ณรงค์ชัย คงเฉนียร

ณรงค์ชัย คงเฉนียร
ผู้จัดการทั่วไป สนามกอล์ฟปากเซ
“ใช้ความถูกต้องเป็นเกณฑ์”

ย้ายโรงเรียนบ่อย : ผมเกิดที่ อ.สามชุก จ.สุพรรณบุรี คุณพ่อรับราชการ กรมชลประทาน ต้องย้ายไปเรื่อยๆ ตามวาระ ผมก็ย้ายติดตามท่านไปด้วย ตั้งแต่เขื่อนเจ้าพระยา จ.ชัยนาท, อ.ท่าม่วง จ.กาญจนบุรี, อ.บางระจัน จ.สิงห์บุรี จนเข้ามหาวิทยาลัย ถึงอยู่ที่ อ.ปากเกร็ด จ.นนทบุรี นานหน่อย

อยากเรียนวิศวชล : ผมโตขึ้นมากับงานของคุณพ่อ ได้เห็น ได้สัมผัส ใกล้ชิดกับพวกนายช่างบ่อย ทำให้อยากเรียนวิศวกรรมชลประทาน ซึ่งของกรมชลประทานเองก็มี จบแล้วได้รับราชการเลย เป็นวุฒิระดับ ปวส. ต้องเรียน 2 ต่อ ถึงจะได้ปริญญาตรี ผมก็สอบติด แต่คุณพ่ออยากให้เรียนรวดเดียว

ม.เกษตรศาสตร์ : ผมสอบเข้าคณะเกษตร มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ได้อีกด้วย คุณพ่ออยากให้มาเรียนที่เกษตรฯ มากกว่า เลยตัดสินใจเรียนที่นี่ เรียนอยู่บางเขน 3 ปี และ กำแพงแสนอีก 1 ปี ก็เรียนจบจากคณะเกษตร สาขาส่งเสริมการเกษตร เป็นวุฒิทางวิทยาศาสตร์บัณฑิต

ไม่ค่อยถนัดแต่ก็พอไปได้ : ผมชอบพวกเครื่องจักรกล ไม่ถนัดเรื่องการเกษตร คุณพ่อก็ทำงานทางด้านวิศวเครื่องกล รถยนต์ เครื่องจักรกล ผมไม่ค่อยอ่านหนังสือมาก ชอบวิชาคำนวณ พอเจอกับวิชาท่อง ทำให้รู้สึกเหนื่อยและต้องพยายามมากหน่อย แต่ก็ผ่านไปได้
การเรียนก็ล้มลุกคลุกคลานบ้าง สมัยนั้นยังคิดคะแนนเป็นเปอร์เซ็นต์ วิชาไหนที่ไม่ถนัด อย่างภาษาอังกฤษ ก็ยอมปล่อยไปบ้าง แล้วไปทำคะแนนจากพวกวิชาคำนวณ แล้วก็ยังได้เรียนเกี่ยวกับเกษตรกลวิธาน ทำให้ได้เรียนรู้เกี่ยวกับเครื่องจักรกลที่เกี่ยวข้องกับการเกษตร

ทำงานทันที : ผมเข้าทำงานกรมส่งเสริมการเกษตรอยู่ที่บางเขน เป็นงานสนุก ได้เดินทางไปเกือบทั่วประเทศ แต่ทำอยู่ได้แค่ราวปีครึ่ง รุ่นพี่ก็มาแจ้งข่าวว่า กลุ่มสุราทิพย์ได้เปิดรับสมัครงาน ตำแหน่งเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อม ควบคุมดูแล บำบัดน้ำเสีย ของโรงงาน ผมสนใจจึงไปสมัครจนได้งานของกลุ่มสุราทิพย์ ตอนนั้นตัดสินใจอยู่ไม่นาน เพราะยังไม่ได้รับการบรรจุ ยังเป็นแค่ลูกจ้างชั่วคราว

จากราชการสู่เอกชน : ไปฝึกงานที่ท่าม่วงก่อนราวสามเดือน พนักงานใหม่ในรุ่นมีทั้งหมด 13 คน ผมก็ปล่อยให้คนอื่นเลือกโรงงานที่จะไปอยู่กันก่อน จนกระทั่งเหลือ สุราษฎร์ธานี กับ บุรีรัมย์ ผมถึงได้ยกมือเลือก ที่ อ.สตึก จ.บุรีรัมย์

