คอลัมน์ในอดีต

การหาหมุดที่ดิน ด้วยเข็มทิศแบบบ้านๆ

การหาหมุดที่ดินด้วยเข็มทิศ แบบบ้านๆ
“รู้หลัก รู้ทิศ ชีวิตก็ง่ายขึ้น”

ตีออกนอกสนามกอล์ฟไปหลายตอน โม้เรื่องมอเตอร์ไซค์ กับจักรยานเพลิน แต่ยังไม่จบเลยครับ เดี๋ยวมีต่ออีก ทั้งเรื่องเส้นทาง เทคนิคอุปกรณ์ คงเอามาเขียนได้อีกนาน ตอนที่แล้วผมก็ลืมจบว่า ถึงแม้จะขี่มอเตอร์ไซค์วิบากแล้ว จักรยานก็ไม่ทิ้งนะครับ ยังรักอยู่ เพราะนอกจากได้ออกกำลังกายแล้ว อารมณ์ตอนลงเขา มันส์กว่าเยอะ เพราะรถมันเบาๆหวิวๆเวลาลงมาเร็วๆนี่เหมือนบินเลย(บางครั้งก็ได้บินข้ามรถจริงๆ)  เวลาลงเขานี่ จักรยานเบรคนิดเดียวก็หยุดแล้วจึงทำความเร็วได้เต็มที่ แต่มอเตอร์ไซค์นี่ต้องมาช้าๆหน่อย น้ำหนักรถรวมของและคน น่าจะหนัก 250 กิโลกรัมได้ เบรคแล้วมันไม่ค่อยจะยอมหยุด เหมือนกับผมที่ยังไม่ยอมหยุดเล่าเรื่องมอเตอร์ไซค์สักที

วันนี้มาเข้าเรื่องการทำสนามกอล์ฟบ้าง สนามกอล์ฟ ที่ผมทำนั้นมีการพัฒนาอย่างไม่หยุดยั้ง หรือพูดอีกอย่างคือ สร้างไม่เสร็จสักที แก้นู่นเติมนี่ไปเรื่อย แต่ทุกครั้งที่ทำลูกค้าก็จะชมว่าสนามเราดีขึ้นเรื่อยๆ

เราเคยจ้าง บริษัทมา survey พื้นที่ทำหมุดแนวเขตไว้แต่นานๆไปหมุดเหล่านั้น บางอันอยู่กลางทุ่ง จึงโดนรถ ตัดหญ้า บ้าง รถไถบ้าง ทับจนหัก ถูกฝังอยู่ใต้ดินบ้าง จึงหาแนวเขตไม่เจอ วันที่เราต้องการขยายแฟร์เวย์จึงจำเป็นต้องหาหมุดเหล่านี้ให้เจอ ก่อน ครั้นจะจ้าง มืออาชีพมาหาหมุดที่ดินหมุดเดียว ก็ไม่คุ้มค่าเงิน ที่สำคัญเสียเวลามากๆเพราะกว่าจะนัดวันได้ก็อาจจะช้าเกินไป

เมื่อ ประมาณ สิบกว่าปีที่แล้ว ผมพึ่งเรียนจบมาใหม่ๆ ตอนนั้นทำงานประจำที่บริษัทเอกชนอยู่ใจกลาง กรุงเทพฯ ในวัน จันทร์ถึงวันศุกร์ เหมือนมนุษย์เงินเดือนทั่วไป ส่วนวัน เสาร์อาทิตย์ มาช่วยงานที่สนามกอล์ฟ อยู่กลางดินกลางแดด ดูคนงานขุดดิน ซ่อมเครื่องจักร ซ่อมหลังคา ซ่อมทุกอย่าง รวมจนถึงส้วมตัน  ในขณะที่เมื่อวาน ยังนั่งแต่งตัวหล่อ จิบ สตาร์บัค อยู่ใจกลางเมือง

แต่ช่วงเรียนจบใหม่ๆ ไฟ ก็แรงเป็นธรรมดา ในตอนนั้นมีโอกาสได้ลองวิชา และ ถูกลองของไปพร้อมๆกัน คือช่างและคนงาน ทุกคนในตอนนั้นจะมองว่าเราเป็นเด็ก จะไปรู้เรื่องอะไร โดยเฉพาะเรื่อง การก่อสร้าง ช่วงนั้น ผมทั้งสั่งทั้งขอร้องให้ลูกน้องทำงาน แต่กลายเป็นสั่งแบบนึงลูกน้องทำอีกแบบนึงตลอด เถียงเราได้ทุกเรื่อง จนน่าหงุดหงิด  จนวันนึง ผมพาคนงานไปหาหลักเขตที่ดิน และด้วยความที่ หมุดที่ดินนั้นมันอยู่กลางทุ่งนา และโฉนดที่ดินแถวต่างจังหวัดนั้นแปลงนึงเนื้อที่ เป็นสิบไร่ หมุดนึงห่างกันเป็นร้อยเมตร ไม่มี รั้วบ้านใดใด ให้ยึดมาเป็นหลัก  ผมว่ามันยากพอๆกับงม หาลูกกอล์ฟในทุ่งนาขนาด 10 ไร่เลยทีเดียว วันนั้น ลูกน้องคนเก่งของผมยืนอึ้งเงียบกันทุกคน มองไปสุดลูกหูลูกตามีแต่ทุ่ง กับกองขี้ควาย (ปกติต้องมีการเสนอไอเดียแกมสั่งสอนเราว่า นายต้อง อย่าง โน้น อย่างนี้สิครับ) ผมจึงได้โอกาสลองวิชา ที่ความจริงไม่ได้ร่ำเรียนมาด้านนี้โดยตรง แต่เป็นของแถม จากการเรียน ร.ด. และวิชาเลขาคณิต

