กีฬาปัญญาชน V.S กีฬาเยาวชน

กีฬาปัญญาชน V.S กีฬาเยาวชน

ในห้วงเดือนที่ผ่านมามีกีฬาที่ปะทะกันสองรายการคือ รายการแรกเป็น “กีฬามหา’ลัยอาเซียน” ที่อุบลราชธานีส่วนอีกรายการเป็นกีฬา “เยาวชนแห่งชาติ” ที่พัทลุง ทั้งสองรายการแข่งขันคาบเกี่ยวกันช่วงเวลาหนึ่ง ที่ต้องเขียนเรื่องนี้เพราะผมมีอาจารย์ท่านหนึ่งมีโอกาสได้ทำงานทั้งสองรายการทั้งระดับเทศและเยาวชน จากที่ได้พูดคุยกันปรากฏว่ารายการที่อุบลราชธานีที่ถือว่าเป็นรายการใหญ่กลับสงัดเงียบหาคนดูได้ลำบากยากเย็นในแทบทุก event  เท่าที่ได้คุยกันมันก็ไปจบที่การโฆษณาประชาสัมพันธ์มันช่างอ่อนด้อยกำลังจริงๆ ขนาดเขาแห่ธงทิวอะไรกันเข้าไปแล้วประชาชนถามว่า “เขามีอะไรกัน” แบบนี้มันจบตั้งแต่ยังไม่เริ่ม…

แต่ในอีกเรื่องที่แทบสลบหลังงานเลิกคือ “เจ้าโควิด-19” ที่พ่วงกลับมาเข้าเรือนของใครต่อใครที่เข้าไปมีส่วนเกี่ยวข้อง ทั้งโค้ชทั้งผู้จัดการทีมโดนกันถ้วนหน้าสรุปได้ว่าในแวดวงกีฬาบ้านเราไอ้การที่จะให้ใครต่อใครเขาสดับรับรู้กันเนี่ยมันยากเย็นนักหรือครับ เล่นกีฬามันต้องมีคนดู ตัวนักกีฬาเองถึงจะมีใจที่จะเล่น ถ้าถามครูไก่นะว่าทำไมผู้คนไม่สนใจจะดูกันกับการแข่งขันครั้งนี้ “ตอบแบบไม่เกรงใจนะ เป็นเพราะบรรดาผู้จัดการแข่งขันไม่เคยเห็นชาวบ้านชาวช่องว่าอยู่ในสายตา” กับอีกข้อคือชาวบ้านมักจะคิดกันอยู่เสมอว่า “ในรั้วของมหาวิทยาลัยเนี่ยมันเป็นของคนที่ต้องผ่านการคัดกรองไปแล้วประชาชนอย่างเราห้ามยุ่ง”…

บางทีผมเชื่อว่าแม้ในบางที่ซึ่งมีชาวบ้านชาวช่องมีบ้านติดๆ กัน เขตของรั้วการศึกษาบางแห่งถ้าไปถามเขาว่า “ภายในรั้วนั้นเขามีอะไรกันบ้าง”  คงได้รับคำตอบว่า “คนอย่างฉันจะไปทราบอะไรเขาได้แค่เราจะกินไปวันๆ ยังยากเลย” นี่แหละเรื่องแบบนี้ถ้าจะให้ดีนะครับภายในรั้วของมหา’ลัย ควรเป็นที่สามารถจะให้ความรู้แก่คนทุกเพศทุกวัยไม่ว่าคุณจะเป็นใครก็ช่าง จะเป็นตาสีตาสายายมีหรือยายมาอยากรู้อะไรไปที่มหา’ลัย แต่นี่มันเป็นแค่ความคิดนะครับซึ่งความจริงมันก็ยากอยู่ดี…

ส่วนในมหา’ลัยไหนที่เริ่มมีโครงการจะแจกความรู้ความสามารถในการพัฒนาตัวเองโดยไม่เลือกหน้าก็อนุโมทนาสาธุด้วยครับ…ขอกลับไปที่กีฬาเยาวชนที่จังหวัดพัทลุงรับเป็นหน้าเสื่อจากที่ได้ข้อมูลจากท่านเดิมที่ทำงานทั้งสองงานบอกได้เลยว่า “ขาด” ในเรื่องคนดูแลความน่าสนใจในจังหวัดที่รับผิดชอบ เขามีการประชาสัมพันธ์ เผาหัว โหมโรงกันมาเป็นระยะๆ ผู้คนตื่นตากับลูกหลานที่เข้าร่วมทำการแข่งขัน แบบนี้จะชมจะเชียร์ใครก็ต้องดูผลงานที่มาเป็นไปของกีฬาเยาวชนมากกว่ากีฬาปัญญาชนจริงๆ ….

ครูไก่