พรสิทธิ์ ศรีอรทัยกุล

พรสิทธิ์ ศรีอรทัยกุล
นายกสมาคมสนามกอล์ฟไทย
ประธานกรรมการ สนามกอล์ฟ เดอะรอยัลเจมส์ ซิตี้
“ยิ่งทำแล้วคนอื่นได้เยอะ เรายิ่งอยากทำ เพราะสิ่งนั้นควรเป็นสิ่งที่ยั่งยืน มีคุณค่ากับสังคมส่วนรวม”

แรงบันดาลใจสำคัญของชีวิต : ผมยังจำเหตุการณ์ที่นับว่าสำคัญที่สุดครั้งหนึ่งในชีวิต เมื่อมีโอกาสได้รับเสด็จพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ในหลวง ร.9 เมื่อวันที่ 28 มิถุนายน 2510 ณ ทำเนียบอัครราชทูต กรุงวอชิงตัน ดีซี ในช่วงเสด็จประพาส สหรัฐอเมริกา พระองค์ท่านได้ทรงมีพระราชดำรัสกับคณะคนไทยที่เข้าเฝ้าฯ ซึ่งส่วนใหญ่เป็นนักเรียน นักศึกษา และข้าราชการ มีใจความสำคัญส่วนหนึ่งว่า ขอให้ตั้งใจเล่าเรียนศึกษาให้จบ และกลับไปช่วยกันพัฒนาประเทศไทย และนั่นคือแรงบันดาลใจสำคัญของผมที่ยึดเหนี่ยวมาโดยตลอด ทำให้เมื่อนึกถึงเรื่องราวในครั้งนั้นทีไรก็ยังปลาบปลื้ม ประทับใจ รู้สึกเป็นมงคลกับชีวิตจนขนลุกทุกครั้ง สิ่งที่ ในหลวง ร.9 ตรัสไว้นั้น ฝังอยู่ในสมองลึกมาก คำว่า พอเพียง อย่าไปโลภ พระองค์ทรงสอนไว้ตั้งแต่สมัยผมยังหนุ่ม ๆ และผมยังได้ติดตามความบากบั่นในพระราชกรณียกิจของพระองค์ท่าน และยึดเป็นแบบอย่าง พยายามดำเนินชีวิตปฏิบัติตามแนวคำสอนอันลึกซึ้งนี้อย่างจริงจังตลอดมา

มีวิสัยทัศน์ ไม่หยุดนิ่ง ต่อยอด : ผมเชื่อมั่นว่า สิ่งที่เราได้เห็นจากต่างประเทศ ในเรื่องการถ่ายเทของอุตสาหกรรมแต่ละอย่าง เทคโนโลยี ความเจริญ มันมาตามประวัติศาสตร์ ผมชอบเรียนรู้ในแนวทางนี้อยู่แล้ว ที่บ้านทำธุรกิจทางด้าน อัญมณี ครั้งแรกผมก็ไม่ชอบ คิดจะมาทำอสังหาริมทรัพย์ สนามกอล์ฟ จัดสรรที่อยู่อาศัย แต่พอไปทำจริง ๆ ก็ไม่ได้เริ่ม เลยหันกลับมาทำธุรกิจด้านที่ทำอยู่ แต่ไม่ได้ใช้ของเดิม เป็นการต่อยอด แม้กระทั่งรุ่นลูก ๆ หลาน ๆ ก็ทำธุรกิจโดยวิธีต่อยอดจากผมไปด้วยเช่นกัน สิ่งที่เราได้เรียนรู้มา ก็นำมาพัฒนาในบ้านเรา ดีใจที่เริ่มจากจุดเล็ก ๆ แล้วขยายขึ้นทุกวัน มีแรงงาน มีอะไรมากมายเข้ามาเกี่ยวข้องซึ่งมองแล้วมีประโยชน์ต่อส่วนรวมด้วย

