ญี่ปุ่นไม่ใช่เมืองจักรยาน

ญี่ปุ่นไม่ใช่เมืองจักรยาน

ต้นเดือนก่อน…ลูกให้เงินไปโอซาก้า นาระ โกเบ เกียวโต…

คนรุ่นโบราณแบบไทยๆ อย่างผม เรียนจบก็ทำงาน ตัวเป็นเกลียว หัวเป็นน็อต อดมื้อ กินมื้อ สร้างตัว สร้างฐานะ

พอเหลือบ้างก็เมื่อแก่เฒ่า เดินเหินลำบาก

การเดินทางท่องเที่ยว เป็นเรื่องยากคิด ยากฝัน

จึงสนับสนุนเด็กรุ่นใหม่สมัยนี้… ทำงานเงินเดือนสูง ภาระไม่มาก แถมตอนนี้การเดินทางสะดวกสบาย มีสายการบินราคาถูก มีโฮสเทลที่พักราคาต่ำ…

ไปเที่ยวต่างประเทศเถอะลูก-ลูก หลาน-หลาน

โลกกว้างใหญ่นัก

ไปดูความแตกต่างของศิลปะวัฒนะธรรมของมวลมนุษยชาติ ไปดูความเจริญของแต่ละประเทศ

ไม่ว่าจะไปไหนประเทศในอาเซียน หรือเอเชีย หรือยุโรป อาหรับ แอฟริกา ลาตินอเมริกา

อัตราค่าใช้จ่ายไม่แพงมากมายอะไรเลย…

แม้ญี่ปุ่น ว่าไปค่าใช้จ่ายไม่ต่างกับเราอยู่บ้านเลย…

สิ่งที่เด็กๆ จะได้โดยไม่รู้ตัว นั้นคือได้ฝึกภาษา ได้แสดงออกถึงความกล้าในทางที่เหมาะสม…

และที่ผมได้พบเห็นในการท่องเที่ยวของผม …มีเด็กวัยรุ่นกลุ่ม 3-4 คน หรือ 6-7 คนแบกเป้ ท่องเที่ยวอย่างที่ผมว่า…

ผมมองเขาอย่างปลื้มใจและมีความสุขครับ…

แม้พวกเขาจะไม่ใช่ลูกหลาน ไม่รู้จักกันก็ตาม

มาช่วยกันสนับสนุน วัยรุ่นไทยให้ก้าวไปให้ไกล ในโลกกว้างกันเถอะครับ…
ครับ… ผมไปท่องเที่ยว …แต่ผมเขียนเกี่ยวกับกีฬา และการออกกำลังกาย โดยใช้จักรยาน 2 ล้อ…

ผมจึงอยากเห็นอยากรู้ว่า คนญี่ปุ่น 4-5 เมือง ที่ผมเดินทางไปนั้น เขามีระบบ มีถนนหนทางเอื้ออำนวยให้พวกเขาใช้จักรยานกันอย่างไร

และประชาชนชาวญี่ปุ่นเขาใช้จักรยานในชีวิตประจำวันกันหรือไม่

ผมและพวกเดินทางไปกันเอง หรือจะเรียกเดินทางลุยแบบ “แบกเป้” ก็ได้ (แม้จะอายุมากมายกันทุกคน) เพราะร่างกายพอไหว ใจยังสู้ครับ

พวกเราเดินทางโดยรถบัส รถไฟ รถรางกันตลอดเวลา

จึงได้กล่าวว่า…ได้สัมผัสชีวิตคนญี่ปุ่นอย่างใกล้ชิดพอสมควร

รถเมล์ รถไฟวิ่งผ่าน สถานีต่างๆ ในเมืองชนบท… เราก็ได้เห็นวิถีชีวิตของเขา

ญี่ปุ่น “มีนาข้าว” นะครับ มีแปลงผัก…น่ารักเสียจริงๆ …แม้ที่เล็กๆ แค่ 100 ตารางวา เขายังทำนาปลูกข้าว อเมซิ่งเหลือเกิน

หญ้าแพรก