จิตวิทยาการกีฬา

เป้าหมายกับเส้นทางของการสู่เป้าหมาย

เป้าหมายกับเส้นทางของการสู่เป้าหมาย

มีทักษะการดูแลสุขภาพที่สำคัญ 3 อย่าง (ทักษะการดูแลเรื่องของร่างกาย 2) การพักผ่อนที่เพียงพอ และ 3) ทักษะของการเคลื่อนไหวร่างกาย) กันหรือยังครับ

เรามาต่อกันครับในเรื่องของการดูแลสุขภาพที่ควรจะมี มีการจัดการศึกษาที่ต้องการให้ผู้เรียนสามารถเรียนรู้ในเวลาสั้นๆ เพื่อให้สามารถมีชีวิตที่ดีขึ้นทางด้านการศึกษา เศรษฐกิจ และการเงิน แต่ใช้เงินจำนวนเป็นแสนในการเรียนรู้นี้ ซึ่งแน่นอนว่าการเรียนรู้สั้นๆ แต่ต้องการผลรับที่ดี ค่อนข้างจะยาก คนที่ประสบความสำเร็จส่วนใหญ่จะใช้เวลา ในการฝึกฝนเรียนรู้

คนร่ำรวยในระดับโลกหลายคนกล่าวว่า คนที่ประสบความสำเร็จมักจะเป็นคนที่มีประสบการณ์ มีพฤติกรรมในการอ่านหนังสืออย่างมากและต่อเนื่อง การอ่านหนังสือวันเดียวหรือน้อยวันไม่สามารถที่จะทำให้เกิดความสำเร็จได้ เช่นเดียวกับความเชี่ยวชาญและการดำเนินการอย่างต่อเนื่องต้องมาจากการอ่าน การเห็น การได้ยินและการฝึกปฏิบัติอย่างต่อเนื่อง ยิ่งถ้าเป็นกีฬาด้วยแล้วทักษะกีฬามาจากการฝึกซ้อมเป็นสำคัญ

คนเราตั้งเป้าหมายเพื่อกระตุ้นให้เกิดความอยากที่จะทำ ทำให้เกิดความชัดเจน และเพื่อจูงใจให้ทำ ไม่สะเปะสะปะออกไปจากแนวทาง และหลายคนมองว่าการทำอย่างต่อเนื่องไปเรื่อย ๆ ความสำเร็จจะเกิดขึ้น แต่ในความเป็นจริง ก่อนที่ความสำเร็จจะเกิดขึ้น (ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไร รวมทั้งกอล์ฟด้วย) เส้นทางของความสำเร็จไม่ได้ราบรื่นและเป็นเส้นตรงตลอดเวลา ความสำเร็จไม่ใช้แค่ทำงานหนัก มาก ๆ อย่างเดียว ความสำเร็จเกิดจากการเรียนรู้ระหว่างทางด้วย ซึ่งการเรียนรู้ก็มาได้ทั้งจากทำถูก และทำผิด และนี่คือเหตุผลที่เราต้องเข้าใจเพื่อที่เราจะมีแรงใจที่จะทำต่อไป

จะเห็นได้ว่าความสำเร็จของคนไม่ได้เกิดขึ้นในเวลารวดเร็ว ต้องใช้เวลา และมีการลองผิดลองถูกตลอดเวลา ตัวอย่างที่น่าจะเป็นที่รู้จักกันดีเกี่ยวกับเรื่องของความอดทน ความเป็นเหตุเป็นผล ที่สะท้อนเรื่องของการบรรลุเป้าหมายที่ไม่ได้สวยงาม ง่ายๆ ตลอดเส้นทาง คือการทดลองหลอดไฟฟ้าของเอดิสัน นอกจากเอดิสันจะต้องทดลองเป็นหมื่นครั้ง และใช้เวลาถึง 2 ปีแล้ว ความคิดของเขากับเส้นทางของการทดลองนี้ก็เป็นสิ่งสำคัญที่ทำให้เขาบรรลุเป้าหมายนี้ เอดิสันมองสิ่งที่เขาทำว่าไม่ใช่ความล้มเหลว เป็น 10,000 ครั้ง เขาเพียงแต่พบ 10,000 วิธีที่ไม่ได้ผล

นอกจากหลักการที่เป็นจริงดังกล่าวของเอดิสันที่สะท้อนถึงเส้นทางสู่เป้าหมายแล้ว ความคิดที่ว่ามันเป็นการพบว่า 10,000 วิธีที่ไม่ได้ผล ก็เป็นเรื่องสำคัญที่ทำให้คนเรายังคงทำสิ่งนั้นต่อไป คนเล่นกีฬาก็เช่นกันนอกจากเส้นทางที่ยากลำบาก แพ้บ้าง ชนะบ้าง เสียดาย เสียใจ ดีใจ ตลอดเส้นทาง ถ้าเรามองว่าสิ่งเหล่านี้เรารับรู้ได้ว่าสิ่งที่ทำมีทั้งถูกและผิด ที่จะนำไปสู่การแก้ไขที่ดีขึ้น นั่นก็หมายความว่าเราเรียนรู้ตลอดเส้นทางที่นำไปสู่การบรรลุเป้าหมายที่ตั้งไว้

ประเด็นสำคัญในบทความนี้คือ การมีเป้าหมายเป็นเรื่องที่ดีเพื่อนำทางเราไปสู่เป้าหมาย แต่ก็ต้องเข้าใจด้วยว่าเส้นทางสู่เป้าหมายไม่ได้ราบรื่น แต่เป็นส่วนหนึ่งที่ช่วยทำให้เราได้เรียนรู้ ยิ่งถ้าเรารู้จักสังเกต วิเคราะห์ สังเคราะห์สิ่งที่เกิดขึ้น ความสำเร็จและการบรรลุเป้าหมายก็จะเร็วขึ้น และได้เรียนรู้และสะสมประสบการณ์ตลอดเวลา และสุดท้ายคือเรามีความสุขกับสิ่งที่ได้ทำ

ผศ. ดร. นฤพนธ์ วงศ์จตุรภัท
นายกสมาคมจิตวิทยาการกีฬาประยุกต์แห่งประเทศไทย