คอลัมน์ในอดีต

ความรัก คือ พลังใจ

ความรัก คือ พลังใจ

หลังจากที่จุกและเปียใช้ชีวิตคู่ร่วมกันมา และยังคงเก็บดอกบัวเหมือนเมื่อยามเป็นเด็ก แต่ในครั้งนี้ดอกบัวหลวงนี่แหละทำให้เขาทั้งสองมี สัมมาอาชีพ
…คงเป็นอานิสงส์ที่เราเก็บดอกบัวให้ยายใส่บาตรหลวงตา และบูชาพระนะจุก เปียเอ่ยขึ้น…

แทบทุกครั้งที่ที่เก็บดอกบัวหลวงชูช่อส่งกลิ่นหอมอ่อนโยน เปียยังคงดำเนินรอยตามหญิงชรา เก็บเฉพาะดอกบัวหลวงที่บานแล้วลอยน้ำถวายพระและหญิงชรา เปียบอกกับจุกเสมอว่าเปียชอบมากให้ความรู้สึกและความหมายอันลึกซึ้งเกินกว่าจะบรรยาย

ก่อนพระอาทิตย์จะลับขอบฟ้า ดวงจันทร์ ดวงดาวจะเข้ามาแทนที่ ทั้งจุกและเปียมักจะพากันไปพายเรือเล่นในลำคลองเล็กเพื่อดูแลดอกบัวหลวงไม่ให้วัชพืชเข้ามาเบียดบัง เพราะดอกบัวหลวงสีชมพูสดใส ให้ชีวิตพวกเขาทั้งสอง ยังมีผักบุ้งทอดยอดไว้ให้เก็บกิน ส่วนที่เหลือยังนำไปขายที่ตลาดได้อีก

แสงสีทองยังคงสาดส่องกระทบพื้นน้ำเป็นแนวยาวส่งแสงประกายแวบวับ พระอาทิตย์พระจันทร์เป็นดวงเดียวกันยายเคยบอก เปีย…เอ่ยขึ้นมาทำให้จุกหยุดชะงักฝีพายและหันมาทางเปีย แสงอาทิตย์อัศดงส่องกระทบที่แหวนมรกตที่นิ้วนางข้างซ้ายทำให้จุกนึกถึงหญิงชราทันที

เปีย…จำได้มั้ย ยายเคยเล่าเรื่องตา ตาจากยายไปหลังจากอยู่ร่วมกันไม่ถึงหนึ่งปี ยายกับตารักกันมาก และสัญญากันไว้ว่าจะอยู่ด้วยกันรักกันนิรันดร ตามอบมรกตนี้ให้ยาย หลังจากที่ตาออกไปทอดแหหาปลาสุดโค้งลำน้ำโขงด้านโน้น ตาทอดแหครั้งแล้วครั้งเล่าก็ไม่ได้ปลาสักตัว จนตาต้องอธิษฐานจิตขอทอดแหอีกครั้งเป็นครั้งสุดท้ายก่อนตะวันจะตกดิน ตาเหวี่ยงแหไปเหมือนจะหมดโอกาสในวันนั้น แต่ขณะที่ตาเก็บแห แว๊บหนึ่งที่ส่องมากระทบดวงตา เป็นก้อนสีเขียวส่องแสงประกายแว๊บว๊าบเหมือนที่นิ้วนางของเปียตอนนี้ ตาหยิบขึ้นมาดู ตาถึงกลับขนลุกเมื่อเห็นพญานาคคู่หนึ่งโผล่ขึ้นมาเหนือน้ำวนโค้งเข้าหากัน และมีเสียงผ่านสายลม…ข้าให้เจ้า จงเก็บรักษาไว้ให้กับผู้มีบุญบารมี มันคือ โลหิตของข้าที่กลั่นออกมาจากหัวใจ

หลังจากที่ตากลับมาเล่าให้ยายฟังและมอบมรกตให้ยายแล้วตาก็ได้สั่งเสียยายไว้ โดยให้นำมรกตไปทำหัวแหวนและให้เก็บรักษาไว้เป็นมรดกประจำตระกูลจนกว่าจะถึงเวลาของเจ้าของมรกตนี้มานำไปครอบครอง

