ฤ กอล์ฟจะกลับมาบูม?

ฤ กอล์ฟจะกลับมาบูม?

ข่าวใหญ่ของวงการกอล์ฟ คงไม่มีใครปฏิเสธถึงความสำเร็จของนักกอล์ฟสาวไทย โดยเฉพาะกับ โปรเหมียว ‘แพตตี้’ ปภังกร ธวัชธนกิจ ที่ตอกย้ำความเป็นตัวจริงอย่างรัว ๆ ในช่วงต้นปีนี้ ตอนคว้าแชมป์รายการ เลดี้ ยูโรเปี้ยนทัวร์ รายการ อรามโก ซาอุดี เลดี้ส์ อินเตอร์เนชั่นแนล ที่ซาอุดิอาระเบีย  เก็บเงินรางวัลเต็มอิ่มไปราว 27 ล้านบาท นับว่าเป็นก้อนใหญ่ที่สุดในชีวิตของเธอ สามารถใช้ไปเป็นทุนในชีวิตได้อีกยาว ๆ นั่นก็นับว่าเท่ฝุด ๆ แล้ว เพราะห่างหายแชมป์ไปนานร่วม 3 ปี แต่เมื่อเธอมาแสดงให้เห็นอีกครั้งว่า เรื่องการได้แชมป์ที่เกิดขึ้น ไม่ใช่เหตุบังเอิญแน่ ๆ เพราะสัปดาห์ต่อมา ก็คว้าแชมป์ ฮอนด้า แอลพีจีเอ ไทยแลนด์ 2024 เบิ้ลไปอีก ทำให้เวลานี้ ไม่ว่าถนนสายไหน ก็ย่อมมุ่งสู่เธออย่างแน่นอน

ผลพวงความสำเร็จของแพตตี้ ย่อมสร้างแรงกระเพื่อมให้กับวงการกอล์ฟของไทยได้เป็นอย่างสูงแน่นอน เพราะในอดีตที่ผ่านมานั้น วงการกีฬาไทย ต้องการ ‘ฮีโร่’ เพื่อมาเป็นแรงบันดาลใจ ใช้ขับเคลื่อนทุกภาคส่วน เมื่อใดที่มีผู้กล้า ผู้มีฝีมือเกิดขึ้น สังคมก็พร้อมจะให้การต้อนรับแห่แหน ชนิดที่เรียกว่ามืดฟ้ามัวดิน แต่ในขณะที่ความสำเร็จยังมาไม่ถึง อยู่ในขั้นตอนการสร้าง หรือกำลังพัฒนาให้มีความหวัง เสียงหรีดหริ่งย่อมระงมกลบจนหายไปกับสายลม

เป็นธรรมดาครับ ที่ผู้คนมักจะมองที่ปลายยอดของความสำเร็จ เมื่อใครไปถึงขั้นนั้น ย่อมเสมือนมีสปอร์ตไลท์สาดส่อง แต่ระหว่างเส้นทางที่ยังครึ่ง ๆ กลาง ๆ มักจะมืดมิดสนิท ยากไร้ซึ่งใครจะช่วยส่องแสงรำไรให้คลำทาง หนทางเดียวที่จะทำให้ไปต่อจนถึงปลายยอดได้ นั่นคือ ความอดทน ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน โดยเฉพาะกับบ้านเราแล้ว ต้องทำใจและยอมรับความจริงว่า ชีวิตมันก็เป็นแบบนี้…