งานสนุก : และเติบโตก้าวหน้าดีมาก เริ่มจากตำแหน่งหัวหน้าหน่วยผลิตปุ๋ยอินทรีย์ ขึ้นมาเป็นหัวหน้าแผนกกำจัดน้ำเสีย จนถึงหัวหน้าฝ่ายผลิต ภายในระยะเวลาสิบปี ผลผลิตจากโรงงาน นอกจากสุราแล้ว ยังมีแอลกอฮอล์ ชนิดต่างๆ และในขบวนการกำจัดของเสียที่เกิดในการผลิต เป็นสารอินทรีย์ทั้งนั้น ไม่มีสารพิษ แต่เราไม่ปล่อยออกไปสู่ภายนอก น้ำกากส่าเหล้าก็เป็นปุ๋ยเมื่อนำไปผสมในอัตราส่วนที่พอเหมาะ มีการใช้ชานอ้อยในกระบวนการผลิตปุ๋ยหมัก ความร้อนในกองชานอ้อยทำให้เกิดการระเหยของน้ำเสีย ผลพลอยได้คือชานอ้อยจะกลายเป็นปุ๋ยอินทรีย์ ที่ใช้ในการเกษตรทั่วไป

ตัดสินใจครั้งใหญ่ : เมื่อกำลังจะขึ้นเป็นผู้ช่วยผู้จัดการ พอดีผู้ใหญ่ถามว่า มาอยู่ที่ลาวได้มั้ย โรงเหล้าที่ปากเซสร้างเสร็จแล้ว แต่ยังไม่มีใครมาบริหาร ถ้ามาก็จะได้เป็นผู้จัดการโรงงาน ซึ่งผมก็ตัดสินใจไม่นาน เพราะครั้งแรกบริษัทมีนโยบายจะให้ย้ายไปอยู่โรงงานที่หนองคาย ก็จำเป็นต้องเลือก แล้วผมไม่ชอบย้ายถิ่นฐานบ่อย จึงคิดปักหลักอยู่ที่ลาวยาวๆ ไปเลย

ปากเซ : ผมไปเตรียมเปิดโรงงานที่ปากเซ โดยใช้พนักงานจากบุรีรัมย์ อุบลฯ เข้าไปช่วย จากวันนั้นถึงวันนี้ก็ร่วมๆ ยี่สิบปี สมัยก่อนค่อนข้างลำบาก ทั้งในเรื่องการเดินทาง และความเป็นอยู่ มีความแตกต่างจากบ้านเราพอสมควร สะพานข้ามแม่น้ำโขงยังไม่มี ต้องอาศัยแพขนานยนต์ รอคิวกันยาวมาก

ประทับใจในบรรยากาศ : ความสงบสุข ความเป็นระเบียบเรียบร้อย ตอนที่มาอยู่ใหม่ๆ นั้น อยู่ในช่วงที่เรียกว่า “ปกปักรักษาประเทศชาติ” ดูแลให้บ้านเมืองเกิดความสงบ เหมือนกับการจัดระเบียบสังคม ทั้งประเทศยังมีความเข้มงวดอยู่มาก สถานที่ท่องเที่ยว ร้านอาหาร พอถึงเวลาที่กำหนดก็ปิดกันหมด ไม่ดึกมาก ช่วงต่อมาคือ “สร้างสา พัฒนาประเทศชาติ” เป็นช่วงต่อมาที่ประเทศเริ่มมีความเจริญเข้ามาเรื่อยๆ มีศูนย์การค้า การคมนาคมสะดวกขึ้น ประชาชนลาว เขาให้การต้อนรับเราดีมาก เมื่อเรามาดี เขาก็ดีตอบ ไปบ้านไหนเขาก็ให้การต้อนรับ มาอยู่ใหม่ๆ ต้อนรับด้วยเหล้าขาวที่ผลิตกันเอง เมื่อออกไปพบปะผู้คน ก็ต้องดื่มกับเขาให้ได้ ทั้งๆ ที่เมื่อก่อนผมดื่มแต่น้ำอัดลม กลัวเขาจะคิดว่าเรารังเกียจเขา ก็ต้องปรับตัวให้เข้ากับสิ่งแวดล้อม

วัฒนธรรม และรสนิยม : สมัยก่อนให้อิสระพอสมควรในเรื่องเครื่องดื่มพื้นบ้าน ทางการให้เสียภาษีแบบมอบเหมา ขณะที่โรงงาน ผลิตสินค้าตามมาตรฐานอุตสาหกรรม จะมีระบบการตรวจสอบอย่างเข้มงวดตามกฎระเบียบ โรงงานเราผลิต เหล้าขาว เชี่ยงชุน และ เหล้าสี เราพยายามทำตลาดไปทั่วประเทศ แต่ผู้คนส่วนใหญ่จะติดในรสชาติของเหล้าข้าวเหนียว เพิ่งจะมีปรับเปลี่ยนในช่วงหลังๆ นี้เอง อย่างเครื่องดื่มเมื่อก่อนเป็นเหล้าที่ผลิตจากข้าว ก็เปลี่ยนมาเป็นเบียร์

