สัพเพฯ กอล์ฟ

เที่ยวไปเรียนรู้ไป

เที่ยวไปเรียนรู้ไป

เมื่อไม่กี่วันมานี่ครูไก่มีโอกาสได้ออกไปนอกประเทศโดยเครื่องบินเป็นครั้งแรกหลังจากโควิดสงบลงบอกเลยว่าตื่นเต้นมากเพราะว่า “หนังสือเดินทางมรณะ” ไปนานแล้ว ทีนี้ก็เดือดร้อนต้องวิ่งไปทำใหม่ ดีว่าเดี๋ยวนี้แถวๆ ที่พักมีจุดทำหนังสือเดินทางอยู่ไม่ไกล ก็แค่เดินราว 10 นาที ลงรถไฟใต้ดินไปหน่อยก็ถึงแล้วใช้เวลาทำไม่เกิน 15 นาที จากนั้นรออีก 3-5 วัน ก็รอรับที่บ้านได้สบาย ประเทศที่เป็นจุดหมายคราวนี้ก็ “เวียดนาม” แต่คราวนี้ลงไปที่เกาะ “ฟู้โกว๊ก” นัยว่าเป็นเกาะที่เคยดังมากมาก่อนหน้า ความจริงเกาะนี้ไม่ได้อยู่ไกลจากบ้านเรามากมายนักเพราะจากการดูทิศทางของเครื่องบินคือผ่านกัมพูชาก็ถึงเกาะนี้เลย คือนั่งเครื่องยังไม่ได้อะไรก็ถึงแล้ว เวลาเดินทางราว 50 นาทีเอง

เกาะนี้ดูกันจริงๆ น่าจะเป็นของกัมพูชามากกว่าแต่สุดท้ายก็เป็นเขตของเวียดนามเข้า อันนี้ตื้นลึกหนาบางอย่างไรขอผ่านก่อน เกาะนี้ความจริงก็ใหญ่ราวๆ เมืองนนท์เรานี่แหละแต่ความที่เขาทุ่มทุนสร้างอะไรต่อมิอะไรลงไปมันเลยออกมาดูดีน่าเที่ยวโขอยู่ ส่วนที่เขาพยายามจะแจ้งเกิดในวงการท่องเที่ยวมันทำให้เกิดเป็นกระเช้าระหว่างเกาะที่ยาวที่สุดในโลกขึ้น แต่น่าเสียดายที่ตอนไปเขาปิดปรับปรุงเห็นว่าต้นปีจะเปิดให้ประชาชนได้ใช้บริการกันอีกรอบ ด้วยความที่เป็นเวียดนามและมีระบบการบริการประเทศแบบสังคมนิยมดังนั้นอะไรต่อมิอะไรก็มาจากการเนรมิตทั้งนั้นไม่ว่าจะเป็นที่ท่องเที่ยวในแต่ละแห่งก็ถูกสร้างสรรค์ขึ้นมาทั้งสิ้น…

มาเรื่องอาหารการกินก็คงเป็นแบบจีนๆ คือมันๆ จืดๆ ขนาดซีฟู้ดยังพื้นๆ อยู่เลย แต่ราคามันแพงอยู่มากเมื่อเทียบกับของเราหลายที่หลายทางคงใช้คำว่า “เขาไม่ใช่คู่แข่งกับเราก็แล้วกัน” เมื่อเทียบกันกับเกาะอะไรสักเกาะของเรา… แต่ดูเหมือนว่าเวลาที่เคยรุ่งโรจน์มันมาไวไปเร็วมากเพราะจากที่ดูมาสภาพที่ท่องเที่ยวที่เป็นหลักมันแทบจะไม่มีผู้คนหรือนักท่องเที่ยวมากมายอะไรนักหรอก…สรุปได้ว่าไปคราวนี้คะแนนเต็ม10 เอาไป 6 พอ

ครูไก่