อมยิ้มริมกรีน

เชียร์ไทยสุดใจ

เชียร์ไทยสุดใจ

Honda LPGA Thailand 2021 ปิดฉากไปพร้อมกับสร้างตำนานบทใหม่ ให้กับผู้คนที่เกี่ยวข้องได้จดจำถึงเหตุการณ์ที่เป็น “ครั้งหนึ่งในชีวิต” ของแต่ละคน ตลอดการแข่งขัน

นิว นอร์มอล ทำให้วิถีการชมการเชียร์กีฬาเปลี่ยนไป จากที่เคยเกาะขอบสนาม ก็ต้องมาเกาะขอบจอทีวี จับมือถือหนีบแท็ปเล็ต รอชมการยิงสัญญาณผ่านโซเชี่ยลมาลุ้นกันถึงบนฝ่ามือ ส่วนนักกีฬาก็ต้องอยู่ในบับเบิ้ล อยู่ในเขตฟองคัดกรองเข้มงวด จะไปไหน ทำอะไร ตามใจตัวเองไม่ได้ ถ้าหลุดออกมาก็เป็นอันว่า หมดสิทธิ์แข่ง ต้องเริ่มกักตัวกันใหม่ แม้แต่เจ้าหน้าที่เกี่ยวข้อง ก็ต้องผ่านการตรวจเข้มงวด แต่ลำบากลำบนแค่ไหน ก็ต้องทนเพื่อความปลอดภัย ว่ากันว่า โปรสาวไทย ดีใจที่ได้กลับมาเล่นที่บ้าน แต่ก็ทำได้แค่เพียงวีดีโอคอลกับครอบครัว ทั้ง ๆ ที่อยู่ห่างกันแค่เอื้อม แทนที่ได้สวมกอดรับไออุ่นจากญาติพี่น้อง ทั้งหมดนี้ก็ต้องทำใจ ทำหน้าที่ของตัวเองไปก่อน

การเฝ้าจอรอเชียร์ของผมนั้น คิดว่าคงจะไม่ต่างจากแฟนกอล์ฟชาวไทยทั้งประเทศ นั่นคือ เชียร์และลุ้นให้กับทุกช็อตที่เด็กไทยเราตี อยู่ในสนามทั้งหมด 10 คน ไม่ว่าจะเป็นผู้นำทั้ง โปรเมย์ โปรจีน โปรเหมียว และผู้ตามคนอื่น ๆ ซึ่งแต่ละคน แต่ละช็อต ก็ทำเอากองเชียร์ต้องหยุดหายใจ เพราะเราช่วยเชียร์ทุกคน ลุ้นทุกช็อต อยากให้แต่ละคนทำผลงานได้เต็มที่ ครั้งนี้ผมขอคุยถึง 3 สาวไทย ที่สร้างประวัติศาสตร์ กวาด 3 อันดับแรกกันนะครับ

ฟอร์มการเล่นของโปรเหมียว “แพ็ตตี้” (ปภังกร ธวัชธนกิจ) บอกเลยว่า ณ นาทีนี้ เธอได้ก้าวสู่สังเวียนระดับอินเตอร์ได้อย่างสมความภาคภูมิ เพราะการดูกีฬาสมัยนี้ ไม่ได้รอดูแค่ผลงานตอนจบเท่านั้น แต่ลีลาในสนาม วิถีการเล่นในแต่ละช็อต แม้กระทั่งในเรื่องที่ไม่เกี่ยวกับการแข่งโดยตรง ต่างถูกจับจ้องผ่านสื่อ ไม่ต่างจากซูเปอร์สตาร์ในวงการบันเทิง เพราะกีฬาก็เป็นอีกสาขาอาชีพ ที่สร้างความบันเทิงให้กับผู้ชมด้วยเช่นกัน ดังนั้น ในปัจจุบันจึงได้เห็นสีสันของนักกีฬา ที่จัดเต็มมาทั้งชุดสีสันสดใส เสื้อผ้าหน้าผม การแสดงความคิดเห็น การพูดการจา กริยา มารยาท ปฏิสัมพันธ์กับผู้ชม ทั้งหมดนี้ “พลาดไม่ได้” คุณต้องคอยคุมตัวเองให้อยู่ในภาวะพอเหมาะพอควร จะว่าเป็นการแสดงอย่างหนึ่งก็ไม่แปลก เพราะมันจะส่งผลไปถึงความนิยม ความชื่นชมในตัวบุคคล ตามมาด้วยการวิ่งเข้ามาของสปอนเซอร์ ซึ่งรายรับอาจจะมากกว่าเงินรางวัลจากการแข่งขันอย่างมหาศาลด้วยซ้ำไป ไทเกอร์ วูดส์ เป็นตัวอย่างให้เห็นมาแล้ว… แพ็ตตี้ เธอทำได้แบบไม่เคอะเขินในเวทีระดับโลกเลย โปรสาวรายอื่นจากทั่วโลก ๆ ก็คงต้องแข่งขันเรื่องนอกเกมส์กันอย่างหนักด้วยเช่นกัน โลกสมัยนี้ อย่าคิดแค่ว่า เล่นให้เก่ง ได้แชมป์ก็พอ… แต่ถ้าหากอยากจะไปให้ไกลกว่านั้นอีก มันไม่พอหรอกครับ…

