ต้นทุนของอาชีพนักกีฬา (2)

ต้นทุนของอาชีพนักกีฬา (2)

ตอนที่แล้วครูไก่เขียนเรื่องของกีฬา 2 ชนิดเมื่อเปรียบเทียบกันให้เห็นภาพรวมๆ ของต้นทุนในการฝึกซ้อมว่ามันมีอะไรกันบ้าง เม็ดเงินที่ลงไปกับระยะเวลา ความคุ้มทุน “กอล์ฟ” ดูว่าน่าสนใจอยู่ราวๆ สองหนึ่งในยกสี่ ปล่อยตัวยกห้าออกมาแล้วถีบสกัดออกมาหมัดนิดหน่อยปล่อยให้คู่ต่อสู้จั่วลมวืด หมด 5 ยกไร้ราคาเลยครับ… แล้วแบบนี้เทนนิสมันก็หมดโอกาสทำมาหากินรึไง…? มันก็มีครับสำหรับผู้หญิง ส่วนชายถ้าไม่มี 180++ อยู่เป็นทุนอย่าหวังจะเจออะไรแบบที่แล้วมาอีก การคิดและการเขียนของครูไก่นั้นมันคือเรื่องจริงที่อย่าเอาแต่หลอกกันไปวันๆ เอาแบบนี้นะครับเรามีนักเทนนิสสักคนขึ้นมาชนิดขั้นเทพทั้งฝีมือร่างกายมีหมด สังเวียนในการแข่งขันบ้านเรามันก็มีน้อยนิดเต็มที ปีหนึ่งๆ เด็กของเราจะได้แข่งทมี่เป็นนานาชาติสักกีมากน้อย สังเวียนการเก็บคะแนนมันก็อยู่ในต่างบ้านต่างเมืองทั้งนั้น เวลาที่ต่างกันเป็น 10 ชั่วโมงขึ้นไป การปรับตัวเองของนักกีฬาจะต้องเป็นเรื่องใหญ่ สิบชั่วโมงในยุโรปที่ต่างกับเรามันคงมีผลกระทบชัวร์ ถ้าจะไปปรับตัวก่อนสัก 3-4 วันก่อนแข่งเงินทองพออยู่หรือเปล่า…

สองกลับที่กอล์ฟของเราถือว่าสังเวียนในการจัดการแข่งขันนั้นไม่เป็นสองรองใครในโลก นอกเสียจากจะไปเปิดตัวเมืองนอกเมืองนาค่อยว่ากันอีกที… กอล์ฟลงทุนแล้วคุ้มค่ากว่านะครับ เพราะดูจากผลงานใน WTA ในเทนนิสหญิงหรือ ATP ในเทนนิสชาย  เรายังไม่มีใครมาให้ดีใจกับเขาได้เลยสักคน… แต่พอกลอกตามาที่ LPGA ของกอล์ฟสตรี หรือ ASIAN TPOR ในแบบชายของภูมิภาคแถบนั้นเรามีนักกอล์ฟฝีมือดีแทบจะเดินชนไหล่กันเลยทีเดียว หรือระดับ EUROPIEN TOUR ก็พอได้ปลื้มปริมพอได้อยู่…

ทีนี้มันก็ยังมีกีฬาที่ใช้ต้นทุนต่ำอยู่มากมายหลายชนิดกีฬาที่พอจะฟันฝ่าไปเก็บเงินเก็บทองเข้ากระเป๋าได้อย่างเช่น แบดมินตัน สนุกเกอร์ ฯลฯ ที่เราพอจะมีข่าวดีอยู่บ้าง ดังนั้นต้นทุนของกีฬาอาชีพทำไปทำมามันจะเป็นประเด็นหลักสำหรับใครก็ตามที่อยากจะยึดเอากีฬาเป็นอาชีพ…บางคนอาจจะถามว่า “ฟุตบอล” ทำไมไม่เขียนถึงบ้างเอาว่าขอหาข้อมูลอีกนิดแล้วจะบรรเลงให้อ่านกัน ว่ากันตามจริงกีฬาที่เรจะยึดเอาเป็นเรือนตายของการทำมาหากินมันก็พอมีให้เห็นกันอยู่นั่นคือ “มวยไทย” ที่ทั่วโลกนั้นเขายอมสิโรราบต่อกีฬาชนิดนี้ที่เราเป็นจอมยุทธมาเป็นเวลาเนิ่นนาน อีกทั้งสังเวียนในระดับโลก เราก็มีอยู่เพียบพร้อมในเชิงทักษะก็แทบจะเรียกได้ว่าเด็กเราเตะเป็นก่อนจะเดินได้เสียด้วยซ้ำไป แต่ทำไมเราถึงได้มีอะไรที่น่าสนใจเพียงเท่าที่เห็นนี่เองคำว่า “มวยไทย” อันเป็นรากเหง้าของคนไทยมันมีอะไรที่ลึกลับซับซ้อนมากกว่าที่เห็นหรืออย่างไร…? เอาให้คราวต่อๆ ไปจะสาธยายให้อ่านกันแบบไม่เกรงใจใครก็แล้วกันนะดีมั้ยครับ…

ครูไก่