อมยิ้มริมกรีน

กอล์ฟชิลๆ.. ส่งท้ายปีเก่า

กอล์ฟชิลๆ.. ส่งท้ายปีเก่า

ผ่านมาหลายสัปดาห์แล้ว แต่ก็ขอแสดงความยินดีกับ โปรเม เอรียา จุฑานุกาล ที่สามารถปิดซีซั่นปีนี้ได้อย่างยอดเยี่ยม ด้วยการคว้าชัยชนะ กอล์ฟแอลพีจีเอ รายการสุดท้ายของปี ซีเอ็มบี กรุ๊ปทัวร์ 2017 ได้อย่างยอดเยี่ยมที่สุด

ไม่มีอะไรที่บรรเจิดประเสริฐศรีสำหรับโปรกอล์ฟ ที่ยิงเบอร์ดีระยะสามคันธง ในหลุมสุดท้าย เป็นแชมเปียนชิพพัตต์ เอาชนะคู่ต่อสู้1สโตรคในพัตต์นั้นอีกแล้ว ซึ่งโปรเมทำได้ ทิ้งทวน ปิดซีซั่น

ขณะที่รายการเดียวกันนี้ ก็เป็นฝันร้ายของ เลกซี่ ทิมป์สัน ที่พัตต์พาร์หลุมสุดท้าย ระยะ1ฟุต (อเมเจอร์ก็เรียกว่าอยู่วงกีฟแล้ว) ไม่ลง เสียโบกี้ในหลุมสุดท้าย แต้มหล่นจากการเป็นผู้นำ ซึ่งเธอยังมีโอกาสออกซัดเดนเดธกับโปรเม ในกรณีที่โปรเมทำเบอร์ดีขึ้นมาแต้มเท่า หรือไม่ก็เป็นแชมป์ไปเลย กรณีที่โปรเมพัตต์สุดท้ายไม่ลง..แต่นี่ ช้อยเก็บฉากเลย

โปรเมให้สัมภาษณ์น่าฟังว่า..ช่วงดาวน์มาทั้งซีซั่น ไม่ใช่ไม่ดี หากเป็นบทเรียนที่ดีสำหรับเธอ เพราะ เธอคิดอยู่แต่ในหัว ต้องรักษาสถิติอย่างนั้นอย่างนี้ อันสร้างความกดดันอย่างสูง ที่เธอสลัดไม่ออก เธอเล่นได้อย่างยอดยี่ยมในรายการ นี้เพราะ สถาพจิตใจเธอปลอดโปร่งมาก ปราศจากความกดดัน ที่มีอยู่ในหัวเธอตลอด

นับแต่นี้ กอล์ฟคือเกมที่สนุกสำหรับเธอ เอนจอยกับการเล่นให้มากที่สุด แค่นั้นก็เพียงพอแล้ว ไม่ต้องคิดอะไรมาก

กอล์ฟ ซ้อมมาหนักหน่วง ซ้อมให้น่วม ใจไม่มา มันก็สตรั๊คไปหมดแหละ..นั่นคือ “คลิก”ที่โปรเมเรียนรู้

ใจมา มั่นใจในตัวเอง ทุกอย่างก็เป็นไปตามครรลอง ไม่ต้องไปทุ่มเทอะไรให้ ที่สุดอีกแล้ว

ดังนั้น การได้ชัยชนะปิดท้ายซีซั่นมาอย่างเหมาะเจาะ จากเกมการเล่นที่ยอดเยี่ยม ไม่ใช่เงินรางวัลอย่างเดียว แต่ที่เป็นรางวัล ยาวิเศษที่รักษา ภาวะพลังใจถดถอย หายได้เเบ็ดเสร็จ

อันจะทำให้ โปรเมมีความพร้อม มีความแข็งแกร่งในภาวะจิตใจ ในการเดินหน้าสู่ซีซั่นต่อไป และจะกลับมาทำผลงานยอดเยี่ยม น่าอัศจรรย์ได้อีก..คอยดูต่อไปเถอะครับ

พอมีอายุมากขึ้น ก็พบว่า บางอย่างที่เราเคยเห็นเรื่องยากที่จะเข้าใจและปฏิบัติ จึงปล่อยผ่าน เพิกเฉย ที่แท้แล้วเป็นเรื่องง่าย หญ้าปากคอก เบสิกพื้นๆแท้ๆ เพียงแก้ทัศนคติ แนวนิดนิดเดียวเอง

ผมเจอ คลิปญี่ปุ่นสอนกอล์ฟสั้นๆในยูทูบ มีคำนำว่า..ไม่ต้องสอน ไม่มีคำอธิบาย เพียงทำตาม จะพัฒนาวงกอล์ฟของคุณให้ดีขึ้น..

