เรื่องของสนามเทนนิส ที่ยากจะกลับคืน

เรื่องของสนามเทนนิส ที่ยากจะกลับคืน…!

สนามเทนนิสนับเป็นปัจจัยหลักต่อกีฬาชนิดนี้ ความจริงคนไทยเรานั้นในอดีตเคยเป็นจอมยุทธที่ใครๆก็ต้องเกรงใจในฝีม้ายลายมือที่นักเทนนิสของเราฝึกปรือกันมา ล่วงเข้าสู่ยุคปัจจุบันถึงแม้เราจะมีนักเทนนิสที่เป็นเยาวชนตั้งแต่หัวเท่ากำปั้น ยันอายุ 18 ปี เข้าแข่งขันกันในระดับเยาวชน แล้วก็ช่วงเวลานี้แหละที่มีการแข่งขันกันถี่ยิ๊บ…นั่นเพราะการปิดภาคเรียนของเด็กโรงเรียนไทยที่ปิดพร้อมๆกันทั่วประเทศ เอาละแล้วเด็กแข่งกันเพื่ออะไร…? นอกจากคะแนนสะสมที่จะต้องเอาไปเทียบกับ “ลอนเทนนิสสมาคมแห่งประเทศไทย” แล้วบางแห่งก็เน้นเรื่องของการชิงทุนการศึกษาซึ่งก็ว่ากันไปตามเวลาที่จัดกัน…แต่ว่าการแข่งขันของเราทำไมมันไม่พุ่งพรวดพราดเข้าสู่ระดับโลกเขาเสียที…หรือจะมีก็แค่เป็นพลุที่พุ่งทะยานขึ้นฟ้าระเบิดตูมมีแสงวาบจากนั้นก็มืดสนิทดังเดิม

พอเข้ายุคนี้สนามเทนนิสที่เคยมีอยู่มากมายในอดีตกลับกลายเป็นอะไรต่อมิอะไรไปหมด หรือจะมีหลุดรอดมาถึงปัจจุบันสภาพก็ยากจะเยียวยาให้ดีใกล้เคียงของเดิม แต่ใครที่มีสนามอยู่อยากจะปรับปรุงมันก็ไม่ใคร่จะคุ้มทุนหรือจะคุ้มก็ใช้เวลานานเนิ่นเหลือเกิน แล้วสนามของเราที่มีอยู่มากกว่า 90 % เป็นฮาร์ทคอร์ท หรือสนามพื้นแข็งที่เราเห็นกัน…สนามที่ว่านี่ว่ากันว่าเป็นสนามสร้างง่ายดูแลจัดการหลังจากสร้างเสร็จสบายๆ ความจริงสนามเช่นนี้สร้างไม่ง่ายอย่างที่เข้าใจกัน การดูแลรักษาก็ไม่หมูอย่างที่คิด สีที่ใช้ลงพื้นก็แพงสุดๆดังนั้นผลกระทบจึงเกิดกับเด็กเยาวชนที่รับไปเต็มๆ นั่นคือพื้นสนามที่ลื่น ร้อน ยากเหลือหลายที่จะสร้างสรรค์นั่นแต่งให้สวยงามเหมือนในรายการแข่งขันที่เห็นกันในทีวี นี่คือผลพวงจากสนามที่มีความเร็วของพื้นผิว

แต่ฮาร์ทคอร์ทที่ว่านั้นมีอยู่มากมายหลายหลากตามวัสดุที่เขาใช้ทำกันครับ บางชนิดจะมีความนุ่มของพื้นผิที่อาจมีส่วนผสมของเนื้อยางเป็นส่วนประกอบสนามชนิดนี้เท่าที่เคยรับรู้รับฟังมาบางสนามมีราคาเป็นล้านครับ (เฉพาะพื้นเท่านั้น) ความจริงที่ครูไก่ทำงานอยู่จะเอาแบบไหนทั้ง 3 สนาม 4 ล้านกว่าหรือ 3 สนาม 3 ล้านกว่า และที่เพิ่งเสร็จหมาดๆ 3 สนามเกือบ 3 ล้าน แล้วความแตกต่างก็ตามราคา คือ 4 ล้านกว่าก็นุ่มเท้าดีนะการกระดอนของลูกสม่ำเสมอดี
ส่วนราคาค่างวดอีกสองชนิดตามสภาพครับเริ่มต้นก็กระเด้งกระดอนออกแรงโขอยู่ พอล่วงเข้าปีที่ 3 ก็จะเริ่มความลื่นของพื้นมากขึ้น หรือถ้าจะเล่นออกกำลังกันแบบทุกวันต่อเนื่อง ปัญหาใหญ่คือ “เข่า” ครับ อาจจะไปเสียก่อนวัยอันควร นั่นคงเพราะเกิดจากแรงกระแทกในการวิ่งในสนามนั่นแหละ เอาแค่คนเล่นอายสัก 40 ปลายๆหรือ 50 ต้นๆสภาพของข้อเข่าคงเริ่มเสื่อมถอยกันบ้างแล้ว ซึ่งถ้าบวกกับน้ำหนักเข้าไปอีกแค่ 65 กิโลกรัมพอ ในยามที่ต้องวิ่งเพื่อชัยชนะของการแข่งขันที่ดูคล้ายๆชิงบ้านชิงเมืองกัน สนามชนิดนี้นั่นเป็นตัวร้ายในระดับต้นๆกันเลยทีเดียว