น้องจีน (อาฒยา ฐิติกุล) เด็กน้อยมหัศจรรย์ (ผมยังไม่อยากใช้คำว่าโปรจีนกับเธอเลย 555) ก้าวขึ้นแท่นขวัญใจกองเชียร์ชาวไทยได้อย่างง่ายดาย นอกเหนือจากผลงานที่เรียกว่า มหัศจรรย์ แล้ว องค์ประกอบอื่น ๆ ของเด็กคนนี้ บอกเลยว่า “ครบเครื่อง” โอกาสที่จะประสบความสำเร็จอย่างสูงในเวลาอันสั้นนั้น สูงจริง ๆ และเวลาของน้องก็ยังมีอีกอย่างเหลือเฝือในการสร้างผลงานให้กับตัวเอง และชื่อเสียงให้กับประเทศชาติ… ในทัวร์นาเม้นต์นี้ มุมมองของผมคือ เธอประสบความสำเร็จเกินคาด ประสบการณ์ก็ได้รับจนเกินคุ้ม เพราะความกดดันยิ่งกว่ามหาศาล ถาโถมเข้ามาหาเธอแบบไม่ให้มีเวลาหายใจ ขนาดพวกเราที่นั่งอยู่หน้าจอคอยเชียร์อยู่บ้าน ยังใจสั่นเต้นไม่เป็นจังหวะ เครียดจนตัวเกร็งเหงื่อท่วมแบบไม่รู้ตัว แต่ที่เห็นเธอก็ยังสามารถคุมอารมณ์ได้ดีอย่างเหลือเชื่อ ทั้ง ๆ ที่เชื่อเถอะว่า อะดีนาลีนในกายต้องพลุ่งพล่านไม่น้อยเช่นกัน ทำได้ดีถึงขนาดนี้ ก็ชื่นใจแล้ว ก่อนหน้านี้ที่เธอโกยผลงานมาตลอด ก็ยังคิดกันว่า บรรยากาศของการแข่งขันในบ้าน เล่นกับคนคุ้นเคย น่าจะทำให้มีความได้เปรียบด้านกำลังใจกันอยู่บ้าง แต่การแข่งครั้งนี้ ก็ชี้ชัดแล้วว่า เธอคือของจริง ที่ไม่ว่าจะจับไปตั้ง ไปวางที่ไหน ความแกร่งของจิตใจก็ยังเต็มร้อย ไว้ใจเธอได้แล้ว สำหรับการออกไปท่องโลกกว้าง ถึงแม้จะพลาดทางลัดเข้าสู่ LPGA ในครั้งนี้ไป แต่ผมก็ยังเชื่อมั่นว่า ความสำเร็จที่รออยู่ข้างหน้า ไม่ได้หนีหายไปไหน มิหนำซ้ำ ยังจะช่วยให้เธอโตขึ้น แกร่งขึ้น ด้วยการก้าวทีละขั้นอย่างมั่นคง สะสมประสบการณ์แบบไม่ต้องมีตัวช่วย ซึ่งอาจจะดีกว่าในระยะยาวก็เป็นได้

