ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.บัณฑิต ผังนิรันดร์

ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.บัณฑิต ผังนิรันดร์
คณบดีวิทยาลัยนวัตกรรมและการจัดการ
“ต้องอึด ต้องฝันให้ไกล แล้วไปให้ถึง”

เด็กเกเร : ผมดื้อมากเลย เรียนก็ไม่เรียน จนเกรดเฉลี่ยได้แค่หนึ่งกว่าๆ ถึงขนาดทางบ้านจะตัดหางปล่อยวัด แต่ผมก็ไม่สน ไม่เคยคิดจะตั้งใจ เพราะคิดว่าตัวเองไม่ลำบาก ครอบครัวคงมีปัญญาดูแลเราได้ จนกระทั่งเมื่อจบ ม.6 ลูกพี่ลูกน้อง คนรอบข้าง สอบเข้ามหาวิทยาลัยได้ แต่ตัวเองสอบไม่ติดอะไรเลย

แม่ : ตลอดเวลาที่ผ่านมา ไม่ว่าผมจะทำตัวยังไง ท่านก็ไม่เคยตำหนิต่อว่าอะไรผมเลย จะดุด่าสักคำก็ไม่มี แต่ผมสังเกตเห็นว่า ทำไมแม่ผอมลงทุกทีๆ จากเดิมเคยมีน้ำหนักห้าสิบกว่าๆ ก็ลดลงจนเหลือแค่สี่สิบต้นๆ ไม่ค่อยสบาย ป่วยอยู่เรื่อยๆ จนกระทั่งผมไปถามว่า เกิดอะไรขึ้น ทำไมสุขภาพถึงเป็นแบบนี้ ท่านก็บอกว่า เสียใจ ที่มีคนมาบอกว่าทำไมลูกตัวเองถึงทำตัวแบบนี้ แต่ท่านไม่พูด ไม่ต่อว่าอะไร จนเราต้องสำนึกเอง รู้สึกอายที่ปล่อยให้ชีวิตเป็นแบบนี้

ทำเพื่อแม่ : ผมสำนึกได้ทันทีจากคำพูดของแม่ ทำให้ผมคิดได้ทันที ผมเริ่มหันกลับมามองตัวเอง แล้วคิดว่า ทำไมเราถึงทำอะไรให้แม่เจ็บปวดได้มากขนาดนี้ เราไม่เคยเห็นแม่เป็นแบบนี้มาก่อน รู้สึกผิดจนคิดว่า ต้องปรับปรุงตัวเอง ปรับความคิดและพฤติกรรมทันที ผมตั้งเป้าหมายใหม่ในชีวิต ทำเพื่อแม่เพียงอย่างเดียวเลย โดยใช้เวลาหนึ่งปีเต็ม กับการเปลี่ยนตัวเอง หยุดทำตัวไร้สาระ ตั้งใจอ่านหนังสือ มุ่งมั่นจะเข้ามหาวิทยาลัยให้ได้ เป็น 1 ปี ที่มีความสุขที่สุด ทำให้รู้ตัวเองว่า ที่ผ่านมา เราเอาเวลาไปทำอะไรไร้สาระมาก เพราะเมื่อตั้งใจทำอะไรจริง แล้วทำทุกวัน มันก็ไม่ได้ยากอะไร ในที่สุด ผมก็สอบเข้าคณะเศรษฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยได้ ทำเอาคนที่เคยรู้จักผมประหลาดใจ เพราะไม่อยากจะเชื่อว่าผมทำได้

ตั้งใจเรียนต่อรวดเดียว : ผมมองแล้วว่า เมื่อจบปริญญาตรีแล้ว ก็อยากเรียนต่อปริญญาโทและเอกต่อเนื่องไปเลย แต่พอจบปริญญาโท ก็ลองไปสมัครงานที่โน่นที่นี่บ้าง ทดลองทำอยู่สักพัก พอรู้สึกว่ามันไม่ใช่สิ่งที่เราถนัดก็ย้าย จนเมื่อได้มีโอกาสเข้ามาเป็นอาจารย์ประจำที่ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา คณะวิทยาการการจัดการ ก็ได้รู้ว่าการทำงานที่นี่เข้าทางในสิ่งที่ตัวเองต้องการ และได้อยู่ยาวมาตั้งแต่บัดนั้น แล้วยังมุ่งมั่นทั้งในเรื่องทำงานและเรียน จนสามารถเรียนจบปริญญาเอกได้