ในครั้งกระโน้นหญิงชรายังคงไม่เข้าใจ นำความโศกโศกาอาดูรที่สูญเสียสามีอันเป็นที่รักไป หญิงชรารู้สึกโดดเดี่ยวอ้างว้าง มีแต่ความว่างเปล่ามานานนับปี จนค้นพบสัจธรรมของชีวิต ทุกอย่างอยู่ที่พลังใจที่เหนือพลังกายอย่างที่สุดจะพรรณนา หญิงชราใช้พลังใจเข้าแก้ไขปัญหานานัปการที่เกิดขึ้นกับการที่ต้องอยู่ตัวคนเดียว และในที่สุดหญิงชราก็สามารถผ่านร้อนหนาวผ่านความเศร้าโศก ความอ่อนแอ สู่ความเข้มแข็ง มุ่งมั่น ฟันฝ่า จนสำเร็จ เดินทางตามคำสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป

จุก…เล่าเรื่องยายแล้วคิดถึงยายเหลือเกินเน๊าะ พระจันทร์ขึ้นแล้วเข้าบ้านเถอะ ยายมองเราอยู่บนฟากฟ้า

ยายจ๋า…เราสองคนเก็บดอกบัวหลวงไปฝากยายนะจ๊ะ…

หลังจากที่จุกกับเปีย อาบน้ำอาบท่า กินข้าวกินปลาเสร็จสรรพเรียบร้อย ทั้งสองคนอยู่ในชุดขาวบริสุทธิ์ และช่วยกันนำ ดอกบัวหลวงบานลอยน้ำเพื่อขึ้นถวายพระ และหญิงชรา ดอกบัวหลวง คือ ดอกไม้ที่รองรับองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และพระโพธิสัตว์กวนอิม ยายเคยบอกไว้นะจุก เปียเอ่ยขึ้นมา…ขณะที่กำลังนำดอกบัวหลวงขึ้นถวาย อีกอย่างการที่เรานำดอกบัวหลวงที่บานแล้วขึ้นถวาย ความหมายตามที่เปียเข้าใจเองก็เหมือนบัวพ้นน้ำ หลุดพ้นแล้ว จึงเบ่งบานส่งกลิ่นหอมเย็นอ่อนโยนงดงามเสียจริงๆ

คืนนี้เราสวด บารมี 30 ทัศ เพิ่มขึ้นอีกเพื่อตั้งจิตอธิษฐานในสิ่งเราปรารถนาและได้ส่งขึ้นให้ยายรับบุญกุศลที่เราปฏิบัติเท่าๆกันนะ

ได้เวลาทั้งสองจึงจุดธูป เทียนผึ้งแท้ที่ได้จากเมืองเวียงจันทน์ บูชาพระรัตนตรัย และกล่าวขึ้นพร้อมๆกันตั้งแต่ นะโม 3 จบ ข้าพเจ้าขอกราบไหว้บูชา ตลอดจน

พระพุทธรูปทั้ง 8 องค์ที่ลอยน้ำมาจากล้านช้าง และตามด้วยบารมี 30 ทัศ

เมื่อบทสวดบารมี 30 ทัศจบลงทั้งจุกและเปียก็ค่อยๆกำหนดลมหายใจเข้า – ออก จนผ่านสองยาม ขึ้นเช้าวันใหม่ แรม 15 ค่ำ ทั้งคู่จึงถอนสมาธิ พร้อมก้มลงกราบ 3 ครั้งพร้อมกันด้วยความอิ่มเอมในความปิติสุข และกล่าวคำแผ่เมตตาให้กับตัวเขาทั้งคู่และแผ่เมตตาไปยัง พระพุทธเจ้า พระธรรมเจ้า พระสงฆเจ้า บิดา-มารดา ครูบาอาจารย์ พระโพธิสัตว์เจ้าแม่กวนอิม เทพยดาฟ้าดิน 16 ชั้นฟ้า 15 ชั้นดิน 14 ชั้นบาดาล โดยเฉพาะอย่างยิ่งหญิงชรา ผู้เป็นเสมือน บิดา-มารดา ผู้ให้กำเนิดและเป็นเสมือนหนึ่ง “พระอรหันต์” ในบ้านซึ่งอยู่ในใจของหนุ่มสาวทั้งสอง พอกรวดน้ำเสร็จสรรพ

จุกถามเปียว่า…เปียอธิษฐานขอสิ่งใด เปียตอบทันที…สายใยชีวิต จ๊ะจุก

จุกเข้าโอบเปียอันเป็นที่รัก และพูดแผ่วเบาข้างซอกหู…เราใจตรงกันจริงๆ นะเปีย

มณีจันทร์ฉาย