ผมก็ได้แค่หวังว่า ทีมงานที่อยู่เบื้องหลัง จะมีการวางแผนเส้นทางชีวิตให้เธออย่างรัดกุม เพราะนี่คือการเดิมพันครั้งสำคัญ ที่หันเข้ามาลุยในเวทีใหญ่แบบหมดหน้าตัก เพราะน้องจีนเวลานี้ พร้อมยิ่งกว่าพร้อม ไม่อาจจะรอเวลาต่อไปได้อีกแล้ว ถึงแม้จะต้องเสียสละชีวิตส่วนตัว ชีวิตวัยเรียน ช่วงชีวิตที่สนุกสนานที่สุดของเธอต้องหายไปตลอดกาล เพื่อแลกกับการทำในสิ่งที่เธอรัก และเฝ้ารอมาตลอด ต้องนับถือจิตใจอันแสนแกร่งเกินวัย ยอมทิ้งความสนุกแบบลูกบ้านคนอื่นส่วนใหญ่ เพื่อมาไล่ล่าความสำเร็จ ที่ต้องแลกด้วยความอดทน ระเบียบวินัย เหนื่อยสายตัวแทบขาดเกินเด็กธรรมดาจะรับไหว ถ้าไม่สู้ ไม่เสียสละ ไม่พร้อมใจลงเรือลำเดียวกันทั้งครอบครัว ไม่มีทางไปไหนได้เลย พวกเรารอเชียร์ รอชื่นชมความสำเร็จ ซึ่งไม่ใช่แค่เรื่องการคว้าแชมป์ได้เยอะ ๆ หรือมีเงินจำนวนมหาศาล แต่หมายถึง การเป็นไอดอล ให้กับเด็กรุ่นหลัง สร้างแรงบันดาลใจให้เดินตาม ในเมื่อครั้งหนึ่งฝ่ายชาย ไทเกอร์ เคยปลุกกระแสกอล์ฟให้คึกคักขึ้นมาได้ แล้วทำไมฝ่ายหญิง โปรจีน ที่มีคุณสมบัติครบถ้วนจะเป็นตัวอย่างให้ไม่ได้บ้างล่ะ แว่ว ๆ ว่า ช่วงนี้ผู้ปกครองไม่ต้องเหนื่อยกับการเคี่ยวเข็ญให้ลูกฝึกซ้อมกอล์ฟเหมือนก่อน เพราะเด็ก ๆ อยากเก่งอย่างพี่จีนกันเป็นแถว น่าชื่นใจจริง ๆ…

หัวเลี้ยวหัวต่อสำคัญ ที่ทำให้พวกเราชาวไทย ต้องเฝ้าหน้าจอกันแบบแทบไม่กระพริบตา หลังจากตามเชียร์มาตั้งแต่วันแรก หายใจไม่ทั่วท้องทุกครั้งที่มีชื่อชาติอื่นไล่จี้ทำคะแนนใกล้เข้ามา จนเมื่อถึงจุดที่เห็นได้ชัดแล้วว่า โอกาสของโปรไทยจะได้แชมป์ค่อนข้างเต็มร้อยเปอร์เซ็นต์ ก็โล่งใจไปเปลาะหนึ่ง แต่จะเป็นใครนั้นก็ต้องตามลุ้นอีก

ตอนท้ายเกมส์เมื่อโปรเม (เอรียา จุฑานุกาล) ซัดช็อตสอง ลูกกอล์ฟลอยลิ่วไปปักที่ผิวกรีน เกาะธงหลุม 18 ในตำแหน่งที่ยอดเยี่ยม ก็ยังไม่สามารถทำให้ใครวางใจได้ เพราะเห็นมานักต่อนักว่า อย่าดีใจล่วงหน้า ต้องรอจนถึงวินาทีที่ลูกหยุดนิ่งสนิท ไม่ดิ้นไปไหนอีก จนวางมาร์คได้ ตอนนั้นแหล่ะถึงได้รู้สึกโล่งใจว่าปลอดภัยจริง ๆ มิเช่นนั้น ภาพที่ลูกเริ่มขยับ ไหลจากจุดตก ค่อย ๆ เพิ่มความเร็วจนวิ่งผ่านหลุม กลิ้งตกกรีน ไปกองอยู่จุดรวมพล เห็นรอยไดวอทเกลื่อน จนจินตนาการได้เลยว่า แต้มที่หายไปนับได้จากร่องรอยที่เหลือไว้ รวม ๆ กันแล้วคงมากมายพอ ๆ กับหยดน้ำตาที่ตกใน เจ็บใจในโชคชะตา ที่ฟ้าส่งให้ลูกสั้นยาวซ้ายขวา ผิดเพี้ยนไปแค่ไม่กี่หลา แต่ทว่า ผลของมันช่างรุนแรง จนเปลี่ยนชีวิตของคนเราไปได้เลย หลุมนี้แหล่ะที่เคยทำให้โปรเมและพวกเรากองเชียร์ ฝันร้ายมาตั้งแต่ปี 2513 เมื่อเกมส์ที่คิดว่าแบเบอร์ กลับพลิกผัน ทำให้เธอต้องเสียน้ำตา และต้องเฝ้ารอรักษาแผลใจไปอีกพักใหญ่ และครั้งนี้ เธอก็ไม่พลาด เก็บเบอร์ดี้ ล้างแค้นได้อย่างสะใจ พร้อมกับคว้าแชมป์ที่เธอน่าจะได้มาตั้งแต่ปี 2013 แล้ว