จุดเปลี่ยนธุรกิจ : ช่วงวิกฤติน้ำมันแพง มีการใช้วัตถุดิบทดแทน อย่างกากน้ำตาล มาทำเอธานอล จนน้ำตาลขาดแคลน ต้นทุนสูงขึ้นอีกหลายเท่าตัว เมื่อทางบัญชีคิดต้นทุนแล้วพบว่า ยิ่งเราตั้งราคาสูงขึ้นก็จะยิ่งขายไม่ได้ จนในที่สุดก็ถึงจุดที่พิจารณาแล้วว่าเห็นควรต้องยุติการผลิต

สนามกอล์ฟช่วยชีวิต : เพราะเริ่มเปิดเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ ปี 2552 ขณะที่โรงงานปิดเมื่อราวเดือนมิถุนายน 2552 พนักงานที่สามารถมาทำงานในสนามกอล์ฟได้ เราก็โอนมา หรือไปทำงานในสวนกาแฟที่เมืองปากซอง ซึ่งเป็นของเครือบริษัทเช่นกัน ในช่วงการก่อสร้างสนาม ต้องมีการใช้พื้นที่สัมปทานใหม่ ผมทำหน้าที่ประสานงานระหว่างบริษัทของเรากับท่านเจ้าแขวง โดยท่านได้ตั้งคณะกรรมการเพื่อเวนคืนที่ดินเพื่อบริษัทได้ชดเชยตามอัตราที่ได้กำหนด โดยมีพื้นที่ทั้งหมด 1,200 ไร่ ใช้ไปแล้วราว 800 ไร่ ยังมีพื้นที่สำหรับพัฒนาโครงการต่อเนื่อง

เกิดจากวิสัยทัศน์ : ณ ตอนนั้น แขวงจำปาศักดิ์ ค่อนข้างลำบากในเรื่องกอล์ฟ นักกีฬาก็ยังไม่ค่อยมี โชคดีที่ได้รับการสนับสนุนจากท่านเจ้าแขวงสมัยนั้น (ศรชัย สีพันดอน) ปัจจุบันท่านเป็นรองนายกรัฐมนตรี อยากจะให้มีสนามกอล์ฟเพื่อเป็นหน้าเป็นตาของแขวง และรองรับกีฬาซีเกมส์ ที่ลาวกำลังจะเป็นเจ้าภาพ เมื่อก่อนทั้งประเทศมีอยู่แค่ไม่กี่สนาม ท่านประธาน (เจริญ สิริวัฒนภักดี) จึงเร่งสร้าง โดยไม่ได้มุ่งหวังเรื่องผลกำไร โดยทางรัฐให้การสนับสนุน อำนวยความสะดวกอย่างเต็มที่ ใช้เวลาก่อสร้างราว 15 เดือนจึงแล้วเสร็จ

จากโรงงานสู่สวนกาแฟ : ผมไม่เคยคิดว่าจะได้เกี่ยวพันกับกอล์ฟเลย ทำงานสายโรงงานก็ไม่คิดว่าจะได้มาทำสนามกอล์ฟ เมื่อโรงเหล้าหยุด ทางผู้ใหญ่ก็เตรียมจะให้ย้ายกลับ พอดีสวนกาแฟก็เริ่มทำที่ปากซ่อง ต้องการเจ้าหน้าที่ประสานงานภาครัฐ แล้วมองเห็นว่าผมมีความเหมาะสม เลยขอตัวไปอยู่ที่สวนกาแฟ อีก 4 ปี เป็นเจ้าหน้าที่ฝ่ายกฎหมายและประสานงานภาครัฐ เพราะช่วงอยู่บุรีรัมย์ ผมมีความสนใจทางด้านกฎหมาย จึงลงเรียน ม.สุโขทัย คณะนิติศาสตร์ เรียนจนเกือบจบ พอดีต้องย้ายมาที่ลาวซะก่อน

สวนกาแฟโบลาเวน : เป็นที่ราบสูง เป็นพื้นที่เขตภูเขาไฟ ดินมีความอุดมสมบูรณ์สูง ความสูงอยู่ในระดับ 1,200 – 1,300 เมตร จากระดับน้ำทะเล มีความเหมาะสมกับการปลูกสายพันธุ์อาราบิกา เช่น SJ 133 ให้เมล็ดกาแฟที่มีคุณภาพสูงมาก โดยในช่วงแรก สีเมล็ด ตาก แล้วส่งออกไปต่างประเทศเลย ปัจจุบันควบคุมคุณภาพได้ดี มีการคั่ว แต่ยังไม่ทำเป็นสำเร็จรูป หรือคั่วบด ตามแต่ลูกค้าต้องการ ผลิตภัณฑ์ของเราใช้ชื่อว่า ปากซ่องไฮแลนด์ ได้เสียงตอบรับจากลูกค้าว่าเป็นกาแฟที่มีรสชาติดีมาก หอม อร่อย

