ชัยชนะไม่ใช่สิ่งที่สำคัญที่สุด

ชัยชนะไม่ใช่สิ่งที่สำคัญที่สุด

สวัสดีครับเจอกันอีกครั้งนะครับ คุยกับ ดร.อมร วันนี้ ผมจะมาแชร์ถึงประสบการณ์ของตัวผมและลูกสาวน้องแพร์รี่ ภิรฎา ซึ่งเมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมา น้องแพร์รี่ สามารถคว้าแชมป์ประเทศไทยในรุ่นอายุ 7-8 ปี ของสมาคมกอล์ฟแห่งประเทศไทยมาครอง

ต้องขอขอบคุณผู้ปกครองทุกท่าน ที่แสดงความยินดีในความสำเร็จครั้งนี้ แต่จริง ๆ แล้วมันเพิ่งจะเริ่มต้นเท่านั้น เพราะเส้นทางสายนี้ยังอีกยาวไกล

ปีนี้ แพร์รี่ อายุเพียง 8 ขวบซึ่ง ผมเคยได้ยินมาว่าจะดูว่าเด็กคนนั้นให้สามารถไปไกลได้ขนาดไหน ต้องดูรุ่นอายุประมาณ 14 ถึง 15 ปี ซึ่งเท่ากับว่า ผมจะต้องรอเวลาอีก 6 ถึง 7 ปี บนเส้นทางสายนี้

มีผู้ปกครองถามผมมาว่า ด็อกเตอร์อมร ทำอย่างไร น้องแพรี่ ถึงได้แชมป์?

น้องต้องมีพรสวรรค์มาก ๆ อย่างแน่นอนเลย แต่ผมบอกว่าจริง ๆ แล้ว แพร์รี่ ไม่ได้มีพรสวรรค์มากมายอะไร แต่มันมาจากพรแสวงของพ่อล้วน ๆ

ต้องขอย้อนเวลากลับไปเมื่อราว 2 ปีกว่า ตอนนั้น แพรี่ เรียนอยู่ชั้นอนุบาล 3 ที่โรงเรียนสาธิต มศว. ประสานมิตร ผมได้เห็นข้อความจากผู้ปกครองท่านหนึ่ง ส่งมายังห้องรวมของโรงเรียนว่า รับสมัครนักกีฬากอล์ฟ เพื่อเป็นตัวแทนนักกีฬาไปแข่งกีฬาสาธิตสามัคคี ในเวลานั้นผมและภรรยา ไม่มีใครรู้เรื่องกอล์ฟเลย และผมเองก็เป็นคนที่ไม่ชอบเล่นกอล์ฟด้วย ผมเลยลองพาแพร์รี่ไปหาที่เรียนกอล์ฟในที่ต่าง ๆ ซึ่งมีเวลาเหลือแค่หนึ่งเดือนเท่านั้นก่อนวันคัดเลือกตัวแทนของโรงเรียน

พอถึงวันคัดตัว แพร์รี่ ไม่ผ่านการคัดตัวได้ ผมจำได้เลยว่าวันนั้นพอแข่งเสร็จ แพร์รี่ถามผมว่า “หนูได้เป็นตัวแทนโรงเรียนไหมค่ะพ่อ” ผมตอบว่าหนูไม่ได้เป็นครับ เท่านั้นแหละ แพร์รี่ก็ร้องไห้เสียงดังมาก จนอาจารย์ต้องเข้ามาดูว่าเป็นอะไร มีโปรท่านหนึ่งพูดกับผมว่า น้องคงไม่เหมาะกับกีฬาชนิดนี้ เพราะวันนั้นคะแนนของแพร์รี่ออกมา 157 (+82) ผมถามแพร์รี่ต่อว่า “หนูอยากจะเล่นกอล์ฟต่ออีกไหม หรืออยากจะเลิก?” แพรี่นั่งคิดสักพักแล้วตอบว่า “หนูจะเล่นต่อ และปีหน้าหนูจะเป็นตัวแทนนักกีฬาสาธิตสามัคคีให้ได้” ผมจำสีหน้าและแววตาในวันนั้นได้เป็นอย่างดี

