จากปารีสสู่แอลเอ

จากปารีสสู่แอลเอ

“งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกรา” ประโยคนี้พูดอย่างไรก็ใช่เสมอ กว่าโอลิมปิกที่ปารีสจะจบลงเล่นเอาคนไทยอดหลับอดนอนตาดำเป็นหมีแพนด้าไปตามๆ กัน บางชนิดกีฬาพวกเล่นแข่งรวดเดียวจบในวันเดียวแล้วเราก็สมใจอยากกันไปตามๆ กัน เพราะเจ้าเทนนิสจัดเก็บมาได้ 1 เหรียญทองซึ่งเป็นเหรียญที่ 3 จากการแข่งในโอลิมปิกสามครั้งสามครา คงยากแล้วแหละที่ใครจะทำได้กับนักกีฬาไทยคือ 1 ทองแดง 2 ทอง หรือใครอยากจะเดินตามรอยเจ้าหนูยอดนักเตะก้านคอคนอื่นก็ลองดูมันทำกันได้ถ้าอยากจะทำ…

ลองมาดูว่า 1 ทองแดงกับ 2 ทองมันต้องแลกมาด้วยอะไรกันบ้าง ข้อแรกคือ ความอดอยากของเด็กคนหนึ่งที่ต้องพบเจอก็ด้วยน้ำหนัก 49 กิโลกรัม เธอต้องบีบน้ำหนักมาสามครั้งสามคราของโอลิมปิก แล้วเป็นความหวังสุดๆ ของคนไทยความจริงเรื่องแบบนี้มันต้องมุ่งมั่นกันถึงขั้นบ้าก็ว่าได้ เพราะทุกแชมป์ที่เขามีแข่งขันเทควันโดกันเธอกวาดแชมป์มาหมด ยกเว้นชิงแชมป์โลกคราวที่ผ่านมาได้แค่เป็นนางรองในท้องเรื่องแต่พอเข้าโอลิมปิกนางเอกก็เป็นนางเอกเสมอ แล้วยิ่งก่อนแข่งเจ้าตัวบอกเลย “สุดท้ายแล้วจ้า” พอกันทีกับการแข่งขันและฝึกซ้อม

ข้อต่อมากฎเหล็กที่ต้องจำใส่ใจคือ “นักกีฬาห้ามเป็นแฟนกัน” ถ้าเกิดเป็นแฟนแล้วรู้ถึงโค้ชก็อัญเชิญไปเป็นคู่ผัวตัวเมียกันได้เลย “ออกจากทีมปายย” กฎเหล็กข้อนี้ทุกคนทราบดีหรือถ้ามีก็อย่าให้โค้ชรู้เด็ดขาด เพราะจากที่ “คุณเช” กลับมาออกรายการของช่อง 3 เขาบอกว่า “ไม่อยากรู้” อะไรทั้งนั้นเรื่องแบบนี้อยากเป็นแฟนก็อย่าให้เขารู้ก็แล้วกันนี่ครูไก่เพิ่งจะทราบเรื่องนี้จริงๆ แต่ก็เข้าท่าดีเหมือนกันเพราะถ้าเปิดตากันขึ้นมาคำว่า “ข่าว” มันต้องมีแล้วแล้วสองทิศสองทางแต่ยิ่งกฎเหล็กที่สมาคมเขาตั้งขึ้นมามันอึดอัดมากอยู่

อีกข้อคือการศึกษาก็เท่าที่ทราบเธอต้องเรียนหนักหนาเอาการอยู่เพราะเธอจะแจ๋วมากจากไหนไม่ทราบถ้าอยากจบก็ต้องเรียน “เหรียญช่วยไม่ได้” ผมว่ามันก็ดีนะนักกีฬาหรือใครก็ตามที่เลือกทั้งคู่ก็ต้องรับผิดชอบมากกว่าชาวบ้านเท่าตัว แค่สามข้อที่ว่ามามันก็หนักหนาเต็มข้อจริง…ต่อไปนี้เจ้าเด็กเทนนิสจะต้องไปเผชิญชีวิตของตัวเองส่วนจะไปแต่งงานแต่งการประจำกองที่ไหนหวังว่าสายตรงคงต้องเอ็นดูเจ้าหนูคนนี้ให้มากๆ และช่วยหางานหาการให้มันเหมาะควรกันหน่อยไม่ใช่เข้าไปแล้วไปมีแรงกดดันพอดีพอร้ายเธอจะออกเอานา…

สุดท้ายปลายทางจาปารีสสู่แอลเอเราจะไปได้ไกลแค่ไหนวงการ “เทควันโดไทย” จะมีใครเป็นตัวแทน “เทนนิส” ของเราหรือเปล่าแต่เท่าที่ทราบพอมีเงาๆ มาบ้างแล้ว ดังนั้นอีก 4 ปี เราเจอกันอีกทีนะครับ..

ครูไก่