Show Me The Way To The Station
ถ้าความผูกพันทำให้คุณยังรอคอยใครบางคน เราขอแนะนำให้คุณได้ย้อนรำลึกถึงเรื่องราวเหล่านั้น ด้วยเรื่องราวความผูกพัน ระหว่าง “หมาชิบะขี้อ้อน ” และ ” เด็กหญิงผู้ไม่ค่อยมีเพื่อน ” ที่สัญญากันว่าจะไม่ทิ้งกัน
ซายากะ (จิเสะ นิอิตสึ) เด็กหญิงวัย 8 ขวบ อาศัยอยู่กับพ่อแม่ (มากิ ซากาอิ, เคนอิจิ ทาคิโต้) ที่เมืองริมชายหาดซึ่งมีรถไฟสีแดงวิ่งผ่าน ระหว่างที่ไปค่ายฤดูร้อนของโรงเรียน สุนัขตัวโปรดของซายากะที่ชื่อว่า “ลู” ได้หายตัวไป เธอจึงเริ่มออกตามหาตามที่ต่าง ๆ ที่เคยไปด้วยกันกับเจ้าลู จนกระทั่งวันหนึ่ง ซายากะได้พบกับสุนัขตัวหนึ่งที่ทุ่งหญ้าริมทางรถไฟที่เจ้าลูเคยพามาแต่มันก็รีบเผ่นไปซะก่อน ไม่กี่วันต่อมา หนูน้อยได้พบกับมันอีกครั้งที่ร้านกาแฟละแวกนั้น ที่ร้านซึ่งเต็มไปด้วยมนต์เสน่ห์แห่งนี้ ซายากะได้พบกับ โคทาโร่ ฟูเสะ (โยชิ โออิดะ) คุณตาเจ้าของร้านกาแฟ ซึ่งสูญเสียลูกชายวัยเด็กไปเมื่อหลายสิบปีก่อน คุณตาเล่าให้ฟังว่าสุนัขตัวนี้มักจะมาที่ร้านเป็นประจำ และมันมีชื่อว่า “รูธ” ตั้งแต่นั้นมาซายากะก็แวะเวียนที่ร้านแห่งนี้บ่อย ๆ บ้างก็คุยเรื่องความทรงจำกับเจ้าลู บ้างก็คุยเรื่องโคอิจิโร่ ลูกชายของคุณตาที่เสียชีวิตไป ทั้งคู่มีอะไรหลายๆ อย่างคล้ายคลึงกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งการหวนนึกถึงคนและสุนัขที่จากไปอยู่เสมอ เกิดเป็นความสัมพันธ์ต่างวัยที่อาจทำให้หลายคนต้องหลั่งน้ำตา
Show Me the Way to the Station สร้างมาจากเรื่องสั้นชื่อเดียวกันของ ชิซุกะ อิจูอิน เจ้าของรางวัลนาโอกิ (Naoki Prize) ซึ่งเป็นรางวัลด้านวรรณกรรมของญี่ปุ่น ที่ตีพิมพ์เมื่อปี ค.ศ. 2004 โดยได้นักแสดงเด็ก ชิเสะ นิอิสึ ลูกสาวของ มาโคโตะ ชินไค ผู้กำกับภาพยนต์แอนิเมชันดัง Your Name มารับบทนำถ่ายทอดเรื่องราวความผูกพันระหว่างสุนัขและคนในครั้งนี้ และด้วยการที่ได้ นาโอกิ ฮาชิโมโต ผู้กำกับที่ถนัดงานด้านถ่ายทอดอารมณ์และความผูกพันระหว่างผู้คนเก่งๆ รวมถึงเน้นภาพสวยๆ จัดแสงดีๆ Show Me the Way to the Station จึงใช้การถ่ายทำตามลำดับเวลาของเรื่อง (Chronological Order) ตั้งแต่ฉากแรกจนถึงฉากสุดท้าย ไม่มีการกระโดดข้ามไปถ่ายฉากใดฉากหนึ่งก่อน เพราะฉะนั้นจะทำให้เราเห็นพัฒนาการการเติบโตของ ชิเสะ นิอิสึ และเจ้าหมาลูอย่างชัดเจน เกิดเป็นความสัมพันธ์นอกจอที่ส่งต่อเข้าไปถึงในจอได้อย่างกลมกลืน