การเรียนรู้ : ไม่ใช่มีแค่ในห้องเรียน แต่ยังมีการเรียนรู้จากนอกห้องซึ่งมีมากมายมหาศาล ระบบการเรียนการสอนตั้งแต่สมัยโน้น เขาก็สอนแบบนี้กันแล้ว อยู่ในห้องเรียนส่วนหนึ่ง ออกไปทำงานส่วนหนึ่ง ประเทศเราก็ใช้วิธีนี้ ส่วนผมเองก็นำระบบที่เคยสัมผัสมาแล้วจากเมืองนอก มาประยุกต์ใช้กับบ้านเรา ใช้ในบริษัท เช่น นักเรียนเขาเรียนวิชาวิสามัญอยู่ในโรงเรียน ขณะที่เราต้องการช่าง ผมก็เอาเขามาเรียนวิชาช่าง ฝึกฝีมือแรงงานกับเรา ในสถานประกอบการ เพราะว่าเขาจะต้องชำนาญทางด้านนี้ เพื่อทำงานได้ เราทำมาตั้งแต่ปี 2517 – 2518

กอล์ฟ : สมัยเด็กเคยเห็นสนามกอล์ฟ ตรงสนามม้านางเลิ้ง ตอนผ่านไปผ่านมา แต่ผมไม่รู้จักหรอก พอไปอเมริกา อยู่ที่เมืองยังทาวน์ รัฐโอไฮโอ เข้าเรียนปี 1 รู้จักแค่โบว์ลิ่ง แต่พอไปถึงมันยังไม่เปิด ไม่มีให้เล่น ขณะที่เราต้องมีกิจกรรมอื่น ๆ พอดีข้าง ๆ บ้าน เป็นโปรสอนกอล์ฟ ผมไปเปรย ๆ กับเขาว่าไม่มีกีฬาอะไรให้เล่น เขาก็บอกว่า มีสิ กอล์ฟ นี่ไงล่ะ ผมก็สงสัยว่า กอล์ฟ คืออะไร เขาก็แนะนำให้ พอเริ่มเล่น ก็เริ่มสนุก รู้สึกติดใจ จนกลายมาเป็นกีฬาหลัก ตั้งแต่ปี 2510 ได้เข้าคอร์สเรียนกอล์ฟในมหาวิทยาลัยด้วย แต่เอาไว้แค่เล่นสนุก ไม่ได้เข้าทีมนักกีฬา ยังไม่รู้จักนักกอล์ฟ พอกลับมาเมืองไทยครั้งแรก ก็ตรงกับช่วงจัดเวิลด์คลับ ผมไปดูการแข่ง ก็เลยทำให้รู้จัก จอห์นนี่ มิลเลอร์ เป็นคนแรก ๆ หลังจากนั้นก็เริ่มรู้จักคนอื่น ๆ ในยุคนั้น เพราะสนใจและติดตามมากขึ้น 

วิวัฒนาการ : ผมได้เห็นการพัฒนาเทคโนโลยีทางด้านกอล์ฟมากับตา ได้สัมผัสมาตลอด เดิมทีเราเล่นกันด้วยหัวไม้เพอซิมมอน ก้านเหล็กแข็งโป๊ก ลูกกอล์ฟแข็งปั๋ง สนามระยะไม่ไกล ตีกันไม่ต้องยาว แล้วพัฒนากันมาเรื่อย ๆ จนมีอุปกรณ์ทุกอย่างสารพัดที่ช่วยทำให้ตีได้ไกลขึ้น ระยะในสนามกอล์ฟต้องยืดขึ้นไปเรื่อย ๆ ถึงแม้ผมจะชื่นชมในความคิด การพัฒนาทางเทคโนโลยี แต่ในปัจจุบันก็กลับไปคิดถึงของเก่า ๆ ว่าก็มีข้อดีเหมือนกัน สนุกไปอีกแบบ เพราะต้องใช้ทักษะ ใช้ฝีมือของผู้เล่นอย่างเต็มที่

ยุติธรรม : ผมรักความยุติธรรม รักความถูกต้อง ไม่ชอบเห็นคนถูกเอารัดเอาเปรียบ สมัยเด็กก็เคยเกเร ชกต่อยกันเป็นเรื่องปกติ แต่ทุกคนที่เคยทะเลาะกัน ก็กลายมาเป็นเพื่อนสนิทกันหมด เพราะเป็นวิสัยของลูกผู้ชาย ล้มแล้วไม่ซ้ำ ไม่มีเอามาเจ็บแค้น จนพวกเรารักกันหมด ทุกวันนี้ก็ยังเจอกัน

