เรื่องจิตใจจะ “สร้าง” หรือจะ “รอซ่อม”

สำหรับนักกอล์ฟที่อยู่ในขั้นพัฒนาเพื่อการก้าวสู่ความสำเร็จสามารถรักษาศักยภาพของตัวเองได้ดีตีอันเดอร์สนามได้ทุกครั้งแล้วเชื่อได้ว่าจะต้องเป็นคนที่ค้นพบแนวทางการควบคุมตัวเองทั้งเรื่องของความคิดและอารมณ์ซึ่งเชื่อได้ว่ามีอยู่ส่วนน้อย

อีกส่วนใหญ่จะเป็นคนที่ยังหาคำตอบหรือหาแนวทางให้ตัวเองไม่ได้ว่าจะทำอย่างไรจะทำให้การเล่นสมบูรณ์ให้เหมือนกันทุกครั้งทุกช็อตจะทำอย่างไรจะควบคุมความคิดอารมณ์ให้อยู่ในขั้นดีได้ตลอด

และในกลุ่มส่วนใหญ่นี้ก็ยังมีผู้ไม่รู้ปัญหาและคำตอบว่าจะทำอย่างไรให้ตัวเองพัฒนาขึ้นคอยแต่ให้โอกาสตัวเองไปเรื่อยๆว่าสักวันคงจะสำเร็จได้แชมป์และตีดีเหมือนกับคนอื่นบ้าง

บางคนคอยมาตั้งแต่อายุ20 จนปัจจุบันนี้ใกล้จะ40 อยู่แล้วก็ยังไม่เห็นโอกาสนั้นจะมาถึง

ปัญหาส่วนใหญ่ของนักกอล์ฟกลุ่มส่วนใหญ่นี้ผมกล้าฟันธงได้เลยว่าเป็นคนที่มีความคิดมีชีวิตเหมือนคนปกติทั่วๆไปส่วนใหญ่ที่มีความกลัวความระแวงความวิตกกังวลความไม่มั่นใจควบคุมอารมณ์ไม่ได้เสียสมาธิง่ายๆมองโลกในแง่ลบ

แต่สำหรับคนที่จะก้าวมาเป็นคนที่ประสบความสำเร็จ(ได้แชมป์เยอะๆไม่ชนะเพียงครั้งเดียวเมื่อหลายปีมาแล้ว) จะเป็นคนที่มีลักษณะพิเศษกว่าคนทั่วไปมีจิตใจที่แข็งแกร่งมองโลกในแง่บวกไม่เป็นคนคิดมากควบคุมอารมณ์ได้คิดเป็นรู้ว่าจะทำอย่างไรให้ตัวเองเก่งมีวินัยในตัวเอง

จากการที่สัมผัสกับกลุ่มนักกีฬาเยาวชนที่อายุยังน้อยเพิ่งจะเติบโตมาจากผ้าขาวไม่กี่ปีแต่ก็ได้รับการปลูกฝังจากคนรอบข้างโดยเฉพาะพ่อแม่ด้วยแนวทางที่ไม่ส่งเสริมให้เด็กๆมีคุณสมบัติเป็นคนพิเศษเป็นเพราะพ่อแม่ไม่มีความรู้อย่างแท้จริงกับการสร้างมนุษย์ตัวน้อยให้เป็นคนพิเศษทางบวกแต่สร้างด้วยความรู้สึกนึกคิดของคนใกล้ชิดโดยไม่มีหลักอะไรจึงได้คนปกติทั่วไป

เมื่อไม่ได้สร้างมาตั้งแต่เด็กก็จำเป็นต้องมาซ่อมเมื่อตอนโตซึ่งแน่นอนการซ่อมคุณภาพมันย่อมสู้มาจากการสร้างไม่ได้

โปรเชาวรัตน์ เขมรัตน์