ผมเคยใช้ gps ลองหาหมุดแล้วปรากฏว่าเพี้ยนมากๆ อาจจะเพราะเทคโนโลยีสมัยนั้นยังไม่ดีพอ แต่ขนาดสมัยนี้ gps ที่จะแม่นยำขนาดนั้น ราคาเป็นล้าน กล้อง survey ตอนนั้นผมก็ยังใช้ไม่เป็น ผมจึงทดลองใช้เข็มทิศ ช่วยในการหาหลักที่ดิน โดย อย่างแรกต้องหาหมุดให้เจอหรือจุดอ้างอิงให้ได้สักจุด จากนั้น เอาสำเนาโฉนด มาวางโดยตั้งทิศเหนือให้ตรงกับเข็มทิศ แล้วจึงวางเข็มทิศขนานกับแนวหมุดที่ต้องการหา จากนั้นจำทิศนั้นไว้หรือในเข็มทิศบางรุ่นสามารถหมุนแหวนมา ชี้ ทิศที่เราต้องการได้  ขั้นต่อไปก็ยืนคล่อมหมุดที่ดินแล้วยกเข็มทิศเล็งไปทางทิศที่เราต้องการ พร้อมกับให้ คนงานเดินถือตลับเมตรลากไปตามทิศที่เล็งไว้ให้ได้ระยะเท่ากับที่เราวัดจากโฉนดด้วยไม้บรรทัด scale ผลปรากฏว่า  “เจอแล้วหมุดที่ดิน!” ลูกน้องทึ่งกันใหญ่ เหมือนกับผมเป็นหมอผีเลยทีเดียว (รู้อย่างนี้จุดธูปก่อนซะหน่อยคงดูขลังขึ้นอีกเยอะ) อย่าว่าแต่ลูกน้องเลยผมก็ทึ่งเหมือนกัน แต่ต้องเก็บอาการไว้ เพราะมันอยู่ในจุดที่ไม่น่าจะหาเจอจริงๆ หลังจากค้นพบวิธีนี้แล้ว สิ่งที่เปลี่ยนคือชีวิตการทำงานผมมากกว่า เพราะลูกน้องคนเก่ง (และดื้อ) ก็เริ่มที่จะเปิดใจรับฟังคำสั่งเรามากขึ้นเรียกว่าเข็มทิศเปลี่ยนชีวิตเลยทีเดียว

สนามกอล์ฟของเราติดแนวเขตอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ เรื่องแนวเขตจึงต้องระวังมากๆแต่เราโชคดีที่มีถนนทางหลวงชนบทกั้นรอบแนวเขตที่ติดกับอุทยานฯ แนวเขตจึงชัดเจนและไม่มีโอกาสผิดพลาดเพราะ วันที่ทำถนนนั้นมี จนท จากหลายฝ่ายรวมทั้งจาก อุทยานฯร่วมกันชี้แนวเขต จึงมั่นใจได้ว่าไม่มีปัญหาเรื่องแนวเขตอุทยานฯ แน่นอน ยิ่งกว่านั้นทางสนามเราเองที่สร้างบ้านพักให้กับ เจ้าหน้าที่ป้องกันป่าไม้หลังแรกเมื่อเกือบ ยี่สิบปีที่แล้วเพราะเราอยากให้ป่าแถวนี้สมบูร์ณ แถมตอนนี้ หน่วยพิทักษ์อุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ มาตั้งหน่วย อยู่อีกมุมนึงของสนามกอล์ฟ เรียกว่า ขนาบสองข้างเลย แต่ก็เป็นเรื่องดีครับเพราะ ทำให้มั่นใจเรื่องแนวเขต และ รีสอร์ทเราก็รัก ธรรมชาติ อยู่แล้ว เวลาขยายแนวสนามกอล์ฟก็เชิญ เจ้าหน้าที่เดินมาดูได้เลยว่า โอเคไม๊ แต่ที่สำคัญคงมีเรื่องดีๆเกี่ยวกับการท่องเที่ยวและสิ่งแวดล้อมที่เราคงจะได้ทำร่วมกันกับ เจ้าหน้าที่ อุทยานในเร็วๆ นี้ครับ

Oat