วงการกีฬากอล์ฟบ้านเรา อาจยังมี ‘ว่าที่’ เพชรเม็ดงาม ที่รอการเจียระไนอยู่อีกนับไม่ถ้วน อยู่ตามซอกมุมต่าง ๆ แต่พูดโดยรวมได้เลยว่า หนทางที่จะโดดเด่นขึ้นมาได้นั้น ‘เท่าที่ทราบ’ กว่าจะโผล่พ้นรับแสงสะท้อนให้เห็นประกายต้องดิ้นรนด้วยตัวเองซะเป็นส่วนใหญ่ โดยต้องอาศัยกำลังกายและกำลังใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ‘กำลังทรัพย์’ จากครอบครัว ในการเริ่มออกก้าวเดิน จนบางรายต้องยกธงขาว ยอมแพ้กลางคัน เพราะไม่รู้ว่าจะหากำลังสนับสนุนจากที่ไหนมาเสริม ทั้งนี้ไม่ว่าจะเป็นองค์กรใด ๆ ที่ ‘ว่าจะ’ เข้ามาสนับสนุน ล้วนแล้วแต่มีการตั้งเงื่อนไข คิดคำนวณถึงต้นทุนและผลกำไร โดยทุกอย่างต้องวัดค่าได้ให้เห็นกันจะ ๆ ผู้บริหารถึงจะอนุมัติกันลงมาได้ ซึ่งเราเห็นระบบนี้กันจนชินตา ทำให้เพชรบางเม็ดที่ดูผิวเผินแล้วไร้ค่า มักจะถูกหยิบทิ้ง ก่อนที่จะได้รับการขัดแต่ง ทั้ง ๆ ที่หากมีผู้มาช่วยเหลืออีกนิดเดียว ประกายก็อาจจะเปล่งออกมาได้แล้ว แต่… ก็คงยากที่ใครจะเสี่ยงลงทุนกับสิ่งที่ไม่มีความชัดเจนแน่นอนเช่นนี้

ฝันไว้ว่า… อยากเห็น ‘ผู้ใหญ่ใจดี’ ที่ใจดีจริง ๆ แบบที่ไม่ต้องมีเงื่อนไขใด ๆ ให้กับเด็กไทยได้มีโอกาสสัมผัสกับกีฬากอล์ฟกันอย่างทั่วถึง เพราะรู้ว่า ยังงั้ยยังไง กอล์ฟ ก็ยังมีกำแพงอยู่วันยังค่ำ ถึงแม้ยุคนี้จะทลายความสูงลงไปได้แล้วหลายส่วน แต่เชื่อเถอะว่า ก็ยังสูงไปสำหรับคนส่วนใหญ่ด้วยซ้ำ ทำให้กีฬานี้ถูก ‘เมิน’ พ่อแม่ให้ลูกมองข้ามไปด้วยความจำเป็น แล้วให้หันไปเล่นอย่างอื่นที่จับต้องได้ง่ายกว่าแทน ซึ่งหลักการแบบนี้ก็เข้าใจได้ง่าย เป็นหลักคัดเลือกโดยธรรมชาติตามกติกาสังคม ไหวก็ไป ไม่ไหวก็ออกมา แต่… ทำไมเราต้องปล่อยให้เรื่องนี้เกิดขึ้นจนเป็น ปัญหาอมตะโดยไม่มีใครแตะต้อง เพราะกลัวว่าแตะเมื่อไหร่ ไฟก็จะลวกทันที นั่นคือการควักกระเป๋าโดยไม่รู้ว่าจะมีผลตอบแทนทางไหนให้ย้อนกลับมาได้บ้าง

ได้อ่านข้อมูลจากบ้านเมืองที่เขามีความก้าวหน้าเรื่องกีฬามาบ้าง ภาพรวมแล้วค่อนข้างจะเหมือน ๆ กันในเรื่องการให้ความสนับสนุนกับเด็ก ๆ ไม่ว่าจะเป็นกีฬาชนิดไหน ใครใคร่เล่นอะไร มีให้เลือกเล่นได้เสมอ เรื่องค่าใช้จ่ายไม่ต้องพูดถึง ไม่ฟรีก็เกือบฟรี ไม่มีมาเป็นภาระให้ผู้ปกครองต้องวิตก อย่างสนามกอล์ฟต่าง ๆ ในย่านซานดิเอโก้ สหรัฐอเมริกา มีสนามชั้นนำอัดแน่นอยู่เต็มไปหมด ส่วนเรื่องราคานั้นก็มีตั้งแต่สนามสาธารณะที่ใครจะเข้าไปเล่นก็จ่ายแค่นิดหน่อย จนไปถึงระดับต้องจองต้องจ่ายในราคาลิบลิ่ว เมมเบอร์ออนลี่ ถึงจะได้ลงไปเหยียบ… แต่ ๆ ๆ เท่าที่ทราบ ส่วนใหญ่แล้วมีความเมตตากับเด็ก ๆ (ไม่เกี่ยวกับผู้ใหญ่) ให้ได้ไปสัมผัสลงเล่นกันได้ ในยามที่เหมาะสม เช่น ช่วงสนามว่าง ๆ เช้า ๆ เย็น ๆ ทำให้เด็ก ๆ เล่นกอล์ฟกันได้อย่างสนุกสนาน มีโอกาสพัฒนาฝีมือ จนถึงวัยที่ต้องจ่าย ก็ต้องกลับไปเป็นลูกค้าบ้าง ชดเชยกันไป ก็ยุติธรรมดี แต่หากเอาดีตั้งแต่เด็ก มีเวลาซุ่มซ้อมหลายปีแบบนี้ ก็คงยึดเป็นอาชีพได้สบายไปแล้วล่ะ

