ปัจจัย 4 ที่ต้องคำนึง
ปัจจัย 4 ที่ต้องคำนึง
เรื่องของปัจจัย 4 มองกันแบบพื้น ๆ มันก็เพียงพอต่อการดำรงชีพของมนุษย์ เพราะหากในหนึ่งชีวิตเรามีอายุเพียงไม่กี่มากน้อยแต่นี่อายุโดยเฉลี่ยของคนทั้งโลกนั้นยาวนานขึ้น นอกจากอายุจะยาวขึ้นกิจกรรมต่อมนุษย์ด้วยกันเองกลับมีความพิศดารแปลกแหวกแนวในการที่จะอยากมีชีวิตอยู่แบบ “สบาย” ดังนั้นการกระทำใด ๆ ก็ตามที่ก่อให้เกิดความสุ่มเสี่ยงต่อตนเองก็มากขึ้นเป็นเงาตามตัว จากปัจจัย 4 กลับกลายร่างเป็น“ปัจจัยเสี่ยง” …ผมเชื่อว่าความวุ่นวายหลายคดีที่เกิดขึ้นมันมาจาก “ปัจจัยเสี่ยง” ที่กลายร่างมาจาก “ปัจจัย 4” นั่นเอง
ครูไก่นี่ทำงานมาแทบทั้งชีวิตอายุเข้าป้าย 60 กิโลเมตรต่อชั่วโมงเข้าไปแล้วเพิ่งกำลังจะมีบ้านอันเป็นหนึ่งใน “ปัจจัย 4” เข้าด้วยเหมือนกัน ความจริงนะมันก็อยากจะมีบ้านช่องห้องหอกับเขาเหมือนกันแต่พอคิดหน้าคิดหลังมันจะเป็น “ความเสี่ยง” ต่อชีวิตมากอยู่นะ แล้วบ้านที่เราอยากมีอยากได้ก็ต้องเป็นแบบที่เราชอบ ดังนั้นความคิดจะมีบ้านมันก็กลายว่า “การสะสมวัสดุที่จะทำบ้าน” ไปเสียฉิบ กว่า 10 ปี ที่สะสมของมาสุดท้ายปลายทางบ้านที่อยากได้ใน “ความคิด” มันก็พอจะเป็นรูปร่างขึ้นมาในความชอบและรักในบ้านไม้มันจึงออกมาในอย่างที่ชอบ อะไรทำเองได้ก็ทำกันไปจะมีเวลามากน้อยก็ยอมจะตอกไม้ได้ 1 แผ่น ตะปู 1 ตัวก็เอา…
ความจริงนะเรื่องใหญ่คือ “เราไม่อยากเป็นหนี้เป็นสิน” แบบก้อนโตแล้วกว่าจะเป็นไทยหลายสิบปีจริง ๆ ดังนั้นก็ตัดใจแทนที่จะสะสมเงินทองอย่างเดียวก็หันไปสะสมวัสดุอุปกรณ์ เครื่องมือในการทำงาน ตอนนี้คำว่าบ้านมันก็พอจะเรียกได้ว่าพอได้อยู่ เหลืออีกไม่มาก ถ้าไม่มีเงินเป็นก้อนหรือเงินเก็บที่ต้องมีจ่ายก็ทำแบบที่ครูไก่ดู อาจจะนานหน่อยแต่ก็รักและชอบทุกมุมของบ้านครับผม
ครูไก่