คอลัมน์ในอดีต

สายใยสองภพ : ความรัก คือ ตำนาน (1)

ความรัก คือ ตำนาน (1)

หลังจากคืนส่องจันทร์ พระจันทร์เต็มดวงผ่านไป ทำให้เจ้าจุก เจ้าเปีย อยากรู้เรื่องราวของพญานาคในลำน้ำโขงมากยิ่งขึ้น ทุกเช้าเย็นจะพากันมาช่วยงานเล็กงานน้อยกับหญิงชราเป็นประจำเพื่อแลกกับการเล่าตำนานของพญานาคที่พวกเขาอยากรู้อยากเห็น

เย็นวันหนึ่งใกล้พลบค่ำ…หญิงชรา…รู้ถึงความอยากรู้อยากเห็นของเด็กน้อยทั้งสอง จึงเรียกเด็กน้อยทั้งสองมานั่งใกล้ๆถามความในใจว่า อยากรู้เรื่องพญานาคอีกใช่ไหมล่ะ? เด็กทั้งสองพยักหน้าตอบ…หญิงชราลูบหัวเจ้าเปียอย่างเอ็นดู

บรรยากาศในค่ำคืนนี้ หลังจากฝนพึ่งหยุดตก ใบไม้ ใบหญ้าดูสดชื่นไปหมด เม็ดฝนยังคงเกาะอยู่ตามดอกไม้ ใบไม้ ต้นหญ้า รอบบริเวณบ้านเรือนไทยหลังเก่านั้น หญิงชรา…เหม่อมองไปยังที่ริมฝั่งน้ำโขง ขณะนั้นมือยังคงลูบอยู่ที่หัวเจ้าเปีย ยายก็รู้มาจากคนเฒ่าคนแก่ที่ล่วงลับไปแล้วเล่าขานต่อๆมายังพอจำได้ว่าที่ตำบลหนองแส แคว้นยูนาน สมัยดึกดำบรรพ์ มีพญานาคผู้เป็นใหญ่แห่งหนองแส อยู่สองตนรักใคร่ปรองดองอยู่ด้วยกันมาช้านาน ต่อมาภายหลังเกิดผิดใจกันทะเลาะวิวาทกันเอง จึงอยู่ร่วมอาณาจักรกันสืบไปไม่ได้ พญานาคตนหนึ่งเป็น ผู้มีสัจจะบารมี รักษาศีลอย่างมั่นคง ยอมถอยหนีล่นออกจากหนองแส โดยพาบริวารเดินทางขุดดินมุดโคลนเป็นร่องลึกไปเรื่อยจนถึงดินแดนแถบลาวและไทย ไปออกทะเลแถบเมืองทัพพระยา จนกลายเป็นแม่น้ำขนาดใหญ่ ขดเคี้ยวเหมือนงู ตำนานภาษบาลีเรียก อุรงคมาลีนที แปลว่า แม่น้ำสายงู ภาษาไทลื้อ ในดินแดนสิบสองปันนา เรียก แม่น้ำล้านช้าง คนจีนเรียก หลานชาง หมายถึง แม่น้ำที่ไหลเชี่ยวกราก ไหลผ่าน 6 ประเทศ จีน พม่า ไทย ลาว กัมพูชา เวียดนาม ก่อนออกสู่ทะเลจีนใต้ กลายเป็นแม่น้ำขนาดใหญ่เราเรียก แม่น้ำโขงซึ่งมีความยาวยืดเยื้อมาก เหล่าบริวารของพญานาคที่เป็นฝ่ายหนี บ้างก็พลัดหลงกันไปตามเส้นทางอื่นต่างก็ขุดคุ้ยดินโคลนจนเกิดเป็นแม่น้ำชี และแม่น้ำมูล พญานาคฝ่ายหนีซึ่งเป็นผู้ปฏิบัติธรรมถือศีล จึงได้เป็นใหญ่อยู่ในลุ่มแม่น้ำโขงเรานี่แหละ และเชื่อกันว่าเป็นผู้จุดประทีปโคมไฟถวายพระพุทธเจ้า เป็นพุทธบูชาในวันออกพรรษาของทุกปี ที่บ้านเราเรียกว่า บั้งไฟพญานาค ก็คือท่านปู่พญานาคราชที่เราเห็นกันในคืนส่องจันทร์ไงลูก อีกไม่นานก็จะถึงอีกแล้ว แต่ก่อนหน้าเข้าพรรษาก็ยังมีพิธีแห่บั้งไฟ จุกกับเปียเคยเห็นแล้วเมื่อพรรษาก่อน

