ครบรอบ 50 ปี ของการเดินทางสู่ดวงจันทร์
เมื่อวันที่ 16 กรกฎาคม 2512 ยานอะพอลโล 11 ถูกส่งขึ้นสู่ชั้นบรรยากาศโดยจรวด แซเทิร์น 5 (Saturn V) ที่ฐานยิงจรวดที่แหลมเคเนดี รัฐฟลอริดา เพื่อนำมนุษย์สามคน ได้แก่ นีล อาร์มสตรอง, บัซ อัลดริน และ ไมเคิล คอลลินส์ มุ่งหน้าสู่ดวงจันทร์ ยานใช้เวลาเดินทางสามวันจึงไปถึงดวงจันทร์ หลังจากเข้าสู่วงโคจรรอบดวงจันทร์แล้ว ยานได้ปล่อยยานลงจอดหรือลูนาร์โมดูลลงมาจอดที่ทะเลแห่งความเงียบ นีล อาร์มสตรอง เป็นคนแรกที่ประทับรอยเท้าแรกของมนุษยชาติลงบนดวงจันทร์ตามมาด้วยอัลดริน หลังจากที่ใช้เวลาเกือบหนึ่งวันเต็มบนดวงจันทร์ เพื่อเก็บตัวอย่างหินและดิน ติดตั้งเครื่องวัดแผ่นดินไหว กระจกเลเซอร์ เครื่องวัดลมสุริยะ ทั้งสองก็กลับขึ้นมาเพื่อเชื่อมต่อกับโมดูลสั่งการที่โคจรรอบดวงจันทร์อยู่ ก่อนที่จะมุ่งหน้ากลับ และมาถึงโลกเมื่อวันที่ 24 กรกฎาคม 2512 รวมเวลาที่ใช้ในการเดินทางครั้งนี้ทั้งหมด 195 ชั่วโมง 18 นาที 35 วินาที
ภารกิจอะพอลโล 11 ที่นำมนุษย์ไปเหยียบลงบนพื้นผิวดวงจันทร์ได้สำเร็จนั้น นับเป็นเหตุการณ์ทางเทคโนโลยีที่น่าจะนับได้ว่ายิ่งใหญ่ที่สุดครั้งหนึ่งในประวัติศาสตร์มนุษยชาติ ซึ่งมาถึงวันนี้ก็ล่วงเลยมาถึง 50 ปีพอดี ซึ่งหลังจากอะพอลโล 11 แล้ว อเมริกายังส่งนักบินอวกาศไปเดินดวงจันทร์อีก 5 ครั้ง ในอะพอลโล 12, 14, 15, 16 และ 17 จนถึงปัจจุบัน มีมนุษย์เพียง 12 คนเท่านั้นที่เคยไปเดินบนดวงจันทร์ ได้แก่ นีล อาร์มสตรอง กับ บัซ อัลดริน (อะพอลโล 11), ชาร์ล คอนราด กับ แอลัน บีน (อะพอลโล 12), แอลัน เชปเพิร์ด กับ เอ็ดการ์ มิตเชล (อะพอลโล 14), เดวิด สก็อตต์ กับ เจมส์ เออร์วิน (อะพอลโล 15), จอห์น ยัง กับ ชาร์ล ดุก (อะพอลโล 16), ยูจีน เชอร์แนน กับ แฮร์ริสัน สมิตต์ (อะพอลโล 17)
ท่ามกลางข่าวการเดินทางสู่ดาวอังคาร การถ่ายภาพหลุมดำ รวมถึงภาพยนตร์ไซไฟสมจริงมากมาย เด็กๆ สมัยนี้อาจจะคิดว่า แค่การเดินทางสู่ดวงจันทร์ ทำไมถึงยังได้พูดถึงกันอยู่ ทั้งๆ ที่ดูเหมือนจะเป็นเรื่องง่ายๆ และผ่านมานานถึงครึ่งศตวรรษแล้ว