หลักการทำงาน : เมื่อได้รับการมอบหมายหน้าที่ ไม่ว่าใครจะมอบหมายอะไร จะเป็นงานเล็ก งานใหญ่ ต้องรับผิดชอบต่อหน้าที่การงาน ที่ได้รับมอบหมายให้เสร็จสมบูรณ์ มีความเอาใจใส่ ซื่อสัตย์ สุจริต ทำใจให้กว้างขวาง ยึดถือเหตุผลความถูกต้อง ความพอเหมาะพอควร ดำเนินธุรกิจโดยยึดหลักคุณธรรม และความรับผิดชอบต่อสังคม เมื่อมีปัญหาเกิดขึ้นต้องแก้ไขให้ลุล่วงโดยไม่ชักช้า คำนึงถึงประโยชน์ต่อส่วนรวม และของประเทศชาติเป็นหลัก เราต้องทำจากใจ ทำแล้วไม่ต้องขออะไรตอบแทน ทำแล้วเพื่อให้ได้ประโยชน์อะไรเราก็ไม่เคยขอ ยิ่งทำแล้วคนอื่นได้เยอะ เรายิ่งอยากทำ เพราะสิ่งนั้นควรเป็นสิ่งที่ยั่งยืน มีคุณค่ากับสังคมส่วนรวม ยิ่งทำก็ยิ่งได้กันทุกฝ่าย

ความเครียด : เราเครียดกันทุกคน ความเครียดมันอยู่คู่กับมนุษย์อยู่แล้ว กิจกรรมทุกอย่างอาจจะทำให้เกิดความเครียดได้ แต่ถ้าเราทำอารมณ์ให้ดีเข้าไว้ เมื่อเครียดแล้วรู้จักพอมั้ย แบ่งความเครียดให้น้อยได้มั้ย ถึงแม้บางครั้งอาจจะแบ่งไม่ได้ แต่เมื่อเฉลี่ยแล้ว ต้องลดความเครียดลงให้ได้ เกิน 60% ขึ้นไป แล้วทั้งร่างกายและอารมณ์ของเราก็จะดีอยู่เสมอ ส่วนวิธีการนั้น สมัยนี้แหล่งความรู้ แหล่งข้อมูลมีเยอะมาก ลองเลือกสักอย่างแล้วนำมาปฏิบัติดู

ครอบครัว : ถือว่าเป็นสิ่งสำคัญที่สุดสำหรับมนุษย์เรา สำหรับผมแล้วมีความหมายมาก เราสามารถดูแลครอบครัวคนใกล้ชิดให้ได้ก่อนนั่นคือส่วนหนึ่ง จะต้องให้เกียรติยกย่อง และยอมรับในกันและกัน มีความรับผิดชอบในหน้าที่ของตน สร้างบรรยากาศที่อบอุ่นให้ครอบครัว ปฏิบัติตนเป็นพ่อแม่ที่ดี และเป็นตัวอย่างให้แก่ลูก แล้วกระจายคำว่าครอบครัวให้ขยายใหญ่ขึ้น ความรู้สึกเผื่อแผ่ที่กระจายออกไป ก็เป็นครอบครัวเหมือนกัน อย่าไปยึดเหนี่ยวว่าครอบครัวของข้าพเจ้าเท่านั้น นั่นไม่ใช่ เพราะพวกเราเป็นมนุษย์เหมือนกันหมด เท่าเทียมกัน เมื่อทำงานด้วยกัน พนักงานก็เหมือนคนในครอบครัว, ชุมชน สังคม ก็เป็นครอบครัวที่ขยายไปเรื่อย ๆ จนถึงระดับประเทศ ไม่มีที่สิ้นสุด

