โลกของกลโกง

โลกของกลโกง

นับว่าเป็นความเสื่อมทรามโดยแท้ที่เกี่ยวกับกลโกงในการประกอบธุรกิจที่เริ่มแรกดูว่าความสวยหรูแต่อยู่ๆ ก็เข้าคุกเข้าตะรางกันเป็นทิวแถว เพราะในยุคสมัยหนึ่งสมัยคนไทยได้รู้จักคำว่า “แชร์ลูกโช่” อันเป็นกลโกงในรูปแบบของการลงทุนซึ่งชื่อนี้เด็กรุ่นนี้คงอาจจะถามว่า “ครายว้า” นี่คือ “สารตั้งต้น” ของแชร์ที่ว่านี่ครับ… เปิดตัวอย่างสวยงามนามว่า “แชร์แม่ชม้อย” ว่ากันว่าความสูญเสียครั้งกระนั้นนับหมื่นๆ ล้าน เล่นเอารัฐต้องออกมาตรากฎหมายที่ว่าด้วยเรื่องของการทำมาหารับประทานของแชร์ลูกโซ่โดยเฉพาะกันเลยทีเดียว…

ถัดมาอีกพักก็มีแชร์ “เสมาฟ้าคราม” นี่ก็ทรงเดียวกันหากแต่คนที่ทำเป็นผู้มีสีตามชื่อนั่นแหละครับวงนี้แค่เบาะๆ เบาๆ ผู้คนตื่นรู้กันก่อนความสูญเสียจึงอยู่ในวงจำกัด ต่อมาอีกระยะหนึ่งน่าจะมีแชร์ “ข้าวสาร” นี่ก็ทรงเดิมมาได้แค่แปบหนึ่งแล้วก็ไป และก็มีกระเส็นกระสายกันมาเรื่อยๆ คนมาสะดุดหลุดที่แชร์ปีกนกที่มาด้วยการตลาดแบบขายตรงแต่แฝงไว้ด้วยการหาลูกข่ายกันให้จ้าละหวั่น ถ้าดูจากแผนการทำงานผมว่ามันก็สวยอยู่นะมันเป็นระบบขายตรงที่ใครๆ เขาก็ทำกัน แต่ก็อย่างว่าของปลอมก็ของปลอมวันยังค่ำ…

จากสินค้าที่สั่งมามันขายไม่ได้ก็ต้องเข้าแผนสองคือหาคนมาร่วมชะตากรรมใครมีตาหามีแววไม่ก็กลายเป็นเหยื่อเป็นทอดๆ ไปแล้วยังสืบสาวกันลึกๆ เข้าไปมันมีความเป็นนรกไม่เฉพาะชาวบ้านร้านตลาดแต่มันนำพาให้หน่วยงานของรัฐที่มีหน้าที่กำกับดูแลมีส่วนในการกระทำความผิดให้มีความมโหฬารมากขึ้นเอาอย่างนี้เฉพาะบรรดา “ดารา” ที่อยู่ในกระแส 2 หรือ 3 คน นี่ชาวบ้านร้านตลาดก็เชื่อกันหัวปรักหัวปรำแล้วครับ ดังนั้นสงครามการลากไส้คราวนี้ทำทีว่ายังไม่จบลงในเร็ววันสุดท้ายก็คือทุกข์ที่มาอยู่กับประชาชนทั้งสิ้น…

แต่ในกลโกงที่เกิดขึ้นหากผู้คนที่หลงเข้าไปในวังวนของเขารู้เท่าทันหรือเป็นคนหนักเอาเบาสู้คือเงินที่ได้มามันต้องมาจากการลงมือทำเองเท่านั้นแค่นี้เราก็จะรอดจาก “นรกการขายไปได้” ก็อย่างว่าคนเรามักจะชอบอะไรที่ได้มาแบบง่ายๆ เองเงินไปฝากเขาไว้แล้วหวังว่ามันจะงอกเงยออกมาเป็น 10 เท่า 20 เท่า ข้อที่อยากบอกคือความ “โง่เขลาและความขี้เกียจ” มักจะก่อเกิดความทุกข์เสมอในขณะเดียวกันรัฐเองต้องทำอะไรสักอย่างให้คนไทยขยันขันแข็งกันมากกว่านี้อีกหลายเท่าตัวอย่ามัวแต่งอมืองอเท้าให้ฟ้าฝนช่วย จะบอกให้นะตอนนี้กระทั่ง “เทวดา” ยังไม่รอดเลย… สิ่งเดียวที่ The Icon พลาดคือ “มันเป็นนกมีปีกเดียว” ถ้ามีสองปีกป่านนี้ไปถึงไหนต่อไหนนานแล้ว…เป็นไงล่า

ครูไก่