เอ้าฮาร์ทคอร์ทก็ลำบากในการสร้าง แล้วเล่นก็ให้โทษเข้าไปอีกในยามแก่เฒ่า ลองมาดูสนามหญ้ากันบ้าง บอกได้เลยสำหรับบ้านเราลำบากแสนเข็ญจริงๆเรื่องของสนามหญ้า เพราะนอกจากสายพันธุ์หญ้าจะต้องเหมาะสมกับสภาพภูมิอากาศบ้านเราแล้ว “เครื่องมือ”ในการดูแลจัดการมันสุดๆในเรื่องของราคา หากต้องการสนามที่พอเล่นได้นะครับ แต่ก็ใช่ว่าบ้านเราเมืองเราจะไม่มีสนามหญ้าให้เล่นเอาเสียเลย มันมีครับแต่เป็นสนามทีเฉพาะสมาชิกเท่านั้น ว่ากันว่าสนามนี้มีความสมบูรณ์ไม่แพ้สนามใดๆในโลกกันเลยทีเดียว ผมเคยทราบว่าในอดีตมีนักเทนนิสระดับตำนานของโลกมาเมืองไทยแล้วก็ได้รับเชิญให้มาเล่นสนามแห่งนี้ นักเทนนิสระดับตำนานผู้นี้กล่าวว่า “สนามแห่งนี้นับว่าเป็นสนามที่สมบูรณ์และน่าสนใจมาก” ซึ่งภายหลังเขายังบอกอีกว่า “มันอาจดีกว่าสนามในอังกฤษอีกด้วย”

แต่ก็อย่างว่าสนามเทนนิสที่เป็นหญ้านั้นไม่ต้องพูดถึงเรื่องการลงทุนในแง่มุมของธุรกิจ อย่างไรมันก็ไม่คุ้มในการลงทุนในทุกมิติ แต่การที่สนามแห่งนี้ยังอยู่ได้ ณ ปัจจุบันคือ ทุกอย่างล้วนมาจากสนามกอล์ฟทั้งนั้น อุปกรณ์ เครื่องมือในการดูแลสนามมันแบบเดียวกันทั้งหมดครับท่านทั้งหลาย แล้วสนามที่มีอยู่ก็ปาเข้าไปถึง 12 สนามโน่น ดังนั้นการปิดสนามบางส่วนเพื่อฟื้นฟูให้หญ้าฟื้นตัวคงเป็นเรื่องสบายๆหรือถ้าใครจะสร้างสนามด้วยใจรักจริงๆ หรือมีที่เงินครอบ มันก็ยังจะยากอยู่ดีครับ เพราะการดูแลสนามหญ้าที่เหมือนกรีนสนามกอล์ฟ ทุกท่านคงทราบดีหรือถ้าทำได้แล้วราคาในการเล่นแต่ละครั้งมันต้องเท่าไหร่กัน…?
เอาเป็นว่าทั้งฮาร์ทคอร์ทที่พอจะเป็นไปได้ในการลงทุนแบบเชิงธุรกิจ กับคอร์ทหญ้าที่เชิงธุรกิจมันจะจอดตั้งแต่เริ่มโครงการ แล้วแบบนี้จะทำอย่างไรกันดี ความจริงก็ยังมีสนามที่เป็นพื้นยาง พลาสติกหรือแม้แต่หญ้าเทียมในบ้านเราก็ไม่ได้รับความสนใจเท่าใดนัก ครูไก่เคยเห็นคอร์ทยางที่ว่าเด็ดสุดเท่าที่เมืองไทยมี สุดท้ายก็ไปไม่รอดศพไม่สวยในสุดท้ายปลายทางของอายุงาน นั่นเพราะสภาพอากาศบ้านเรามันจัดแบบไร้ความปราณีที่ระดมกันเข้ามา ทั้งฝน ทั้งแดด เข้าปีที่ 4 ก็ปิดบัญชีแบบตลอดกาล เงินกว่า 5 ล้านบาทที่ลงไปกับสนาม 3 สนามมันได้แค่นี้เอง…ฉบับหน้าเรามาดูกันว่าโน่นก็ไม่ดีนี่ก็ห่วยแตก แล้วมันมีอะไรที่พอจะพึ่งพากันได้บ้าง…รออีก 15 วันเจอกัน…

ครูไก่ ลำพอง ดวงล้อมจันทร์