การดูแลตัวเอง : สำหรับผมไม่มีอะไรพิเศษ เป็นการปฏิบัติตนตามหน้าที่และระยะเวลา ถึงเวลานอนก็นอน ถึงเวลาทานก็ทาน ถึงเวลาทำงานก็ทำงาน ถึงเวลาต้องเสียสละเวลาให้ใครก็ว่ากัน หมั่นออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ เพราะเมื่อร่างกายเผาผลาญพลังงาน กล้ามเนื้อส่วนต่าง ๆ ทั้งปอด หัวใจ หลอดเลือด จะได้ทำงานมีประสิทธิภาพมากขึ้น สุขภาพกายเราดีก็ขึ้นตามไปด้วย รับประทานอาหาร ที่มีประโยชน์ต่อร่างกาย พักผ่อนให้เพียงพอ จะช่วยให้เราสดชื่น การมีสุขภาพจิตดี มองโลกในแง่ดี ใช้เวลาดูแลครอบครัว ดูแลภรรยา ทำกิจกรรมให้มีทุกคนมีความสุขร่วมกัน ส่วนผมก็เล่นกอล์ฟเท่าที่มีโอกาส วางตารางออกรอบของเราเอง คิดว่าจะทำงานเต็ม ๆ อีกสักสองปี ก็อยากจะวางมือทางธุรกิจบ้าง ตอนนั้นคงจะได้เล่นกอล์ฟมากขึ้น

สมาคมสนามกอล์ฟไทย : ผมเป็นนายกฯ คนที่ 4 ทำงานมาเป็นสมัยที่ 5 สมัยละ 2 ปี รู้สึกเป็นเกียรติที่เพื่อน ๆ ให้ความไว้วางใจ, สมาคมฯ ตั้งแต่เริ่มจนถึงปัจจุบัน มีการเปลี่ยนแปลงมากพอสมควร กิจกรรมของเราที่ตั้งไว้แต่แรกคือ เพื่อการส่งเสริมผู้ประกอบธุรกิจสนามกอล์ฟ หากเกิดอะไรที่มีความยุ่งยากในการบริหารสนามกอล์ฟ เราก็รวมกัน นำเสนอให้ฝ่ายรัฐ ซึ่งก็ได้รับการเอ็นดู ติดต่อประสานงานมาตลอด ถึงจะได้บ้าง ไม่ได้บ้าง ก็เป็นเรื่องปกติ ครั้งแรกที่เป็นนายกฯ มีสมาชิกอยู่แค่ห้าสิบกว่าราย ปัจจุบันมี 85 สนามที่เข้าร่วม รู้สึกดีใจ ที่ทางสมาชิกเห็นความสำคัญ ผมเองก็ได้วางแผนไว้ว่า เราจะจัดคณะกรรมการชุดคนรุ่นใหม่ ให้เข้ามามีบทบาทมากยิ่งขึ้น โดยเฉพาะในด้านดิจิตอล ไอที เชื่อมโยงระหว่างสมาชิกด้วยกัน จัดรายการแข่งขัน หรือนำระบบไปคุยกับหน่วยงานชั้นนำของประเทศเพื่อสนับสนุนให้เกิดขึ้น ทั้งนี้ต้องร่วมมือกับการท่องเที่ยว ซึ่งขณะนี้ ททท. และ บ.ไทยเบฟเวอเรจ จำกัด (มหาชน) ก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี ทำให้มีกิจกรรมนำสนามกอล์ฟออกไปทำตลาดอย่างต่อเนื่องมาหลายปีแล้ว ก็ประสบความสำเร็จเป็นอย่างดี แล้วจะทำกันต่อไปเรื่อย ๆ

ผลกระทบจากโควิด 19 : วิกฤตินี้ธุรกิจสนามกอล์ฟก็ไม่พ้นเช่นกัน มีการให้หยุดกิจการราวสองเดือน แม้กระทั่งได้รับอนุญาตให้เปิดใหม่แล้วก็ยังมีปัญหา เพราะนักท่องเที่ยวต่างชาติยังเข้ามาไม่ได้ นักกอล์ฟไทยเองส่วนใหญ่ก็เล่นได้แค่วันหยุดเสาร์อาทิตย์ หรือวันหยุดราชการ วันธรรมดาก็ลดน้อยลงไปอีก เมื่อเอามารวมกันแล้ว รู้ว่ายังหายไปเกือบครึ่ง ยังดีที่พอมีเหลืออยู่บ้าง ระหว่างนั้น เราก็ต้องปรับปรุงสนามให้ดีขึ้น ให้การศึกษา พัฒนาระบบในสมาคมฯ เอง ให้ก้าวเข้าสู่ยุค ดิจิตอล 4.0 ที่ภาครัฐพยายามผลักดัน ร่วมมือกับหอการค้า เกี่ยวกับการจองออกรอบ จัดหน้าเว็บไซต์ให้ดียิ่งขึ้น จัดประชุมสมาชิก เพื่อรับฟังปัญหาและหาทางช่วยเหลือกัน

