Sport for Life

เรื่องราวของวัยรุ่นหรือในทางราชการบางทีก็ใช้เยาวชนจะเรียกอะไรก็ช่างความหมายก็คือ เด็กที่เข้าสู่วัยผู้ใหญ่ในระดับต้นจะอายุไล่เรียงไปตั้งแต่ 14-20 ปี เพราะฉะนั้นในวัยดังกล่าว

เท่าที่รู้มาก่อนหน้าว่า “โลกเราจะมีอุณหภูมิสูงขึ้นทุกปี” แต่สำหรับครูที่สอนเทนนิสอย่างครูไก่ดูเหมือนจะเป็นเรื่อง “สิวสิว” เพราะความที่เราเลือกที่จะใช้ชีวิตกับการสอนกีฬาชนิดนี้

ซีเกมส์ที่กำลังนับถอยหลังกันอีกไม่กี่มากน้อยจะระเบิดศึกใน “เวียดนาม”  เราเองในภูมิภาคนี้ไม่เคยเป็นสองรองใคร แต่คราวนี้เป็นการวัดใจนักกีฬาที่มีจำนวนมากเป็นดาวรุ่ง

มันจะมีกีฬาสักกี่ชนิดที่คนไทยเรากระโดดเข้าไปเล่นอย่างเต็มตัวแล้วได้มรรคได้ผลเป็นที่หน้าพอใจทั้งคนเล่นและคนเชียร์ ซึ่งในห้วงเวลาที่ผ่านมานักกีฬาอาชีพที่ครองใจคนไทยมาตลอด

ตอนที่แล้วครูไก่เขียนเรื่องของกีฬา 2 ชนิดเมื่อเปรียบเทียบกันให้เห็นภาพรวมๆ ของต้นทุนในการฝึกซ้อมว่ามันมีอะไรกันบ้าง เม็ดเงินที่ลงไปกับระยะเวลา ความคุ้มทุน “กอล์ฟ”

หากจะพูดคุยในเรื่องของการเล่นกีฬาเพื่อเป็นอาชีพ มันมีอยู่มากมายหลายชนิดกีฬาที่เราพอจะทำได้อยู่ หากแต่กีฬาเหล่านั้นส่วนมากมักเป็นเวทีของเหล่าผู้คนที่มากับความพร้อม

ในระดับภูมิภาคนี้กีฬาที่เราพอเชิดหน้าชูตากับเขาได้ก็ “ฟุตบอล” นี่แหละ ในระดับทีมชาติด้วยกันกับเราคือทีมที่ใครๆ ก็ไม่อยากปะทะด้วย อาเซียนเรานี่อาจมี “เวียดนาม” ที่บ้าบอลมากกว่าเรา

ในโลกของวงการเทนนิสจากอดีตถึงปัจจุบันมันมีเรื่องให้เล่าขานกันเป็นประจำยิ่งการแข่งขันมีความสำคัญต่อคะแนนสะสมทั้ง ATP ในฝ่ายชายและ WTA ของผู้หญิงในอดีต

เล่นกันวุ่นวายไปหมดกับการแข่งขันเทนนิส Austalian Open อันเป็นแกรนด์สแลมแรกของปี เนื่องด้วยเจ้าตัวแสบของวงการกีฬาโลกที่ชื่อ “โยโควิช” พวกไม่ยอมจะฉีดวัคซีน

เรื่องของความสุขที่คนไทยอยากเห็นกันมานานนั่นคือ “ฟุตบอลทีมชาติไทย” นอกจากจะต้องเป็นแชมป์แล้วคนไทยเรายังมองถึง “ฟอร์ม” การเล่นว่าต้องงดงามสวยเก๋ ฯลฯ