Sport for Life

กีฬาที่ควรจะมาจากภายใน

กีฬาที่ควรจะมาจากภายใน

มนุษย์ลุงคนหนึ่งที่ทำงานอยู่ในวงการกีฬามาเป็นเวลาเนิ่นนาน ทั้งเล่นเองจัดแข่งงานเล็กงานใหญ่มากมายก่ายกอง แต่คำถามที่คอยถามตัวเองว่า “ทำไมไม่มีคนดูหว่า”  คำถามที่ติดอยู่ในใจมาเนิ่นนาน… ขนาดงานใหญ่แบบเอานักกีฬาระดับโลกที่ยังดังอยู่ในกระแสยังหาคนดูยากมมากเลย จำได้ว่าสมัยที่ไทยเราจัด “TENNIS THAILAND OPEN” คราวนั้นมือที่มาเนี่ยมันคับฟ้าคับดิน ในขณะที่ภราดรเราเองก็กำลังร้อนระทึกช่วงนั้นใครก็ได้จัดมา ในเวลาที่ภราดรลงแข่งแน่นอนที่จะมีคนมาเชียร์สนามแทบแตก แต่พอของเราพ่ายตกรอบไปหมดเวลาเข้าไปดูต้องกุมพระเพราะเกรง “ผีจะหลอก” เอาได้….

ซึ่งในปีถัดๆ มารายการนี้ก็หาคนดูยากเย็นเข็ญใจเหลือเกิน เรื่องแบบนี้มันน่าจะมีใครมาทำการวิจัยกันหน่อยว่าทำไมคนไทยเราไม่ดูกีฬากัน เรื่องแบบนี้คงจะสามารถตอบแบบกำปั้นทุบดินได้ว่า “ก็ดูไม่รู้เรื่อง” แน่นอนที่สุดถ้าดูกีฬาอะไรแล้วดูไม่รู้เรื่องเป็นมนุษย์อย่างผม “ก็ไม่ดูให้เสียสายตา” ข้อต่อมาคือ “คนที่เล่นอยู่เป็นใครกันวะ” กีฬาบางชนิดขนาดเป็นแชมป์มามากมายก่ายกองแต่พอเข้ามาแข่งในบ้านเรากระแสเงียบกริ๊บ…

ลองมาดูเรื่องราวต่อไปนี้ว่าทำไมเวลานักกีฬาต่อไปนี้ขึ้นแข่งทำไมคนถึงได้ตะเกียกตะกายที่จะได้เห็นกับตาจะๆ กับเขาด้วย ท่านแรกขอยกให้ “โผน กิ่งเพชร” แชมป์โลกในรุ่น 112 ปอนด์ ของ THE RING ในสมัยนั้นมีผู้กล่าวว่า “โผน กิ่งเพชร” คือเทพของมวยโลก ก่อนชกเป็นเดือนๆ ผู้คนจะพากันพูดคุยทั้งสภากาแฟ หรือแม้แต่สภาสูงที่ดูแลประเทศ ยิ่งใกล้วันชกผู้คนจะคุยจะพูดกันเพียงเรื่องเดียวคือ โผนกับคู่ต่อสู้ ยิ่งตอนชกด้วยแล้วผู้คนจะเข้าไปดูมืดฟ้ามัวดินก็ว่าได้ แล้วกระแสที่ว่านี่พอล่วงเลยมาแชมป์รุ่นเล็กขนาด 112 ปอนด์ก็มีผู้สืบต่อกันจนมาถึง “เจ้าแสบ” แสนศักดิ์ เมืองสุรินทร์ ที่พาเอาคนไทยทั้งประเทศ “บ้ามวย” เป็นบ้าเป็นหลัง…

พอหมดยุคของ แสนศักดิ์ เมืองสุรินทร์ ก็มีแชมป์ที่ขึ้นมาบ้างสุดท้ายปลายทางใครก็ขวางทางมนุษย์เมืองมะขามหวานคนนี้ยากในเรื่องความดัง นั่นคือ “เจ้าระ เขาทราย แกแลกซี่” ความดังของ “เขาทราย” มันไปไกลแทบทุกมุมของโลก ขนาดแรกๆ ยังเป็นที่แคลงใจของใครหลายคนว่า “แกร่งจริงป่าว” สุดท้ายยิ่งชกยิ่งเก่งยิ่งป้องกันแชมป์ยิ่งดัง ความดังของ “เขาทราย” ขนาดมีโปรโมเตอร์จากเมืองปลาดิบอยากจะเอามวยของเขามาให้ “เขาทราย” ป้องกันด้วยแต่พอเห็นเขาทรายชกก็ส่ายหน้าแล้วบอกว่า “ต้องรอให้เขาทรายแขวนนวมก่อน” ดีกว่า ทั้งหมดที่เขียนมาก็อยากจะบอกว่าทุกรอบที่มีการชกในเมืองไทยผู้คนจะพากันยัดทะนานเข้ามาดูคนเก่งของเขา ขนาดผู้เขียนเองยังตะเกียกตะกายไปดูเลยเมื่อครั้งที่ขึ้นป้องกันที่ปากน้ำ…แล้ว “กีฬาที่ควรจะมาจากภายในคืออะไร” เอาไว้คราวหน้า…วันนี้กระดาษหมดพอดี

ครูไก่