ผมเริ่มศึกษากีฬากอล์ฟพร้อมกับลูก ไปเรียนกอล์ฟด้วยกัน ทั้งที่ใจไม่เคยชอบกอล์ฟเลย ผมสอบถามเพื่อน ๆ ที่เล่นกอล์ฟถามทุก ๆ คน ดูคลิป อ่านหนังสือ พยายามจะหาข้อมูลเกี่ยวกับกอล์ฟให้ได้อย่างมากที่สุด ระหว่างนั้นผมได้เรียนปริญญาเอกที่มหาลัยเกษตรศาสตร์ แต่ดรอปไว้ เพราะไม่มีเวลา คิดว่าจะเลิกเรียนแล้วเพราะมันยากมาก แต่พอแพรี่มาเล่นกอล์ฟก็เลยกลับมาเรียน ป.เอกใหม่ เพราะเป็นคณะวิทยาศาสตร์การกีฬา เรียนเพื่อจะได้เอาความรู้จริง ๆ ในสาขาของการจัดการกีฬามาใช้ในการโค้ชลูกสาว ผมใช้เวลาส่วนใหญ่ในการศึกษาและค้นคว้าวิจัย เกี่ยวกับการจัดการกีฬากอล์ฟหลังจากจบ ป.เอก

ผมก็ได้เรียนต่อที่ศูนย์ศึกษากีฬากอล์ฟของอาจารย์วิชิต บัณฑุวงศ์ เพื่อเรียนเป็นโค้ชกอล์ฟ ใช้เวลาหนึ่งปี เต็ม ๆ เรียนจบคอร์สในระดับสาม จนได้ใบประกอบวิชาชีพผู้ฝึกสอนกีฬากอล์ฟ และผมก็ไปเรียนต่อเป็นผู้ตัดสินกีฬากอล์ฟ จนจบระดับสอง สามารถเป็นผู้ตัดสินกีฬากอล์ฟได้เลย ผมใช้เวลาส่วนใหญ่ดูแลแพร์รี่เรื่องของการกิน การนอน การฝึกซ้อม และการฝึกจิตใจ ให้เขารู้จักสวดมนต์และนั่งสมาธิ ให้เขาฝึกระเบียบวินัยในบางครั้งก็ทำได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่ผมไม่เคยหยุดที่จะบอกให้เขาทำ

ผมบอกว่าเสมอชัยชนะไม่ใช่สิ่งที่สำคัญที่สุด ในกีฬากอล์ฟ ผลแพ้ชนะของการแข่งขันมันไม่จำเป็น แต่ชัยชนะนั้นอยู่ระหว่างทาง เริ่มตั้งแต่การฝึกซ้อม การทุ่มเท การมีวินัย ความซื่อสัตย์ต่อตนเองและผู้อื่น มิตรภาพสำคัญมากกว่าชัยชนะ การเป็นคนดี รู้จักสวัสดี ขอบคุณและขอโทษ การมีสัมมาคารวะเป็นสิ่งสำคัญมาก ต่อให้หนูเก่งมากแค่ไหน แต่ถ้าไม่มีสิ่งเหล่านี้หนูก็ไม่สามารถประสบความสำเร็จได้

