เส้นทางกีฬากับการทำมาหาเลี้ยงชีพ
เส้นทางกีฬากับการทำมาหาเลี้ยงชีพ
มันจะมีกีฬาสักกี่ชนิดที่คนไทยเรากระโดดเข้าไปเล่นอย่างเต็มตัวแล้วได้มรรคได้ผลเป็นที่หน้าพอใจทั้งคนเล่นและคนเชียร์ ซึ่งในห้วงเวลาที่ผ่านมานักกีฬาอาชีพที่ครองใจคนไทยมาตลอดกาลคงหนีไม่พ้น “เขาทราย แกเลคซี่” ยอดแชมป์โลกของ WBA อันเป็นองค์กรมวยโลกที่ทั่วโลกให้การยอมรับ ซึ่งความจริงเรามีแชมป์โลกมาก่อนหน้ามากมายหลายคนโดยเริ่มจาก “โผน กิ่งเพชร” ไล่เรียงกันมาจากอดีตถึงปัจจุบันดูเหมือนว่าชีวิตหลังเลิกราจากสังเวียนเลือดชีวิตมันอยู่ยากเย็นแสนเข็ญจริงๆ ขนาดแชมป์โลกที่เคยดังสุดๆ คือชกเพียง 3 ครั้ง ก็เป็นแชมป์โลกแล้วครับ หลังการชกเขาเองแทบจะไม่มีที่จะซุกหัวนอน มันเป็นไปได้อย่างไรกัน…
เอ้าแล้วมวยไทยเราก็เดี๋ยวนี้ “โกอินเตอร์” ไปชกมวยกรง, คิกบ็อกซิ่ง ฯลฯ รับเงินกัน 6-7 หลักในแต่ละครั้ง จากเมื่อก่อนเวทีมวยอย่าว่าแต่ขึ้นไปเลยเดินผ่านยังยากยิ่ง แต่ปัจจุบันผู้หญิงชกทีค่าตัวเฉียดล้าน ก็อย่างว่าโลกที่หมุนไปในแต่ละปีผู้คนก็คิดและสร้างอะไรออกมามากมาย เหมือนที่สตรีที่รับแชมป์ในวงการ LPGA แถมมีเรื่องเล่าขานกันเป็นที่สนุกปากและชื่นใจของคนไทยทั้งชาติ สร้างแรงบันดาลใจให้ใครหลายๆ คนที่ชื่นชอบกับวงการกีฬาอาชีพ…
วงการของกอล์ฟอาชีพนับแต่ “น้าชู” บุญชู เรืองกิจ โลดแล่นในวงการกอล์ฟอาชีพนักกอล์ฟท่านนี้สร้างชื่อเสียงให้ให้กับตัวเองและประเทศชาติมากมาย ซึ่งนับเป็นระเบิดลูกแรกที่ส่งเสียงดังจนถึงปัจจุบัน ทีนี้ฐานการเล่นกอล์ฟของไทยและทั่วโลกมันก็คงคล้ายๆ กัน นั่นคือรูปแบบของ “ปิระมิด” คือฐานกว้างที่เป็นมือสมัครเล่นส่วนของยอดสุดก็อาชีพ แบบนี้จำนวนของผู้เล่นในระดับสมัครเล่นจะมีมากมายที่ยังคงเวียนว่ายอยู่ในวงการกอล์ฟสมัครเล่น ซึ่งส่วนมากก็มักจะยึดเอาการสอนเป็นรายได้หลักส่วนเรื่องการแข่งขันเพื่อรางวัลที่เป็นสตางค์เป็นงานรอง…
ลองมาคิดดูดีๆ นะครับ หากมีเวทีของมือสมัครเล่นหรือมืออาชีพที่สามารถเล่นร่วมกันได้มันคงจะดีไม่น้อย ส่วนตัวครูไก่เองเคยได้ร่วมเล่นกับ PRO ในรายการของ PRO สุกรี อ่อนฉ่ำ ที่มียาแก้ปวดลดไข้ SARA เป็นเจ้าของเงินรางวัล… ที่ต้องเขียนเรื่องนี้นั่นเพราะเวทีของมือสมัครเล่นมันควรมีให้มากขึ้น แล้วเรื่องกฎกติกาก็ลดผ่อนตามความจำเป็นที่สามารถทำได้ ลองคิดดูนะครับกรอบหรือระเบียบปฏิบัติบางทีต้องลองคิดและทำนอกกรอบบ้าง กล้าคิดกล้าทำวงการกีฬาบ้านเราจะได้เจริญก้าวหน้ากว่าที่เป็นอยู่บ้าง….
ครูไก่