ฝากวอนผู้มีโอกาสช่วยเหลือวงการกอล์ฟ ช่วยกันดำริให้เกิดโครงการเจียระไนเพชรเช่นนี้บ้างเถิด แต่ขอแบบอย่าตั้งกำแพงใด ๆ เลยนะ เข้าใจดีล่ะว่า ทุกอย่างต้องใช้ปัจจัย แต่ก็อยากให้คำนึงถึงผลสุดท้ายปลายทาง มองให้ไกล ๆ เพราะกอล์ฟเป็นการลงทุนที่ไม่ให้การผลตอบแทนอย่างเร่งด่วน จนองค์กรใหญ่ ๆ มักจะหนีไปสนับสนุนกีฬาประเภทอื่นที่มองเห็นผลลัพธ์แบบทันตาเห็น แต่อย่าลืมว่า ท้ายที่สุดแล้ว ความสำเร็จในกีฬากอล์ฟเมื่อทำได้ มันสุดแสนจะมหาศาล จะได้ทั้งต้นและดอกยิ่งกว่าทวีคูณ จึงขอให้ท่านอย่าใช้วิธีประเมินค่า คิดกำไรขาดทุนกันตั้งแต่วันแรก เนื่องจากมองแล้ว ไม่เป็นผลดีกับกีฬากอล์ฟเลย

ถึงแม้ว่ากว่าจะเจอเพชรงาม ๆ สักเม็ด จะยากเย็นแสนเข็ญ แต่ผลงานของเด็กไทยก็พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่า ความเป็นไปได้กับกีฬานี้มีอยู่สูงมาก นี่ขนาดครอบครัวเขาต้องฝ่าฟันกันเองซะส่วนใหญ่ ที่เราเห็นภาพความสำเร็จกันนั้น วันที่เขามีน้ำตามาผ่านมาเยอะแล้ว แต่ไม่มีใครย้อนไปมองกัน ยิ่งกลุ่มที่ครึ่ง ๆ กลาง ๆ ฝีมือยังไม่ถึง ลงทุนก็ไม่ไหว ไปต่อก็ไม่ได้ จำต้องปล่อยให้กลายเป็นนักกีฬาหมดไฟเพราะไม่มีแรงหนุน กลุ่มนี้ทราบว่ามีเยอะมาก ๆ เสียดายโอกาสนี้จริง ๆ นี่ขนาดเราไม่ได้ให้เด็กเริ่มเล่นกอล์ฟกันเป็นวงกว้าง แถมกอล์ฟยังไม่ได้เป็นกีฬาสามัญชน เด็กไทยยังไปได้ถึงขนาดนี้ หากลดกำแพงทำให้กอล์ฟเข้าถึงง่ายอีกสักหน่อย ทำให้กอล์ฟเป็นกีฬา ไม่ใช่เครื่องบ่งบอกสถานะ น่าคิดนะครับว่าเราจะไปได้ไกลอีกแค่ไหน… ในเมื่อมีต้นแบบความสำเร็จให้เห็นเป็นตัวอย่างตั้งหลายรายแล้ว ท่านยังจะรีรออะไรอีก เมื่อทุกอย่างพร้อมซะขนาดนี้แล้ว เราคงได้ฤกษ์หันมาช่วยกันทำให้กอล์ฟกลับมาบูมอย่างยั่งยืนแล้วนะครับ

Mr.A