แล้วมันก็จะผ่านไป
แล้วมันก็จะผ่านไป
มาแล้วกับ “โควิด-19” ที่กว่าจะเอาผมอยู่ก็ปาเข้าสู่ปีที่สามของการรบพุ่ง นั่นคือสายพันธุ์เดิมที่โหดร้ายจนตายกันแทบจะเผาไม่ทันไอ้เราก็ผ่านกันมาหมดสิ้น สุดท้ายก็มาตายน้ำตื้นกับความเชื่อว่า “ทุกคนสะอาดจากเชื้อ” แต่เอาเข้าจริงๆ จากการมานั่งทานข้าวกันราว 10 คน ด้วยความคิดถึงที่รอดตายจาก “ตับอ่อนเป็นพิษ” สุดแต่จะคาดเดาคือหนึ่งในผู้ใหญ่ที่มาติดเชื้อมาจากงานเลี้ยงของพี่เขาก่อนหน้า ทานข้าววันพุธ พอเข้าพฤหัสเย็นแกก็แจ้งมาติดเข้าแล้วทีนี้อีก 10 กว่าชีวิตใครจะรอดบ้าง จากศุกร์เช้าก็มา 3 คนจ่าโท พอล่วงเข้าตอนเย็นๆ เรียบร้อยสองขีด จากสามเป็น สี่ในวันเสาร์อาทิตย์อีกสองคนจันทร์อีก 1 สรุปว่าเกือบยกทีม แล้วอายุอานามหลังสงครามโลกไม่นานกันทั้งน้านน…

พอเป็นเข้าไปแล้วก็โทรฯ กัน “1330” สายด่วนเขาก็ถามและสอบสวนทวนความ สุดท้ายปลายทางก็ได้รับหยูกยาเป็น Favipiravir เป็นหลักสำหรับคนที่มีความเสี่ยงสูงคืออายุเกิน 60 แล้วมีโรคเก่าแก่อีกโรคติดสอยห้อยตามกันอยู่ ส่วนครูไก่ 60 ปีเข้ามาอยู่แต่ไม่มี 8 โรคเสี่ยงสรุปว่าก็ได้เป็น “ฟ้าทะลายโจร” บวกกับยาแก้ไข้แก้ไอยาอม แอลกอฮอล์แล้วก็หน้ากากอนามัย… แต่มีข้อแม้คือต้องมารับเอง…โอเคไม่เป็นไร “ไปรับเองก็ไม่ว่ากัน” ได้มาก็กักตัวที่บ้านพักทานยาที่เขาให้มาแต่อนิจจามันไม่ทุเลาเบาบางลงเลย เจ็บคอ ปวดหัว ตัวร้อนมาครบ นั่นคืออาการเมื่อจบวันจันทร์…
อีแบบนี้ไม่ได้แล้วขืนใช้ของที่มีคง “เพียบ” ชัวร์ จากคนที่ป่วยเจ็บบางคนก็ได้ของดีมาอีก คือ Favipiravir ที่ได้มาก็ซื้อ “Monofiravir” มารับประทานเห็นว่าได้ผลชะงัดนักอาการบรรเจิดขึ้นมาทันที ส่วน “Favi” ที่เขามีก็ผ่องถ่ายมาให้กระผมจากอาการเพียบอยู่ก็ “ฟรุ้งฟริ้ง” ในสองมื้อของยา คือ 9 เม็ดสองมื้อใน 12 ชั่วโมง คือว่ากันตามจริงมันเยอะมากนะ 18 เม็ดห่างกันแค่ 12 ชั่วโมง โอเคเอาเป็นว่าถูกกับยาส่วนที่เหลือก็มื้อละ 4 เม็ด ในทุก 12 ชั่วโมง อีก 4 วัน สรุปรับประทานยา 40 เม็ด ใน 5 วัน บวกกับยาลดไข้บรรเทาปวดอีกหน่อย แล้วก็ถ้ามีอาการคัดจมูกก็ยาแก้แพ้อากาศ แต่ “ฟ้าทะลายโจร” ที่ให้มาต้องไม่แตะต้องเลยนะ…

พอครบจำนวนวันและเวลาที่บอกอีกวันก็ตรวจ ATK เหลือจ่าตรีคือขีดเดียว แล้วก็ตรวจวันเว้นวันก็ปลอดเชื้อเป็นเชื้อคงตายอยู่ในตัวโขอยู่ รอการกำจัดออกโดยร่างกายด้วยเวลานั่นแหละ ส่วนอาการโดยรวมก็ไม่มีอะไรผิดปกติตามมา หายใจปกติ ไอนิดหน่อยไม่อ่อนเพลีย หิวอาหารเหมือนมี “ปอบ” อยู่ในตัวอ้อเกือบลืมไปว่าช่วงเวลากักตัวก็ผูกข้าวที่ร้านของที่พักให้มาส่งวันละ 3 มื้อ…แต่เรื่องการติด “โควิด-19” เหมือนจะเล็กน้อยเมื่อเทียบกับ “ไฟไหม้ชุมชนบ่อนไก่” ทุกข์แบบนี้แค่อยู่ไกลๆ ยังอดระทึกไม่ได้ แต่นี้มันเกิดอยู่ติดกับอาคารที่ผมพักอยู่จากชั้น 8 ที่มองลงไปบอกได้เลย “นรกชัดๆ” เห็นทุกอย่าง ไฟรุก และบรรเทาสาธารณภัยทำงานอย่างไรบอกได้เลยคนละชั้น “ไฟเหนือมากกว่า” 108 ปัญหาของชุมชนที่เรามีมันปัญหาใหญ่ในการทำงานที่จะหยุดเพลิง… ความจริงก็เกือบเย็นกับควันไฟที่กระจายเข้ามาในที่พักสุดท้ายมันก็ผ่านไปทิ้งไว้เพียงเศษซากที่เหลือให้เห็นกันเวลานี้….
ครูไก่