เข้าใจเด็กลึกซึ้ง : เพราะผมเคยดื้อแบบสุดๆ มาก่อน ทำให้เข้าใจดีว่า ปัญหาหลักของการเรียนนั้น อยู่ที่การเรียนการสอน ไม่ใช่อยู่ที่เด็กแค่เพียงอย่างเดียว ถ้าเราเข้าใจเด็ก รู้จักวิธีถ่ายทอด การเรียนก็จะได้ผล ผมถนัดเรื่องการสอนสถิติขั้นสูง จนถึงในระดับปริญญาเอก คนส่วนใหญ่เมื่อพูดถึงอะไรที่เป็นขั้นสูง มักจะส่ายหน้า กลัวความยาก ความน่าเบื่อ แต่ผมพยายามถอดปัญหา ทำเรื่องยาก ให้เป็นเรื่องง่ายต่อการเข้าใจ ทำเรื่องน่าเบื่อให้เป็นเรื่องสนุก ทำให้เวลาที่เปิดอบรมเรื่องสถิติเมื่อไหร่ จะมีผู้สนใจมาสมัครในคอร์สเต็มอยู่ตลอด

เปิดหลักสูตรใหม่ : เมื่อผมเข้ามาครั้งแรก ยังไม่มีหลักสูตรเศรษฐศาสตร์ เราจึงเป็นแห่งแรกที่ริเริ่มหลักสูตรกลางให้กับสถาบันราชภัฏทั้งหมด โดยร่วมกับอาจารย์ที่ราชภัฏอยุธยา จนเราสามารถเปิดการเรียนการสอนหลักสูตรเศรษฐศาสตร์ได้สำเร็จ และเป็นต้นแบบให้กับสถาบันราชภัฏอื่นๆ และจากการเป็นประธานโปรแกรมเศรษฐศาสตร์ อยู่ที่คณะการจัดการ ผมก็ได้รับหน้าที่ให้เป็นรองคณะบดีฝ่ายแผนและฝ่ายบริหาร

วิทยาลัยนวัตกรรมและการจัดการ : เปิดตัวตั้งแต่ปี 2548 ก่อนที่ไทยแลนด์ 4.0 จะเกิดขึ้นซะอีก โดยอยู่ในส่วนหนึ่งของมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา ก่อนหน้านี้เราเป็นโครงการ การจัดการพิเศษ ในเรื่องผู้บริหารมืออาชีพ เรามี พรบ.ปี 47 ของราชภัฏ ที่เอื้ออำนวยให้กับสภามหาวิทยาลัย ให้ตั้งวิทยาลัยได้ เราจึงเปลี่ยนรูปแบบ มี 6 วิทยาลัย อยู่ภายใต้การกำกับดูแล โดยวิทยาลัยนวัตกรรมและการจัดการ เป็นแห่งแรก หลักสูตรมีแยกแขนงออกไปมากมาย มีทั้งบริหารธุรกิจ รัฐศาสตร์ นวัตกรรมการจัดการ โดยเฉพาะในระดับปริญญาเอก มีมาถึง 17 รุ่นแล้ว และได้รับความนิยมในการเลือกเข้ามาศึกษาอยู่ในระดับสูงมาตลอด

หลักสูตรดิ่งเดี่ยว : การเรียนระดับ ปริญญาตรี โท เอก อยู่ที่นี่ครบ ทั้ง รัฐศาสตร์ และ นวัตกรรมการจัดการ จากงบประมาณที่เคยติดลบ จะหยิบจับอะไรก็ต้องดิ้นรนเอง เราก็ช่วยกันพัฒนาให้ค่อยๆ ขยับขึ้นมาจนทำงานได้สะดวก และยังมีรายได้จากการทำกิจกรรมนอกระบบ ทำให้เราไม่ต้องพึ่งงบประมาณแผ่นดิน