ยายจ๋า…แล้วบั้งไฟพญานาคที่หนูสองคนเห็นนั้น มันคืออะไรจ๊ะยาย? ก็เล่าๆต่อกันมานะลูกว่าเป็นการพ่นไฟของเหล่าพญานาคที่ปฏิบัติธรรมถือศีล ประพฤติพรหมจรรย์ไม่เสพเมถุนตลอด 1 พรรษา เพื่อถวายเป็นพุทธบูชา น้อมรำลึกถึงองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แต่แรกท่านปู่ฯ ท่านย่าฯที่เกิดจิตกุศลศรัทธาก็ตามทำบ้าง เพราะฉะนั้นแสงสว่างที่เกิดขึ้นบนท้องฟ้าช่วงจึงสั้นบ้าง ยาวบ้าง ดวงโตบ้าง ดวงเล็กบ้างแล้วแต่อานุภาพของพญานาคแต่ละตนซึ่งไม่เท่ากัน ใครกำลังบารมีอ่อนก็พ่นได้ไม่กี่ดวง แล้วก็สูงไม่มาก ส่วนของท่านปู่ฯ ท่านย่าฯ จะสูงและสุกสว่างกว่าพญานาคตนอื่นๆด้วยจิตอันเลื่อมใสในองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงบูชาพระพุทธองค์ด้วยดวงประทีปที่กลั่นจากใจใสๆด้วยแรงอธิษฐานที่กราบไหว้องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และหลวงพ่อพระสุกที่ลงไปเป็นพระประธานในเมืองบาดาล

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ
อิมานิ สักกาเรนะ สุกัง นามะ พุทธะรูปัง อภิปูชะยามิ
ตะมะหัง สุกะพุทธะรูปัง สิระสา นะมามิ
ตัสสานุภาเวนะ นิหาลาโภ โหมิ สุขิโต โหมิ อะโรโค
โหมิ สัพพะสัมปัตติ สัทธิโย โหนตุ จะ มะมะ สัพะทา

ท่านปู่พญานาคราช ท่านย่าพญานาคี ที่เราเห็นกายทิพย์เป็นสีทองเหลืองอร่ามและสีเขียวมรกตคืนนั้นทั้งสององค์เป็นคู่รักกันมาทุกภพทุกชาติ ปฏิบัติธรรมจนตามกันทัน ท่านปู่พญานาคราชนี่นะเป็นผู้ที่มีความรักเป็นอมตะนิรันดร์กาล ที่ผ่านมาท่านย่าฯยังปฏิบัติไม่เท่าทันท่านปู่ฯ ท่านปู่ฯรอคอยด้วยความรักความอดทน แม้การรอคอยจะเนิ่นนานและยาวนานหลายกัปหลายกัลป์ ท่านปู่ฯก็ไม่ละความพยายามเร่งปฏิบัติธรรมถือศีลอยู่เนืองนิจเพื่อส่งบุญกุศลให้ท่านย่าฯ ท่านย่าฯเองก็ปฏิบัติตามอย่างไม่ย่อท้อ ความรักเฉกเช่นนี้หายากมากนะลูก ต้องมีพลังจริงๆจึงจะทำได้เรียกได้ว่าท่านปู่ฯท่านย่าฯมีพลังแห่งรักอันยิ่งใหญ่ต่อกัน จนในที่สุดเมื่อบุญเสมอเท่าเทียมกันทั้งท่านปู่ฯท่านย่าฯก็สามารถสร้างปาฏิหาริย์ให้พวกเราได้เห็นได้ชื่นชมบารมีในคืนส่องจันทร์ที่ผ่านมา

ท่านปู่ฯท่านย่าฯที่พวกเรามีบุญได้เห็นด้วยตาเนื้ออยู่ ณ ทิพยพิภพ เมืองบาดาลก็จะมีรูปร่างหน้าตาเหมือนอย่างมนุษย์เราๆนี่แหละแต่จะอยู่อีกมิติหนึ่งที่แยกจากมิติมนุษย์ เป็นมิติที่ซ้อนกันอย่างที่ยายเคยเล่าให้ฟังแล้ว ดวงใจของท่านปู่ฯเป็นดวงใจที่ผูกพัน แม้จะมีอุปสรรคใดๆก็มิอาจขวางกั้นความรักที่เป็นสิ่งนิรันดร์ของท่านปู่ฯท่านย่าฯได้ทำให้โลกแห่งเมืองบาดาลมีแต่ความสวยสดงดงามเหมือนเมืองสวรรค์ ผู้ปฏิบัติธรรมถือศีลต้องมีฌาณนิมิตเท่านั้นถึงจะกำหนดจิตและลงไปเที่ยงเล่นในเมืองบาดาลได้ แต่จะนำสิ่งของ เพชรนิลจินดาที่สวยสดงดงามมีค่ากลับมาเมืองมนุษย์ไม่ได้ นอกจากจะมีวิธีขออย่างระดับเกจิอาจารย์ผู้มีวิชาเท่านั้นถึงจะนำขึ้นมาได้ลูก

มณีจันทร์ฉาย