Exclusive Golfer

ผมเรียนมัธยมที่อำนวยศิลป์ รุ่น 40 หรือเรียกว่ารุ่น “ลมว่าว” จบ ม.ศ. 5 เมื่อปี 2509 ในยุคนั้นเป็นโรงเรียนที่มีนักเรียนมากที่สุดแห่งหนึ่งในประเทศไทย เพื่อนร่วมรุ่นที่เรียนด้วยกัน

ในชีวิตเคยทำสิ่งไม่ดีอยู่หลายอย่าง แต่เมื่อทำลงไปเมื่อไหร่ จะเกิดผลลัพธ์สะท้อนกลับมาทันที ราวกับว่า เมื่อเราทำไม่ดี ไม่ว่าจะเรื่องใด จะถูกตัดสิทธิ์ โดนลงโทษ ในสิ่งไม่ดีที่ทำลงไปทันที

ผมชอบเล่นกีฬามาตลอด ออกกำลังกายทุกวัน เล่นกีฬาหนัก ๆ ได้เหงื่อ ได้วิ่ง เป็นเด็กต่างจังหวัด ทนแดด ทนฝน พ่อแม่เลี้ยงแบบบ้าน ๆ อาหารการกินก็อีสานทั่วไป อยู่ง่าย กินง่าย

รักศิลปะมาตั้งแต่เด็ก แม่เคยเล่าว่า ตอนเด็ก ๆ ชอบเอาไม้มาขีดเขียนที่หน้าบ้าน โตขึ้นมาก็ไปขอสมุดเก่า ๆ ของพี่ที่เหลือ ๆ มาวาดรูปเล่น แต่ก็ไม่มีครูคอยสอนเป็นพิเศษ ชอบอะไรก็ไปตามนั้น

คุณแม่ผมเป็นคนดำเนินสะดวก มีฝีมือเรื่องการทำขนมหวานไทย ๆ ผมก็ช่วยท่าน เป็นลูกมือมาตั้งแต่เด็ก ๆ ตื่นตั้งแต่เช้ามืด จนไปวางขายที่ตลาด ถึงจะได้ไปโรงเรียน

สมัยเรียน ม.7 – ม.8 ที่วัดสุทธิฯ ผมเคยสอบตก สมัยก่อนข้อสอบจากกระทรวงฯ ยากมาก ขนาดสอบซ้อมได้ที่หนึ่ง แต่สอบไล่ตกก็ยังมี ใครไม่แน่จริงโรงเรียนไม่ยอมปล่อยออกไป กลัวเสียชื่อเสียง

ผมค่อนข้างโชคดี เกิดมาในครอบครัวที่อบอุ่น มีคุณพ่อคุณแม่คอยให้ความรัก พี่น้องมีกัน 10 คน ผมเป็นคนสุดท้อง เมื่อเด็ก ๆ เคยรู้สึกบ้างว่า เราได้ความรักน้อยกว่า ด้อยกว่าคนอื่น

กอล์ฟเหมือนคน กีฬานี้เหมือนการดำรงชีวิต เมื่อจะลงสนาม เริ่มปักทีออฟ พรรคพวกเพื่อนฝูงที่เล่นด้วยกัน หรือผู้ชม ทุกคนจะจับจ้องมองมา คิดว่าเราจะเล่นยังไง

คุณพ่อ (เตี่ย) เป็นเจ้าของเรือประมง มีเรืออยู่ในสังกัดสิบกว่าลำ ถึงท่านไม่ได้เรียนหนังสือ แต่มีทักษะทางช่าง จึงตั้งอู่ไว้ซ่อมแซมเรือ มีโรงกลึง เป็นของตัวเอง

ด้วยความเป็นลูกชาย คุณแม่ไม่ต้องห่วงอะไรมาก ทุกครั้งที่ปิดเทอม ก็จะส่งให้ผมไปอยู่กับญาติ ๆ โดยวนไปเรื่อย ๆ ทำให้ผมได้เรียนรู้วิถีชีวิตที่แตกต่างจากลูกพี่ลูกน้องในแต่ละบ้าน

ชอบเกมท้าทาย โลดโผน เหมือนเด็กผู้ชายทั่ว ๆ ไป แต่ไม่ได้เป็นนักกีฬา แต่มีความสนใจ จึงมาเรียน ปกศ.สูง พลศึกษา แล้วมาต่อปริญญาตรี มศว.พลศึกษา เป็นจุดเปลี่ยนของชีวิต ที่อยากจะเจออะไรใหม่ ๆ

ชอบเล่นบาสฯ อยู่ในทีมรุ่นจิ๋ว โรงเรียนวัดอุดมธานี ที่นครนายก เป็นปีก ได้แข่งชิงถ้วยระดับจังหวัด รูปร่างก็ไม่เคยอ้วน ผอมแบบนี้มาตลอด ตัวเล็กแต่ใจสู้ ทั้งบาสฯ ทั้งฟุตบอล เล่นจริงจังมาก เอาเป็นเอาตาย จนแทบไม่ได้เรียนหนังสือ

เริ่มตั้งแต่สมัยคุณพ่อยังหนุ่ม ท่านทำโรงกลึง เราได้สร้างเครื่องจักรต่าง ๆ ทำโรงงานให้กับคนอื่นมาเยอะ จนคิดกันว่า ทำไมไม่สร้างโรงงานเป็นของเราเองบ้าง