ให้บริการทางวิชาการ : เรามีทั้งการวิจัย การให้บริการทางวิชาการ ฝึกอบรม ตามหัวข้อต่างๆ ที่มีความต้องการสอดคล้องกับองค์กรต่างๆ เช่น เราเป็นที่ปรึกษา ฝึกอบรม ดูแลการบริหาร การจัดการ ให้กับร้านกาแฟ พันธุ์ไทย ซึ่งปัจจุบันมีสาขาอยู่ทั่วประเทศ และเรายังมีการเปิดให้ สมศ. (สำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา) รอบ 4 เข้ามาประเมิน ในเรื่องเครือข่าย เรื่องการวิจัย ทำให้อันดับของมหาวิทยาลัยอยู่ในระดับดีมาก และมีผู้เข้ามาดูงานกับเราเยอะมาก

ความรู้ที่ปฏิบัติได้จริง : เราไปเป็นผู้นำในยุทธศาสตร์จังหวัด เริ่มโมเดลนี้จากระนอง แล้วขยายมาภาคตะวันออก จนถึงฉะเชิงเทรา ขณะนี้มีประมาณ 5 จังหวัด ที่เราไปทบทวนยุทธศาสตร์ให้ แม้กระทั่ง พาณิชย์จังหวัด หอการค้าจังหวัด อาจารย์ของเราต้องลงไปทำงานในพื้นที่จริง ไม่ใช่แค่สอนในห้องเรียน เราเน้นเรื่องประสบการณ์ ต้องการความรู้ที่นำไปปฏิบัติได้จริง การเติบโตขององค์กรต่างๆ เยอะแยะมากมาย ก็เกิดจากศิษย์เก่าของเรา ทำให้เวลาที่เรามีการจัดงานต่างๆ จะมีผู้เข้ามาช่วยเหลือกันเยอะมาก เพราะเรามีหลักสูตรต่างๆ เยอะแยะมากมาย เปิดกว้างให้สามารถเลือกเรียนในสิ่งที่ตรงกับความต้องการของตนเองได้

สินค้าจากนวัตกรรม : เรายังมีการพัฒนาผลิตภัณฑ์ที่เกิดจากนวัตกรรม ไม่เคยมีสินค้าแบบนี้มาก่อน เช่น ยาที่เป็นส่วนผสมของความรู้ทางด้าน นาโน และ ไบโอ จากสมุนไพรไทย จากผลงานของเราร่วมกับนักศึกษาระดับปริญญาเอก จนได้สินค้าคุณภาพออกมา เป็นที่ยอมรับและความนิยมจากตลาดต่างประเทศ และยังมีสินค้าอื่นๆ อีกมากมาย ที่กำลังอยู่ในขั้นตอนของการวิจัยและพัฒนา ซึ่งทั้งหมดนี้กำลังเกิดขึ้นอยู่ในวิทยาลัยของเรา

การจัดการฟุตบอลอาชีพ : เป็นหลักสูตรมหาบัณฑิต ที่ได้รับความร่วมมือเชื่อมโยงกับสมาคมฟุตบอลแห่งประเทศไทย เนื่องจากเราได้เล็งเห็นว่า ในวงการกีฬาอาชีพของไทย ฟุตบอล มีศักยภาพที่เติบโตได้เร็วมาก แต่ยังขาดความเป็นมืออาชีพ ยังไม่มีหลักการบริหารแบบสากล เราจึงอยากยื่นมือเข้าไปช่วย เพื่อร่วมกันพัฒนาวงการกีฬาให้ยกระดับสู่มาตรฐานสากล และทำให้ความรู้ความเข้าใจของบุคลากรที่เกี่ยวข้อง เดินไปในทิศทางเดียวกัน โดยแรกเริ่ม ทางสมาคมฟุตบอลฯ ให้ทุนนักศึกษามาเรียนที่นี่ ในระดับปริญญาโท สโมสรฟุตบอลต่างๆ ก็จะส่งบุคลากรเข้ามาเรียน เน้นหนักในเรื่อง กีฬาฟุตบอลมืออาชีพ และ
กิจกรรมเสริม มีการจัดฟุตบอล ยูลีกหญิง ระดับมหาวิทยาลัย, มิสยูลีก และอื่นๆ ที่เกี่ยวข้อง อีกทั้งในอนาคตจะมีการต่อยอด นำหลักสูตรนี้ไปพัฒนาเพื่อให้สอดคล้องกับกีฬาประเภทอื่นๆ เช่น กอล์ฟ ได้อีกด้วย

eSports : ปัจจุบัน กำลังได้รับความนิยมเพิ่มมากขึ้น จนถึงขั้นจะบรรจุไว้ในเอเชี่ยนเกมส์ และอาจจะก้าวไปสู่โอลิมปิคด้วย หากแก้ไขอุปสรรคและปัญหาได้ในอนาคต ซึ่ง eSports เป็นอุตสาหกรรมที่มีมูลค่ามหาศาล จนไม่อาจจะมองข้ามไปได้ และเราเองก็ได้แรงสนับสนุนให้เปิดสอนในเรื่องนี้ด้วย

