เทนนิสบ้านเรา ( 2 )

เทนนิสบ้านเรา ( 2 )

คราวที่แล้วครูไก่เขียนถึงเรื่องของเด็กไทยในระดับ “เยาวชน”ที่เคยเข้าไปได้แชมป์ในสนามที่ถือว่าเจ๋งสุดในโลกก็ว่าได้ แล้วก็เป็น “คอร์ทหญ้า” อีกด้วย ก่อนหน้าก็เคยเป็นรองแชมป์ในสนามเดียวกันนี่แหละ โดยเฉพาะในรายที่เป็นรองแชมป์เนี่ยเธอฝากผลงานในระดับอาชีพได้มากมายก่ายกอง ส่วนแชมป์ตอนนี้ไม่ทราบว่าไปอยู่ที่ไหนเงียบมากเลย…! ก็อย่างที่เคยเขียนไว้ว่าเรามีเด็กเก่งมากมายแต่พอมีแมวมองต่างชาติมาติดตามถามไถ่ก็พากันถอยหลังกันหมดนั่นเพราะเขาว่าเยาวชนของเราอายุอานามสูงไปหน่อย…นั่นคือเกิน 17 น้ำฝนไปแล้ว…คือ “ลงทุนไม่คุ้ม” นี่คือวงการเทนนิสอาชีพในระดับโลกมันโหดร้ายน่าดู…

ทำไมเด็กเราไม่สามารถยืนอยู่ตรงแถวหน้าได้ในระดับยาวชน ต้องรอกันเกือบจะจบเวลาคำตอบคือ “ระบบการศึกษากับกีฬา”มันไม่เคยไปด้วยกันได้เลย เด็กเรากว่าจะออกมาฝึกซ้อมได้ก็เย็นย่ำเข้าไปแล้ว เรียกว่า “ตะวันจะลงหม้อ”ไปแล้ว แล้วการบ้านหรืองานที่ครูแต่ละคนให้มามันก็ท่วมหัวท่วมหูคือถ้าเด็กไม่ส่งงานก็อาจจะมีปัญหาเรื่องการเรียนได้นะจ๊ะ…แบบนี้ถ้าเรียนจะเอาดีกีฬาก็จะเด่น…มันจะเป็นไปได้งาย…หรือจะกัดฟันทำงานส่งก็ต้องอดหลับอดนอนพาลเป็น “แพนด้า”ตาดำซะงั้น…

เอาอย่างนี้นะอาจจะมีบางโรงเรียนที่แยกเด็กเรียนกับกีฬาออกจากกันส่วนครูก็ขานรับนโยบาย “กีฬา”ด้วย แล้วอะไรคือปัญหาตอบได้เลย “เงิน”ที่เป็นปัจจัยหลักของชีวิต…เพราะการจะออกไปเก็บคะแนนสะสมเพื่อขึ้นอันดับมือวางสูงๆมันใช้มากจริงๆ ไอ้การที่จะรอรานการแข่งขันที่บ้านเราก็กว่าจะมีมันนานมาก คือซ้อมรอกันข้อสึกข้อเสื่อมกันทีเดียว การที่ครูไก่เขียนแบบนี่หาได้นั่งเทียนพูดก็เปล่านะครับ หากแต่ได้คลุกคลีตีโมงกันมานานพาเด็กๆไปแข่งขันต่างประเทศก็มาก บอกได้เลยเรามีดีพอที่จะลุยอาชีพแต่ก็อย่างว่าเราเกลี้ยงถังเสียก่อนเป็นส่วนใหญ่…เสียดายนะหลายคนที่เคยคุมไปแข่ง…พวกเขาเจ๋งจริง…แต่พอกลับมาก๋เช่นเดิม “หมดหน้าตัก”…พักก่อนนะลูก…!!

ทีนี้เอางายกันก็รอกันต่อไป… “รอรายการแข่งขันในบ้านเรา” พอเป็นการแข่งขันในบ้านเราเมืองเราพวกมือแปลกมือหนักมากันเพียบ คือพวกยุโรปหรืออเมริกาเขามองว่า “เราคือสมินน้อย”จะทำอะไรก็ได้ แล้วส่วนมากก็เป็นอย่างที่กล่าวมาแล้วเด็กที่มาเก็บแต้มได้เป็นกอบเป็นกำล้วนเป็นต่างชาติต่างภาษาทั้งน้าน…แล้วช่วงที่รอการแข่งขันเราเองก็ต่างคนต่างซ้อม อยุ่กันคนละทิศละทางกลัวจัรู้เขารู้เรา…เล่นแต่กับคนเดิมๆ…ไม่มีมือแปลกมือเด่นมาเล่นด้วย ถึงจะมีก็รู้ไส้รู้พุงกันหมดว่ามีกี่ขดๆ พอเจอมือดาวรุ่งต่างแดนก็งงกันหมด “ครายกานว้า”คนนี้…แล้วตอนนี้มันมีอะไรที่เป็นตัวแปลของวงการเทนนิสกันอีกมั้ย…ฉบับหน้า…จะจัดมาอีก…ครับ

ครูไก่ ลำพอง ดวงล้อมจันทร์