้วยกันแต่ เพียงเรสชื่อว่าเคยแข่งกันนักกอล์ฟเยาวชนไทยคนไหน ก็เลยรู้

อนุจิตร ตีไกลมาก ไม่รู้มีแรงมาจากไหน เจอกันทีไร แพ้ทุกที  ..หนุ่มฟิลิปิโน เล่าความทรงจำ

ลูกสาวผมนึกอยู่ตั้งนาน..อนุจิตร ใครวะ?

แล้วก็ถึงบางอ้อ..โปรอาร์ม กิรเดช อภิบาลรัตน์ไง  สมัยตอนเด็กๆ ชื่อ อนุจิตร หิรัญรัตนากร เปลี่ยนทั้งชื่อทั้งสนามสกุล

เลยบอกไปว่า อนุจิตรที่ยูจำได้น่ะ เดี๋ยวนี้ชื่อ โปรอาร์ม กิรเดช เป็นโปรกอล์ฟชื่อดังระดับหัวกะทิเอเชียแล้ว ทำเงินรางวัลเป็นร้อยล้านบาทแล้ว ได้ไปแข่งกอล์ฟโอลิมปิก2016ที่ริโอ,บราซิลในนามทีมชาติไทยคู่กับ ธงชัย ใจดี ด้วย

นึกถึงเด็กๆนักกอล์ฟเยาวชน แต่ละคนก็โตเป็นผู้ใหญ่ เป็นหนุ่มเป็นสาว ดำเนินชีวิตตามเส้นทางของตัวเอง อย่างรุ่นลูกสาวผม ตอนนี้ก็ต้องอายุแตะเลขสามนำหน้าแล้ว หลายคนคงแต่งงานมีครอบครัวมีลูกกันแล้วละ ยังนึกถึง พัท ลูกลุงโข่ง สมัยเป็นเด็กสาวรุ่น เฮ้วมาก ตอนนี้จะเป็นยังไงบ้างนะ หรือ ปิ่น ผู้เรียบร้อย ดำเนินกินจการโรงเรียนของครอบครัวหรือเปล่า มีลูกกี่คนแล้ว

อย่าง หมู อรนรินทร์ ต๊อป ธิติยา ก็อ่านข่าวบ่อยๆ ในเส้นทางโปรกอล์ฟของพวกเธอ

แต่ที่ชอบมากๆ จากที่ได้ดูรายการโทรทัศน์รายการหนึ่งไปทำสกู๊ปมา คือ แวว พรพรรณ เพชรล้ำ พี่สาว โปรแหวน พรอนงค์ เพชรล้ำ โปรกอล์ฟสาวผู้โด่งดังในLPGAทั้งจากฝีมือและความน่ารักที่เป็นเอกลักษณ์

แวว เป็นนักการเมืองท้องถิ่น อบต.หรืออะไรนี่แหละ สืบทอดวิถีของครอบครัวเพชรล้ำในจังหวัดชัยภูมิ ตั้งแต่สมัยพ่อ (โปรวาว พรพงษ์ พี่ชายก็คงด้วย แต่ช่วงนี้ มี่อาชีพเป็นแค็ดดี้ ไปถือถุงให้โปรแหวนในสหรัฐอเมริกา)

แวว ทำสวนน้ำที่ชัยภูมิ มีสนามไดรฟกอล์ฟด้วย มูลค่าเป็นร้อยล้านบาท

ขึ้นป้าย รับสอนกอล์ฟโดยโปรแวว ตัวแทนโปรแหวน (คือถ้าโปรแหวนกลับบ้าน ช่วงพัก ก็จะมาเดินและดูที่สนามไดรฟให้) -ลูกสาวผมยังแซว นี่ถ้าพ่อแม่นักกอล์ฟ จำสมัยแววตีกอล์ฟเยาวชนได้ คงไม่เอาลูกมาเรียนด้วยแน่ เพราะแข่งกันบ๊วยกับรองบ๊วยกับลูกสาวผมและปิ่นอีกคน (สมัยนั้นหมู อรนรินทร์กับต๊อป ธิติยา ดีกรีทีมชาติแข่งกันอยู่สองคน)

แวว บอกว่า ที่ทำสวนน้ำ เพราะสมัยเด็กๆ อยากไปทะเล อยากไปเล่นสวนน้ำที่สวนสยามเหลือเกิน แต่ที่ชัยภูมิ ไม่มี คิดว่า เด็กๆท้องถิ่น ไม่ว่ารุ่นไหน ยุคใด ย่อมต้องอยากและมีปมเหมือนตัวเอง ก็เลยลงทุนทำสวนน้ำ เป็นธุรกิจสนองปมนี๊ดตัวเองลึกๆ เด็กๆชัยภูมิ ไกลทะเล ก็มีสวนน้ำเล่นละวะ

ก็ได้รับการตอบรับที่ดี แล้วยังมีจิตอาสา ตอบแทนสังคม (หรือเป็นโพลิซี ซื้อศรัทธาชาวบ้านประสานักการเมืองท้องถิ่นอาชีพรึเปล่า) คือ มีราคาพิเศษสำหรับเด็กและคนแก่ ครึ่งราคา50บาท เล่นได้ทั้งวัน

ผมว่า โอเคเลยนะครับ

มีหลายนามสกุลที่ดูราวกับclan ตีกอล์ฟ คือส่งลูกหลานมาเล่นกอล์ฟเยาวชนรุ่นแล้วรุ่นเล่าในทุกๆทศวรรษ น่าจะรุ่นลูก( พี่น้องกี่คน นามสกุลเดียวกันตีกอล์ฟหมด) ไม่รู้ว่า ถึงรุนหลายแล้วหรือยัง?

ประเภทลูกเจี๊ยบ ลูกของนักกอล์ฟเยาวชนเมื่อเกือบยี่สิบปีก่อนน่ะ วันนี้เดินเล่นเตาะแตะเล่นกอล์ฟไฟลต์Dแล้ว

จะมีปู่ ตา เดินตามหรือเปล่า?

ผมคิดก็อมยิ้มแล้ว คิดถึงพ่อแม่นักกอล์ฟเยาวชนในยุคกระโน้นที่เคยเดินตามดูลูกด้วยกัน

คงต้องให้นักข่าวตามหน่อยว่า มีclan ไหนบ้าง?

เผื่อสักวันไปพบกัน จะได้มีความสุขในเรื่องราวแห่งความหลังและอวดลูกเจี๊ยบ หลานปู่หลานตา ที่เดินตามคลานกันมาในเส้นทางสายกอล์ฟ กันหน่อย

ยอดชาย ขันธะชวนะ