แต่จริงๆ แล้ว การเดินทางสู่ดวงจันทร์ในห้วงเวลานั้น ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ในปีที่ยานอะพอลโล 11 ไปดวงจันทร์ ผู้คนยังฟังเพลงจากเทปคาสเซต คำนวณตัวเลขด้วยไม้บรรทัดคำนวน นาฬิกาแบบตัวเลขยังไม่มี ยังไม่มีโทรทัศน์สีใช้ ยังไม่มีชิปไมโครโพรเซสเซอร์ ไมโครโพรเซสเซอร์รุ่นแรกของโลก (Intel 4004) เกิดขึ้นหลังจากอะพอลโล 11 นานถึง 11 ปี คอมพิวเตอร์ในยานอะพอลโล เป็นคอมพิวเตอร์เครื่องแรกๆ ของโลกที่ใช้ไอซี สัญญาณนาฬิกาที่ใช้มีความถี่ 2 เมกะเฮิรตซ์ คอมพิวเตอร์ในสมาร์ตโฟนทุกวันนี้มีความถี่สัญญาณนาฬิกาเร็วกว่าราวหนึ่งพันเท่า นั้นเป็นเหตุผลส่วนหนึ่งว่า ทำไมผู้คนทั้งหลาย โดยเฉพาะในสายงานที่เกี่ยวข้อง ถึงในความสำคัญการภารกิจนี้ แม้ว่าจะล่วงเลยมานานแล้วก็ตาม
ความรู้และนวัตกรรมที่เกิดขึ้นจากโครงการอะพอลโล ไม่เพียงแต่จะพัฒนาเทคโนโลยีทางด้านการเดินทางสู่อวกาศเท่านั้น เทคนิคและความรู้หลายอย่าง ถูกนำมาประยุกต์ใช้เข้ากับอุปกรณ์ในชีวิตประจำวันหลายสิ่ง ที่หลายคนไม่เคยล่วงรู้มาก่อน อาทิ ผ้าทนไฟ ชุดทำความเย็นสำหรับคนไข้โรคปลอกประสาทอักเสบในระบบประสาทส่วนกลาง ชุดทำความเย็นสำหรับสวมให้ม้าแข่ง รวมไปถึง รองเท้ากีฬาคุณภาพสูง ที่ได้รับเทคโนโลยีมาจากการผลิตชุดนักบินอวกาศ, อาหารที่ทำแห้งด้วยวิธีแช่เยือกแข็ง (Freeze-drying) ที่หลังจากนักบินอวกาศพิสูจน์ความอร่อยแล้ว ก็เป็นที่นิยมของนักปีนเขา และชาวแคมปิ้งในยุคหลังทั้งหลาย, น้ำสะอาดด้วยไอออนเงิน ที่ใช้กันทั่วไปตามสระว่ายน้ำ และน้ำพุสำหรับใช้ดื่มทุกแห่งทั่วโลก ก็มาจากการริเริ่มของโครงการอะพอลโล นอกจากนี้ยังมี นาฬิกาควอตซ์, เครื่องดูดฝุ่นไร้สาย, เครื่องกระตุ้นหัวใจขนาดจิ๋วแบบฝังติดตัว รวมถึง ผ้าห่มอวกาศช่วยชีวิตผู้ประสบภัย ที่เราเห็นกันเมื่อครั้ง 13 หมูป่าติดถ้ำหลวง ก็เป็นผลพวงมาจากโครงการอะพอลโลด้วยเช่นกัน
เทคโนโลยีเมื่อ 50 ปีก่อน เปลี่ยนแปลงชีวิตเรามาได้ถึงขนาดนี้ แล้วนึกไม่ออกเลยว่า เทคโนโลยีที่เราค้นพบในวันนี้ จะเปลี่ยนโลกในอีก 50 ปีข้างหน้าขนาดไหน
