ยินดีกับเขาด้วย
วันก่อนได้ยินข่าวเรื่องของวงการเทนนิสไทยว่า “ตกต่ำสุดขีด” เพราะเราไม่สามารถคว้าเหรียญอะไรได้เลยในการแข่งขันกันกับประเทศในภูมิภาคแถบนี้…จากการพลาดทุกอย่างได้แค่เหรียญเงินมา 3 เหรียญกับทองแดงอีกนิดหน่อยมันอาจตอบโจทย์ได้ว่าทาง “ลอนเทนนิสสมาคม”จะออกมาพูดอะไร หรือบางคนอาจคิดถึงการแสดงความรับผิดชอบต่อผลงานที่เกิดขึ้น แต่ทุกอย่างมันต้องมีที่มาที่ไปเพราะสามเหรียญที่สมาคมตั้งเป้ามันไม่ได้เหนือบ่ากว่าแรงกับนักกีฬาที่เรามี แต่ทว่าความเจ็บป่วยในการแข่งขันคือ “ของจริง” ทั้งหญิงเดี่ยว ชายคู่ พากันเจ็บกันถ้วนหน้า ก็จะไม่พูดถึงคงไม่ได้จริงๆ มือหนึ่งหญิงเดี่ยวเจ็บคนนึงก็พลาดไปแล้วสองทองจากหญิงเดี่ยวกับหญิงคู่ ส่วนชายคู่เจ็บไปหนึ่งก็ส่งผลโดยตรงกับคู่แฝดอยู่แล้วแต่กับคู่ผสมก็ไปด้วยกัน…
การที่ครูไก่เขียนเช่นนี้หาได้เย็นชากันกับสมาคมหรือก็เปล่า ด้วยผมยังเป็นคนแท้ๆที่มีเนื้อหนังอยู่ในวงการมานานนับเกือบจะทั้งชีวิต แต่จะไปตีอกชกหัวมันก็ไม่ใช่เรื่อง นั่นเพราะผลครั้งนี้เป็นเหตุสุดวิสัยจริงๆการชวดเหรียญทองในการแข่งครั้งนี้คิดแล้วพอรับได้นะครับ…แต่หากจะพูดถึงการทำงานของสมาคมคงต้องมีการถูกตำหนิบ้างเป็นเรื่องธรรมดา โดยเฉพาะนายกสมาคม “คุณกิจสมบัติ”ส่วนตัวครูไก่เองก็ไม่รู้จะไปว่าอะไรเขานะเพราะครูไก่กับตัวนายกฯท่านนี้เราเคยทำงานในฐานะลูกจ้างกันมาก่อน เราเคยสอนเด็กโค้ชเด็กกันมาในที่แห่งเดียวกันมานานโขอยู่ ตื้นลึกหนาบางอะไรก็รู้ไส้รู้พุงกันหมด…
ดังนั้นการจะไปตำหนิติเตียนเขา…มันจะได้อะไรขึ้นมาแล้วนี่ยิ่งตอนนี้พ่วงตำแหน่งกรรมาธิการการกีฬากับประธานสหพันธ์เทนนิสแห่งเอเชียเข้าไปอีก สามตำแหน่งของ “หัวโขน”ที่มีอยู่ดูจะหนักหนาเอาเรื่องอยู่ก็ในเวลาที่เหลืออยู่นั้นผู้ชายคนหนึ่งที่อยู่กับวงการมานาน จะใช้ชื่อแซ่สลับสับเปลี่ยนกันมาไม่รู้กี่รอบ ไม่มีตำแหน่งทางการทำงานที่แน่นอน พูดง่ายๆไม่ได้เป็นใหญ่เป็นโตจากฐานของตระกูลเดิมกลับทำได้ถึงขนาดนี้ครูไก่ยินดีกับเขาด้วยจริงๆ ยินดีกับการต่อสู้ยินดีกับคนที่เห็นครูไก่เป็นเพื่อนร่วมงานคนหนึ่ง หรือขอบคุณอาหารที่เขาเคยเลี้ยงกันมา (ฉั่วคิมเฮง)ที่ร้านเดิมแถวๆคลองตัน…
ทีนี้ในตำแหน่งที่มีอยู่ถึงสามอันดับ เวลาในการทำงานมันคงป่วนน่าดูมันคงต้องพึ่งคนรอบกายกันแล้วแหละ “คุณกิจสมบัติ เอื้อมมงคล” แต่ผมรู้ว่าผู้ชายคนนี้เอาตัวรอดได้เสมอในทุกสถานการณ์อีกด้วยส่วนคนรอบข้างทำงานให้ทันกับความคิดเขาก็แล้วกัน…
ครูไก่