ไม่เก่งคนเดียว : เราประสบความสำเร็จได้เพราะมีพี่ๆ น้องๆ เข้ามาร่วมด้วยช่วยกัน ลำพังตัวผมคนเดียวคงทำอะไรได้ไม่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้ เราทำงานกันเป็นทีม
เชื่อมั่นในศักยภาพตัวเอง : ทุกคนมีความสามารถ มีความรู้ แต่มักจะไม่เชื่อมั่นในตัวเอง สิ่งสำคัญที่สุด คือการทำให้รู้ว่า ทุกคนมีศักยภาพ ทุกคนทำได้ เราต้องรู้คุณค่าของตัวเอง การสร้างความมั่นใจว่าตัวเองก็ทำได้ก่อนเป็นอันดับแรกจึงเป็นสิ่งจำเป็น แล้วให้ทุกคนเข้ามาร่วมกับเรา มาสร้างความสำเร็จด้วยกัน มีอนาคตที่ดีร่วมกัน

ทุกอย่างต้องมีการถ่ายเท : เรายังต้องโตอีกไกล ผมได้วางเครือข่ายไว้ เชื่อมโยงกับองค์กร บุคลากรต่างๆ ที่เข้ามาเรียนกับเรา เช่นผู้ว่าราชการจังหวัด 7 – 8 จังหวัด หรือแม้กระทั่ง พ่อค้า เถ้าแก่ เจ้าสัวต่างๆ เจ้าหน้าที่ของเราก็เริ่มจะทำงานสานต่อกันได้แล้ว ผมเองก็ไม่คิดว่าจะต้องอยู่ตลอดไป

ความสำเร็จไม่เคยง่าย : งานของผมนั้น สนุกและท้าทาย แต่บางครั้งคนก็ไม่รู้ว่า แต่ละจังหวะ แต่ละก้าวเดิน ของการวางแผนนั้น ล้มลุกคลุกคลานไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง เบื้องหลังนั้น มีทั้งความเจ็บปวดและเสียน้ำตา

ทำงานด้วยความสุข : ถ้ามีความสุขกับอะไร เราจะทำสิ่งนั้นได้ดี ทำได้โดยไม่รู้สึกเบื่อ ผมมาทำงานที่นี่ตั้งแต่ตีสี่ กลับสี่ทุ่ม ทำหน้าที่เหมือนกับยามคนนึงเลย และทุกวันผมยังเป็นพ่อบ้าน คอยทำกับข้าวให้กับอาจารย์ เจ้าหน้าที่ อยากให้ทุกคนมาทานข้าวร่วมกัน เราอยู่กันเหมือนครอบครัว ไม่มีการถือยศถือตำแหน่งให้วุ่นวาย ผมเป็นผู้บริหารที่เข้าถึงได้ง่ายที่สุดแล้ว มีอะไรก็คุยกัน ปรึกษากันโดยตรง ช่วยกันคิด ช่วยกันแก้ปัญหา ให้ความอบอุ่นซึ่งกันและกัน เราให้ใจเขา เราก็ได้ใจเขา

คติชีวิต : ผมเชื่อมั่นใน ความอึด ความอดทน จากเด็กที่ทำตัวเกเร การเรียนแย่ แล้วภายในปีเดียว จะมีใครเชื่อบ้างว่า ผมจะกลับมาสอบติดคณะดีๆ จนมีอนาคตมาถึงทุกวันนี้ได้ สิ่งเดียวที่ผมยึดมั่นก็คือ ความอึด ถ้าเราทุ่มเทให้เต็มที่ ทุกอย่างต้องประสบความสำเร็จ ทำอะไรต้องทำให้จริง ต้องทำให้แน่ ความสำเร็จมันอยู่ข้างหน้า เราต้องฝันให้ไกล แล้วไปให้ถึงครับ