อนาคตธุรกิจกอล์ฟ : ปัจจุบันประเทศไทยมีสองร้อยกว่าสนามขึ้นมาแล้ว ถึงแม้ตอนนี้เรายังคิดอะไรมากไม่ได้ เนื่องด้วยสถานการณ์ แต่เราต้องวางแผนเตรียมไว้ก่อนว่า วันข้างหน้าจะไปยังไง อนาคตอีกสองปี เราจะทำตรงนี้ให้เป็นที่ปรารถนาของคนอื่นหรือไม่ ทำให้คนต้องหันมาเล่นกีฬา หันมาเมืองไทย เพราะจริง ๆ แล้วในภูมิศาสตร์ อากาศ ประกอบกับความเป็นคนไทย มันก็ได้เปรียบ เราแค่เพิ่มเติมอีกไม่มาก ในส่วนที่ขาดหายไป เช่น ในซีกบริการอื่น ๆ การขนสัมภาระอย่าง ถุงกอล์ฟ ต้องช่วยอำนวยความสะดวกให้ได้มากที่สุด เพื่อมิให้เป็นภาระของผู้เล่น ซึ่งเราทำกันได้อยู่แล้ว แต่ต้องมาคุยกันว่าจะทำกันแบบไหน ให้ชัดเจน ให้ทันสมัย ซึ่งปัจจุบันเทคโนโลยีช่วยทำให้เกิดขึ้นได้ง่าย สะดวกสบายมากขึ้น แต่ ณ เวลานี้ การท่องเที่ยวและสนามกอล์ฟ ยังขาดจุดเด่นเรื่องการแข่งขันระดับใหญ่ ๆ ที่ลดจำนวนลงไป จำนวนผู้สนับสนุนยังไม่พอเพียง เรายังอยากจะให้บริษัทชั้นนำ องค์กรใหญ่ ๆ ให้ความสนใจในการแข่งขัน ดึงนักกีฬาที่มีชื่อเสียงให้มาแข่งในบ้านเรา ก็คงต้องรอเวลาอีกสักระยะ

ประเทศไทย น่าอยู่เสมอ : บางประเทศอาจใช้เวลาในการพัฒนาทางเศรษฐกิจ หลายสิบปี จนมีความเจริญ มีค่าครองชีพสูง แต่จะทำอะไรทุกอย่างมันถูกบล็อกไปหมด แต่มาที่ประเทศเรา ทุกอย่างดูง่าย ๆ ผ่อนคลาย สบาย ๆ จนบางครั้งคิดว่า การพัฒนาในแบบไทย ๆ ที่ไม่ต้องไปไกลแบบเร็ว ๆ ก็ดีเหมือนกัน เพราะจุดเด่นของประเทศไทยอย่างหนึ่ง คือกิจกรรมด้านสาธารณสุข ซึ่งได้รับการพิสูจน์แล้วว่าดีที่สุดระดับโลก เราเอาแค่นี้ดีมั้ย อย่างอื่นอย่าไปวุ่นวายเยอะ บางอย่างอาจจะยอมลำบากบ้าง อยู่กันแบบง่าย ๆ แต่พวกเราอยู่กันได้อย่างปลอดภัย แค่นี้ก็มีความสุขแบบไทย ๆ กันแล้ว สิ่งนี้ทั่วโลกอาจจะอิจฉา อยากได้ อยากจะมาหาเราก็ได้ ผมคิด ผมเชื่อ อย่างนี้นะครับ.