ความรัก คือ สายใย (8)
ชั่วพริบตาแพรก็หลับใหลไปแบบไม่รู้สึกตัวอีกเลย
“ใบบัว ลูกพ่อ หนูเกิดตอนพระจันทร์เต็มดวงพอดีเลยนะลูก หนูสวยเหลือเกินลูกรัก สมใจแม่ของหนูแล้ว”
“ยายครับ ยายเคยบอกเราสองคนทุกอย่าง พบจะดูแลแพรและลูกเป็นอย่างดีอย่างที่ยายไว้ใจพบครับ”
ยายปลื้ม… “พบให้เมียเอ็งพักผ่อน แพรหลับไปแล้ว พบไปจุดธูป 19 ดอก กลางแจ้งบอกเบื้องบนเทพยดาทั้งหลายบนฟากฟ้า
“ครับยายปลื้ม” พบทำหน้าที่แทนแพร นำพาน กรวยใบตอง ขันธ์ 5 ที่แพรเตรียมไว้ ซึ่งเป็นเทียนผึ้งแท้ที่หญิงชราเคยสอนให้แพรทำ เทียนขี้ผึ้งแท้ใช้จุดบูชามีกลิ่นหอมและไม่เป็นอันตราย
“ยายปลื้มฉันทำตามที่ยายบอกแล้วเดี๋ยวธูปหมดฉันจะไปกรวดน้ำเลยนะยาย”
“ดีมากพบ เป็นศิริมงคลแก่ลูกของเรา เจ้ามีของรับขวัญลูกเจ้าไหมพบ”
“มีครับยาย รอให้แพรเขาตื่นขึ้นมาก่อนดีไหมยาย”
“ได้ข้าจะอยู่เป็นเพื่อนกับแพรคืนนี้ ขอแค่สาดให้ฉันนั่งแค่นั้น ฉันจะนั่งสมาธิจนถึงรุ่งเช้าวันใหม่ ลูกสาวของเจ้าบุญหลายนัก ไม่ต้องห่วงแม่ลูกปลอดภัยดีแล้วเจ้าพบ”
“ครับ เดี๋ยวฉันให้แก้วจัดเตรียมสาดให้ยาย”
“เดี๋ยวแก้วจัดให้เจ้าค่ะ”
ยายปลื้มนั่งสมาธิ…หายใจเข้าพุท หายใจออกโธ จนได้ยินเสียงไก่ขันเมื่อตอนใกล้รุ่ง
ยายปลื้ม…“แก้วเอ้ย เตรียมของใส่บาตรให้ยายด้วยนะ ยายจะขอใส่บาตรที่บ้านคุณพบเธอนี่แหละ”
“ได้จ้ะยาย”
แพรค่อยๆ ลืมตาขึ้น หันมองดู ใบบัว ลูกสาวแรกเกิดที่นอนหลับตาพริ้มด้วยความปลื้มปิติ และส่งเสียงเรียกพบผู้เป็นสามี “พบ พบ”
“ว่าไงแพร ตื่นแล้วเหรอ?”
“จ้า แพรว่าแพรไม่ได้หลับนะพบ แพรเห็นยายใส่ชุดนุ่งขาวห่มขาวและมาบอกกับแพรว่า ยายไปแล้วล่ะน่ะ อย่าลืมสร้อยพญานาคให้ลูกสาวด้วย ขอให้พระคุ้มครองครอบครัวหนู แล้วยายก็ค่อยๆหายไปในปุยเมฆน่ะพบ พบรีบเปิดกล่องเอาสร้อยให้แพรทีนะ”
“ได้ซิ” พบเดินไปเปิดหีบกล่องไม้ และหยิบสร้อยพญานาคมณีเขียวส่องยื่นให้
“อุ้มลูกมาใกล้ๆแพรหน่อย แพรจะมอบให้ลูกใบบัว”
ยายปลื้ม… “แก้วไปใส่บาตรกับยายไป”
“จ้ะยาย”
“ลูกจ๋า สร้อยพญานาคเส้นนี้คุณยายพริ้มที่เปรียบเสมือนผู้ให้กำเนิดแม่ มอบให้หนูมันเป็นของหนูนะลูก”
ยังไม่ทันที่แพรจะวางสร้อยพญานาคลง…เสียงฟ้าร้องคำรามดังสนั่นหวั่นไหวทั่วบริเวณริมโขง ทำให้ยายปลื้มที่กำลังใส่บาตรอยู่กับแก้วริมคลองถึงกับสะดุ้งสุดตัว ยายปลื้มรีบคว้ามือแก้วเดินกลับเข้าบ้านอย่างไม่รีรอ พอเดินขึ้นเรือนยายปลื้มมองเห็นสายสร้อยพญานาคมณีเขียวส่องที่วางอยู่ข้างตัวใบบัว ยายปลื้มถึงกับอุทานออกมาเสียงดัง!
อย่างนี้นี่เองคุณหนูผู้มีบุญมาเกิด ใบบัว
มณีจันทร์ฉาย