โชคดีนัก ที่เกิดในแผ่นดินของพระองค์

โชคดีนักที่เกิดในแผ่นดินของพระองค์

คนที่มีอายุใกล้เคียงกับครูไก่คืออีกราว 5 ปี จะครับ แซยิด 60 พวกเราจะได้พบเห็นอะไรต่อมิอะไรมากมายก่ายกอง ทั้งทุกข์และสุขของประเทศ เราพบการเปลี่ยนแปลงในเรื่องของการปกครองที่มีการแปรเปลี่ยน จากระบบการปกครองหนึ่งไปสู่อีกรูปแบบที่ว่ากันว่า “ผู้คนจะมีความเท่าเทียมกัน” ก็ไม่ว่ากันนะว่าแบบไหนหรือชนิดใดมันจะดีหรือเลวกว่ากัน

อย่างที่พวกเรารู้ๆ กันดีว่า ประเทศรอบๆ บ้านเรานั้น เขาเปลี่ยนแปลงระบบการปกครองหมดสิ้นทุกตารางนิ้วไปแล้ว เหลือไทยเรากับอีกสองประเทศด้านล่างที่หากไป ทั้งมาเลเซียและสิงค์โปร์ก็ไม่รอด

สมัยนั้นผมจำได้ว่า พ่อเคยถูกเจ้าหน้าที่บ้านเมืองเอาตัวไปในจังหวัดข้อหาเป็นภัยคุกคามต่อระบอบการปกครอง เราเองก็งงๆ กับเรื่องแบบนี้ เพราะความไม่เข้าใจอะไรทั้งนั้น สุดท้ายเราก็เห็นหน้าพ่อในวันต่อมา ข้อหาที่เขาบอกมาเป็นอันจบสิ้นลง แต่ความรู้สึกตอนนั้นมันแปลก ทั้งกำนัน ผู้ใหญ่บ้าน หรือผู้นำชุมชน จะต้องมานั่งพูดคุยกันเป็นประจำ ผมไม่ทราบว่าเขาพูดเรื่องอะไรกันหรอก แต่ก็พอดูออกว่ามันคงหนักหนาเอาเรื่องโขอยู่

เนื่องด้วยหมู่บ้านที่ผมอยู่ ถึงแม้จะไม่ได้อยู่ห่างจากกรุงเทพฯ มากมายอะไรนัก แต่ทั้งไฟฟ้า ถนน ประปา เราไม่รู้จักสักอย่าง ดังนั้นการจะได้ดู ทีวี นั้น เราจะต้องเดินไปดูที่ร้านค้าในหมู่บ้านที่มีเครื่องปั่นไฟ ข่าวที่ผมดูทุกครั้งคือ “ผมเห็นข่าวในหลวงเสด็จไปในที่ต่างๆ” ท่านทำอะไรต่อมิอะไรมากมายก่ายกอง ลองคิดดูดีๆ นะครับ ในขณะลัทธิการปกครองแบบ “คอมมิวนิสต์” กำลังจะล้อมชาติของเราชนิดเจียนอยู่เจียนไป ถึงขนาดบางครอบครัวที่มีสตางค์ ย้ายชีวิตจากไทยไปอยู่ดินแดนอื่น ด้วยความกลัวว่า “ไทยเราก็รอดยาก”

แต่พวกนั้นลืมนึกไปว่าเราที “พระเจ้าอยู่หัว” ที่ไม่มีวันละทิ้งประชาชน พระองค์ทรงต่อสู้กับความอดอยากและหิวโหยของประชาชนที่มีมายาวนานก่อนหน้านั้น พระองค์มีศึกทั้งใน คือความอดอยากของประชาชน และศึกนอกก็หนักหนานักกับระบบ “คอมมิวนิสต์” ที่จ้องจะตะครุบประเทศไทย และมองไปยังที่อื่นหากเราล้มลง ความจริงแล้วเราเองหากไม่มีพระองค์ท่านก็คงจมไปนานแล้ว และอีกสองประเทศด้านใต้ของเราก็คงไม่รอดเช่นกัน

ด้วยอาวุธที่พระองค์มีนั่นคือ พลังสมอง และสองพระหัตถ์ ที่พาพระองค์เสด็จไปทั่วทุกตารางนิ้วของประเทศ เพื่อขวัญและกำลังใจของประชาชน นำพาโครงการต่างๆ ลงไปให้ผู้คนพ้นจากความอดอยากให้ขณะนั้น เหลือเชื่อที่บ้านเราเมืองเรารอดพ้นจากภัยที่ว่านั้นได้ และสามารถยืนอยู่บ้านโลกใบนี้ได้อย่างสง่างาม พระองค์ทรงงานโดยไม่เห็นถึงความลำบากยากเข็ญ ขอเพียงผู้คนได้พ้นจากทุกข์เป็นพอ

เราควรทำอย่างไรกันต่อแต่นี้ไป

ในช่วงที่ในหลวงของเราทรงพระประชวรอยู่นั้นเป็นช่วงที่เราเกิดความคิดเห็นที่แตกแยกทางการเมือง สองความคิดเห็นที่ไม่ยอมลดราวาศอก ทะเลาะกันถึงขนาดเผาบ้านเผาเมืองกันเลยทีเดียว เรื่องนี้ส่งผลต่ออาการประชวรของพระองค์ท่านเป็นที่สุด เหลือเชื่อที่มีคนบางกลุ่มเห็นพระองค์เป็นผู้ผิด คำพูดคำจาบางคำบางประโยค ผมรับไม่ได้จริงๆ นี่หรือคือ “การตอบแทนพระองค์ที่ทรงงานหนักมากกว่า 70 ปี” สำหรับใครที่เคารพเทิดทูนพระองค์ยิ่งชีวิตตัวเอง ช่วยกันดูนิดนะครับ “พบเห็นใครที่มีพฤติกรรมเช่นว่านี้ จงตักเตือนให้เขาให้รู้ว่า ที่ทำนั้นมันไม่ถูกต้อง” ความจริงแล้วพวกเราปกป้องพระองค์กันน้อยเกินไปหรือเปล่า กับใครสักคนที่ทั่วโลกอยากได้อยากมีแบบที่เรามีสักคน เขาก็ไม่สามารถมีได้ กว่าเราจะรับรู้ว่าพระองค์นั้นรักประชาชนอย่างไร ก็ต้องรอให้พระองค์เสด็จสู่สวรรคาลัยเสียก่อน แบบนี้หรือคือสิ่งที่เราจะตอบแทนต่อคนที่ทั้งชีวิตทรงอุทิศเพื่อผู้คน

หลายคนหลายตระกูลมีกินมีใช้ สร้างเนื้อสร้างตัวถึงขนาดติดอันดับโลกในความมั่งมี แต่กลับหาความจงรักภักดีไม่ ซ้ำทำตัวให้พระองค์เกิดความอึดอัดพระทัยเสมอมา หรือบางคนบางตระกูลก็ไม่รู้จักพอ หาเงินหาทองจากประชาชนของพระองค์อย่างไม่เป็นธรรม

จำไว้นะครับ ขนาด “เหรียญในปาก” ยามหมดลมหายใจยังไม่สามารถนำเอาไปได้ แล้วทรัพย์สินที่มาจากบาปมันจะนำพานรกมาสู่

ครูไก่ ลำพอง ดวงล้อมจันทร์