การตีกอล์ฟเป็นเรื่องง่าย อย่าหลงทางไปสู้เส้นทางที่มันยาก
การตีกอล์ฟเป็นเรื่องง่าย อย่าหลงทางไปสู้เส้นทางที่มันยาก
ผมมักพูดอยู่เสมอว่า การตีกอล์ฟเป็นเรื่องง่าย ถ้ามีเบสิคที่ถูกต้อง
แต่สิ่งที่ปรากฎให้เห็นอยู่ขณะนี้ตามสนามกอล์ฟ ตามสนามไดร์ฟ การตีกอล์ฟมันไม่ได้ง่ายเหมือนกันที่ผมได้พูดไว้
ผู้คนที่พยายามฝึกฝนกอล์ฟอย่างตั้งใจ พยายามซ้อมไม่ได้ขาด แต่ผลงานการเล่นมันไม่ดี ไม่พัฒนาอย่างที่ใจต้องการ
ทำไมดูโปรแข่งขันในทีวีมันไม่ยาก ทำไมคนที่ตีดีๆเขาถึงทำได้ ทำไม???เราถึงจะทำไม่ได้ …ว่าแล้วก็ซ้อมต่อไป ตราบใดที่ใจยังอยากทำ ตราบใดที่ยังมีความหวัง
แต่ก็มีหลายคนที่พ่ายแพ้ไป เลิกเล่น ด้วยเหตุผลสารพัด อาทิ ไม่มีเวลา งานยุ่ง บาดเจ็บ ขอพักก่อน เป็นต้น แต่เหตุผลลึกๆ คือ เล่นแล้วมันไม่พัฒนา สู้เพื่อนไม่ได้ เลยท้อแท้ ไม่อยากเล่น
ทั้งๆที่รู้ว่า กีฬากอล์ฟ เป็นกีฬาที่ยืดอายุเราได้ ไม่ใช่เป็นกีฬาที่หนักมาก เป็นกุศโลบายให้เราได้เดิน (คนที่นั่งรถกอล์ฟจึงไม่ได้ประโยชน์ ได้แต่สบาย) ไม่มีอันตรายต่อการเล่น ซึ่งไม่มีกีฬาชนิดไหนที่จะเล่นได้จนถึงอายุ 80
ย้อนกลับมา แล้วทำไมผู้คนถึงเล่นแล้วไม่พัฒนา ย่ำอยู่กับที่ มีเหตุผลหลักอยู่ 3 ข้อ
ข้อแรก คือเบสิคที่ทำอยู่ไม่ถูกต้อง
ถึงแม้จะพยายามดู พยายามเลียนแบบพวกโปร พวกคนตีดี แต่ก็ทำไม่ได้สักที ดูวีดีโอคนตีดีๆก็แล้ว หรือบางคนก็ลงทุนเรียน แต่ก็ไม่พัฒนา
เบสิคที่ว่าไม่ถูกต้องคือ อะไร เริ่มต้นตั้งแต่ การจับกริพ การขึ้นไม้ การดาวน์สวิงพาหัวไม้ไปอิมแพ็คลูก การมีสมาธิ(ซึ่งเป็นสิ่งที่สำคัญ)ในตอนตีลูก ซึ่งน้อยคนที่จะเข้าใจในสิ่งที่ถูกต้อง นอกจากนั้นยังมีเรื่องของการบริหารการใช้แรงให้เหมาะสม
เบสิคที่ว่านี้ ไม่ใช่แค่มีคนสอนคนบอกแล้วจะทำได้เลย มันต้องฝึกซ้อมอย่างต่อเนื่องจริงจัง ซ้อมทั้งที่บ้าน ซ้อมเมื่อมีเวลา ไม่ใช่แค่มาที่ไดร์ฟวิ่งเร้นจ์
สิ่งที่พบเห็นอยู่เสมอในคนที่ทำไม่ได้ ทั้งๆที่ดูแล้วขยันซ้อม เป็นเพียงเพราะจับกริพไม่ถูก ซึ่งก็น่าแปลกใจว่า มีคนแนะนำมากมายกับการจับกริพ(โดยเฉพาะโปรเชาว์) แต่ก็ไม่สามารถช่วยเขาเหล่านั้นได้ ผ่านไปปีแล้วปีเล่า ผลงานก็ออกมาเหมือนๆเดิม
บางคนก็ยอมเสียเงินเรียน แต่ไม่อยากจ่ายแพง เรียนในราคาถูก สุดท้าย“สิ่งที่ได้ คือไม่ได้อะไร” ซึ่งอาจจะเป็นเพราะคนสอนคนนั้น ไม่สอนให้หมด หรือ ไม่รู้วิธีการสอนจริงๆ
อีกประการหนึ่งของการเล่นแล้วไม่พัฒนา คือ การที่ไม่มีวินัยในการซ้อม หรือ ขี้เกึยจ นั่นเอง
เหตุผลนี้ น่าจะเป็นเหตุผลหลักอีกข้อหนึ่ง ของการไม่พัฒนา เพราะดูจากคนที่พัฒนาล้ว ล้วนแล้วมาจากคนที่ขยันซ้อมทุกคน ซ้อมมาถึงจุดที่เข้าที่ หลังจากนั้นก็ไม่ต้องซ้อมมากก็อยู่ตัว
คำว่า“ขี้เกียจ” มักจะเป็นศัตรูกับคำว่า “พัฒนา” เสมอ
เด็กๆ เยาวชน และนักกอล์ฟที่ขึ้นมาระดับฝีมือที่จัดว่าดีถึงดีมาก ล้วนแล้วแต่มีโค้ชดูแลต่อเนื่องมาเป็นระยะเวลามากกว่า 10 ปี และมีผู้ปกครองที่เอาจริงเอาจัง มีเวลาทุ่มให้ พาเรียน พาซ้อม พาแข่งขัน อย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย
ส่วนผู้ใหญ่ เรียนกันแค่ 10,20 ครั้ง มันน่าจะเปรียบเทียบกันไม่ได้ในส่วนของผลงาน ดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจที่ผู้ใหญ่ที่เล่นกอล์ฟดีจึงมีน้อย
และข้อสุดท้าย คือ การพัฒนาที่ผิดทาง หมายถึง สิ่งที่ผิดพลาดที่เป็นอุปสรรคในการพัฒนาไม่ได้รับการแก้ไข แต่ไปพยายามพัฒนาในสิ่งที่ไม่ใช่อุปสรรคและปัญหา
เช่น จับกริพผิด ทำให้ตีลูกไม่ตรง ตีไม่ไกล แต่พยายามจะไปทำเทคนิคอื่นๆ หวังว่าจะมาทำให้ปัญหาของเรามีการแก้ไขและพัฒนา แต่มันผิดทางมันก็เลยไม่พัฒนา
โปรเชาวรัตน์ เขมรัตน์