แพรี่ ฝึกซ้อมกอล์ฟสัปดาห์ละ 5 ถึง 6 วันจนกระทั่งปี 2019 การแข่งรอบคัดเลือกของสมาคมกอล์ฟประเทศไทย ผู้ชนะเลิศ และ ที่ 2 เท่านั้น ถึงจะมีสิทธิ์ไป แข่ง IMG Junior World ที่อเมริกา ซึ่งผลออกมา แพรี่ ได้ที่ 3 หมดโอกาสไปอเมริกา ก็เป็นความผิดหวังอีกครั้งหนึ่ง ผมอาจจะจำชัยชนะของแพร์รี่ไม่ได้ทุกครั้ง แต่ผมจำความพ่ายแพ้ของเธอได้ทุก ๆ ครั้ง เพราะความพ่ายแพ้นั้นคือบทเรียนและประสบการณ์ที่ดี ทำให้เรารู้ว่าจะต้องแก้ไขปรับปรุงและพัฒนาในสิ่งใดบ้าง แต่โชคยังดี วันนั้นที่ 1 สละสิทธิ์ ไม่ไปอเมริกา ทำให้แพร์รี่ได้สิทธิ์ไปแข่งขันแทน ซึ่งเวลานั้นแพร์รี่เพิ่งเล่นกอล์ฟได้ไม่ถึงปีเลย ก็คิดว่าจะไม่ไป แต่คิดไปคิดมา ไปแข่งหาประสบการณ์ก็ดี ขอให้ติดหนึ่งใน 10 ก็ดีใจแล้ว ครอบครัวเราก็ช่วยกันฝึกอย่างหนัก จนไปแข่งขันกลับมาสามารถได้ที่สี่ในรายการ FCG International และได้ที่ 7 ในรายการ IMG Junior World แถมยังมีรางวัลปลอบใจกลับมาอีกหนึ่งรางวัล คือชนะเลิศ IMG Putting Contest

ในปลายปีนั้นเอง แพรี่ก็กลับมาคัดตัว เพื่อเป็นนักกีฬาสาธิตสามัคคี, ครั้งนี้ แพรี่ สามารถได้เป็นตัวแทนนักกีฬาได้ แพรี่ สามารถกวาดรางวัลสองเหรียญทอง ประเภทเดี่ยวและประเภททีม รุ่นอายุ ไม่เกิน 6 ปี และได้รับรางวัลนักกีฬายอดเยี่ยมอีกด้วย

จากความพ่ายแพ้ในครั้งแล้วครั้งเล่า แพรี่และผมได้เก็บเกี่ยวประสบการณ์ดี ๆ ใช้วิธีคิดบวก สร้างความเข้มแข็ง ความอดทน ฝึกสมาธิ ปรึกษาหาผู้รู้จริง โปรสอนอย่างเอาใจใส่ใจ ตั้งเป้าหมายด้วยกันว่าเล่นกอล์ฟไปเพื่ออะไร มีทั้งเป้าหมายระยะสั้น กลาง และ ยาว ต่อให้ไปไม่ถึงเป้าหมาย แต่อย่างน้อยเราก็ได้เริ่มออกก้าวไปในเป้าหมายนั้นแล้ว สักวันต้องถึงอย่างแน่นอน

จนกระทั่งปลายเดือนมีนาคมที่ผ่านมา แพรี่สามารถคว้าแชมป์ ในรายการของสมาคมกอล์ฟประเทศไทย  TGA ได้สิทธิ์ไปแข่งขันที่อเมริกา รายการ IMG Junior World และ FCG Callaway โดยครั้งนี้ ทำได้ด้วยตัวเอง ไปอย่างภาคภูมิใจ เป้าหมายแรกที่วางไว้ถือว่าประสบความสำเร็จ นี่เพียงแค่จุดเริ่มต้นเท่านั้น

สุดท้ายผมต้องขอขอบคุณ ครูบาอาจารย์ โปร ผู้ปกครอง กรรมการ ผู้จัดการแข่งขันทุก ๆ ท่าน ที่ช่วยเหลือสนับสนุน ให้ความรู้ ให้ประสบการณ์ รวมถึงผู้ร่วมก๊วนของแพร์รี่ทุก ๆ คน ที่เห็นความสำคัญของมิตรภาพมากกว่าชัยชนะ ผมขอให้กำลังใจทั้งผู้ปกครองและนักกีฬากอล์ฟ ประสบผลสำเร็จทุก ๆ คนนะครับ.

ขอบคุณครับ

ดร.อมร นันทวะกุล
Parent Sport Coach
มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
คณะวิทยาศาสตร์การกีฬา สาขา Sport Management