เรื่องดราม่าเสียงเจ้าปัญหาที่ดังลั่นขึ้นในวินาทีที่น้องจีนพัตต์เฉี่ยวปากหลุม ยังไงก็คิดซะว่า เป็นบททดสอบ ที่น้องจีนอาจจะต้องพบเจออีกในอนาคตข้างหน้า ซึ่งต้องขอชมว่า เธอแกร่งจริง ที่ยังคุมสติไว้ได้ดีเยี่ยม ถึงแม้จะเห็นสีหน้าว่าเสียงนั้นมันมีผลกับจิตใจอย่างแน่นอน และผู้ชมที่พลาดพลั้งส่งเสียงออกไป ผมก็คิดว่า ทันทีที่วินาทีนั้นผ่านไป เขาอาจจะอยากตีปากตัวเองด้วยซ้ำที่หลุด หรือถ้าย้อนเวลาได้ก็จะไม่ทำ เพราะมั่นใจว่าอาการเหล่านี้น่าจะเกิดจากปฏิกิริยาลืมตัวไปชั่วขณะ มากกว่าตั้งใจจะแสดงออกเพื่อความสะใจ ก็เตือนสติกันไว้นะครับว่า กอล์ฟ น่ะเชียร์ได้ แต่จะให้ปลดปล่อย แสดงอารมณ์เหมือนกับกีฬาอื่นก็คงจะไม่ใช่ทั้งหมด ยิ่งครั้งนี้เป็นการแข่งขันแบบระบบปิด คนเข้าไปได้ก็ต้องวงในทั้งนั้น จะบอกว่ารู้เท่าไม่ถึงการณ์ก็คงไม่ใช่ล่ะครับ เป็นอีกบทเรียนสำคัญที่ต้องจดจำกันจริง ๆ

ฉากประทับใจนอกจอ ที่ไม่มีถ่ายทอดให้เห็น ก็ยังคงมีอยู่เสมอ เมื่อน้องจีน เดินเข้าไปหาพี่เม ขอกอดสาดน้ำแสดงความยินดี น้ำตาที่เอ่อออกมาของทั้งเมและจีน เป็นภาพที่สุดจะบรรยายจริง ๆ ไม่ว่าในใจของทั้งสองจะเป็นอย่างไร แต่มิตรภาพพี่น้องก็ยังเต็มเปี่ยม ทำเอากองเชียร์อดไม่ได้ที่จะเอ่อคลอตามด้วยความปลื้มปิติ สำหรับผมนั้น ยินดีกับทั้งคู่แบบไม่ต้องสงสัย

ขณะที่พวกเรายังวิพากษ์ถึงเรื่องราวต่าง ๆ ยังไม่จบ แต่ทันทีที่ถึงเวลาแยกย้ายเพื่อไปต่อ โปรเหล่านี้ต้องพยายามสลัดทิ้ง ล้างกระดาน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องน่ายินดีแค่ไหน ยังไม่ทันชื่นชมยินดีให้เต็มอิ่ม หรือเรื่องอันเลวร้าย ยังไม่ทันโศกเศร้ารำพันให้สาแก่ใจ ก็ต้องขยับสู่สังเวียนต่อไป ทุกอย่างต้องรีเซ็ตให้เกลี้ยง ไม่ติดยึดกลับอดีต กลับมาอยู่กับปัจจุบัน ปรับอารมณ์เป็นปกติให้เร็วที่สุด เพราะตำนานบทใหม่ยังรออยู่เสมอ พอแข่งเสร็จรายการนี้ คืนนั้นก็ต้องบินหรือเดินทางไปต่อยังสนามถัดไป วันจันทร์ ตื่นขึ้นมาพอหายเหนื่อยก็เตรียมตัวซ้อม อังคาร ซ้อม พุธ เล่นโปรแอม พฤหัส – ศุกร์ เล่นรอบแรก ถ้าผ่านตัดตัว ก็ได้เล่น เสาร์ – อาทิตย์ จบแล้วก็ไปต่อวนเวียนไปอีก คนแพ้ก็ไม่ได้แพ้ตลอดไป คนชนะก็ใช่ว่าจะยั่งยืน โอกาสมีอยู่เสมอกับคนที่พร้อมกว่า แกร่งกว่า และยังต้องพ่วงเรื่องโชคเรื่องดวงแถมท้ายอีกเล็ก ๆ น้อย ๆ ใครทำใจได้เร็ว ก็ฟื้นตัวได้เร็ว ไม่ว่าจะเป็นแชมป์ หรือตกรอบแรก ต่างก็อยู่ในวัฏจักรนี้ทั้งนั้น ตามคำพระที่ว่า เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป วนเวียนอย่างนี้ไม่รู้จบ นี่คือหน้าที่ของผู้เล่น ส่วนหน้าที่ของพวกเราก็… เชียร์คนไทยให้สุดใจสิครับ!

กองบรรณาธิการ