บริหารสนามกอล์ฟ : ช่วงจังหวะที่สนามกอล์ฟขาดผู้บริหาร ผมเคยเข้ามาช่วยอยู่เกือบปี กระแสตอบรับจากลูกค้าซึ่งส่วนใหญ่เป็นคนในพื้นที่ก็ดีมาก อาจเป็นเพราะเรารู้จักคนเยอะ มีความเข้าใจในความต้องการของเขา ประสบการณ์จากการอยู่โรงงาน ได้รับการอบรม การฝึกฝน และได้นำความรู้จากการทำงานในโรงงานมาใช้บริหารจัดการในสนามกอล์ฟ ไม่ว่าจะเป็นการดูแลอาคารสถานที่ รถกอล์ฟ พนักงาน พยายามดูแลให้ดี ให้ลูกค้าประทับใจ ตัวเลขรายได้ก็เป็นที่น่าพอใจไม่ติดลบอย่างที่เคยผ่านมา ถึงแม้ผมจะไม่ได้อยู่ในสายกอล์ฟโดยตรง แต่ก็ถนัดเรื่องบริหารจัดการ ผมอยู่ที่นี่จนกลายเป็นคนในพื้นที่ไปแล้ว มีความคุ้นเคยกับผู้คน สถานที่ ผมก็พยายามปรับปรุงทุกอย่างให้ดียิ่งๆ ขึ้น

ลูกค้าคือผู้มีพระคุณ : ลูกค้าหลักของเราเป็นนักกอล์ฟท้องถิ่นเป็นหลัก แล้วก็มีนักกอล์ฟจากไทยข้ามมาบ้าง มีนักกอล์ฟเกาหลีที่เขาทำงานอยู่ที่นี่ เริ่มมากขึ้นเรื่อยๆ มีการติดต่อจากเอเย่นต์ต่างๆ ให้เริ่มนำนักกอล์ฟเข้ามา ขณะนี้กำลังอยู่ในระหว่างการเจรจาการเดินทาง เช่นการบินตรงจากเกาหลีมาลงปากเซ นักกอล์ฟพูดต่อๆ กันว่ามาที่นี่เพราะชอบความท้าทาย การบริการ ซึ่งเราเน้นว่า มาแล้วต้องมีความสุข สนุก ลูกค้าชอบแบบไหน ก็จัดให้แบบนั้น ทีมงานเรามีความพร้อม ที่จะให้การดูแลทุกท่าน

มีความสุขเพราะเพื่อน : ผมมีเพื่อนเยอะ ไปไหนก็เจอแต่เพื่อน แวะทักทาย สนทนา อยู่ที่สนามก็มีคนแวะเวียนเข้ามาหา คุยกันบ้าง ออกรอบบ้าง ซ้อมบ้าง เวลาว่างก็อยู่กับครอบครัว
งานทำบุญ งานประเพณีต่างๆ ชาวลาวจะชอบกันมาก เขาก็ให้เกียรติเชิญเราเข้าไปร่วมงาน เวลาเครียด หรือเจอปัญหา ผ่านวิกฤติต่างๆ มาได้ก็เพราะผมมีเพื่อนที่ดี อยู่ที่นี่ก็เหมือนอยู่กับพี่น้อง มีอะไรก็ช่วยเหลือกันไปด้วยความจริงใจ ไม่ได้มาอยู่เพื่อแสวงหาแต่ผลประโยชน์ เวลาเขาเจ็บไข้ได้ป่วย ผมก็ช่วยเหลือคอยประสานดูแล

สิ่งที่ผู้บริหารต้องมี : เจ้านายที่ผมนับถือที่สุดท่านหนึ่ง สอนอยู่เสมอว่า ผู้บริหารต้องมีคุณธรรม ใช้ความถูกต้องเป็นเกณฑ์ ถ้าบริหารงานโดยไม่ใช้ความถูกต้อง ปัญหาก็จะเกิดขึ้นตลอด ทางแก้ไขก็จะยาก, ถ้าใช้ความถูกต้อง ยังไงก็คือความถูกต้อง ปัญหาทุกเรื่องแก้ไขได้

ความซื่อสัตย์สุจริต ทุ่มเทให้องค์กร มอบทั้งชีวิตให้ องค์กรก็เลี้ยงดูให้ผมและครอบครัวอยู่ดีมีสุขครับ.

• 

•