แล้วที่เห็น ก็เป็นท่าที่นักกอล์ฟแทบทุกคนทำอยู่แล้ว นั่นคือ การเอาไม้กอล์ฟมาพาดคอ จับด้วยมือซ้ายขวา ข้อศอกตั้งฉาก แล้วหมุนตัวให้สุด ไหล่ซ้ายแตะคาง ไหล่ขวาแตะคาง หัวนิ่ง ให้เป็นแกนตัวหมุน ..

จากนั้น ต่อด้วยท่าเบสิกเช่นกัน คือ จับกริ๊ปไม้กอล์ฟ มือซ้ายอยู่ล่าง มือขวาอยู่บนมือซ้าย ตั้งไม้ตรงๆ ค้อมหัวไปข้างหน้านิดนึง แล้วเอี้ยวหมุนตัว ให้ไหล่ซ้ายแตะที่คาง คืนกลับตั้งไม้ตรง ทำอย่างนั้นสักยี่สิบที จากนั้นเพิ่ม ตอนที่เอี้ยวตัวสุดแล้ว ให้บิดมือที่กำก้านไม้ มือซ้ายคว่ำมือขวาหงาย ก้านไม้จะขนานกับพื้น แล้วก็บิดตัวให้สุด นิ่ง แล้วค่อยดึงเขนลงมาเลียดลำตัวช้าๆ หยุดเมื่อตัวตรง ทำเช่นนั้นยี่สิบที

จากนั้น ต่อจากท่าสุดท้ายที่ทำ คือหมุนตัวต่อ จากขวาไปซ้ายให้สุดๆ แขนที่เหยียดตรง จะรีลีสข้อมือให้ตวัดขวาทับซ้าย แนวไม้วาดขึ้นข้างบน บิดตัวให้สุด ทำช้าๆ อีกยี่สิบที

ชินๆ ไหมครับ มันก็คือท่าเบสิกฝึกลากไม้แบ็คสวิงกับดาวน์สวิงค์ เบสิกๆนั่นเอง ซึ่งส่วนใหญ่ก็ทำกันย๊อกแย๊กๆ เอ็กซ์เซอร์ไซส์ ยืดหยุ่นกล้ามเนื้อกัน ที่ช่องสนามไดรฟ์ ก่อนตีลูกซ้อม ไม่ได้เป็นอะไรที่แปลกใหม่เลย

แต่สิ่งที่เปลี่ยนคือ ทัศนคติ แนวคิด นั่นคือ ท่วงท่านั้น ไม่ใช่เน้นเพื่อการยืดหยุ่นกล้ามเนื้อ ที่เราทำกันย๊อกแย๊กๆ หากแต่ เป็นการเน้น muscle memory ความทรงจำกล้ามเนื้อ ที่กล้ามเนื้อน้อยใหญ่มากมายต้องทำงานประสานกันออกมาเป็นวงกอล์ฟที่ดี

การที่แบ่งเป็นยกๆ เน้นๆช้าๆ ในแต่ละท่า(ดังที่เขียนมา)จากเบสิกการหมุนตัว แบ็คสวิง ดาวน์สวิง ทีละท่อนๆก่อน ก็เพื่อให้ความทรงจำกล้ามเนื้อได้ทบทวน ย้ำซ้ำเดิม เป็นการง่ายต่อการทบทวนของระบบกล้ามเนื้อ

พอได้ที่แล้ว ก็รวมเซทเข้าด้วยกัน ทำทีเดียวให้ครบ

ไม่ต้องคิดอะไรมากเลยครับ ระบบกล้ามเนื้อจะทำเอง ตามที่มันได้ถูกให้จำ

การถ่ายน้ำหนัก การหมุนตัว โพซิชั่นของมือที่กำกริ๊ปถูกต้อง การลงไม้จากจุดสูงสุดของหัวไม้ แบ็คสวิงสู่จุดฟอลโลว์ทรูจ์ดาวน์สวิง ฯลฯ จะเป็นไปโดยอัตโนมัติเอง มาเอง เป็นสวิงวงกอล์ฟที่ไหลลื่นเป็นชิ้นเดียว

เห็นไหมครับว่า ไม่ต้องไปสอนทางทฤษฎีทีละส่วน หมุนแกนตัวในถังนะ แบคสวิงมือแบกถาดนะ ถ่ายน้ำหนักตัว ยันซ้ายไว้นะ ฟอลโลว์ทูรจ์ให้จบนะ..สมองคิดจำ แล้วไปสั่งกล้ามเนื้อ มึงอย่าลืมล่ะ..ยุ่งตายห่

วงสวิงกอล์ฟ เป็นการทำงานของ muscle memory ความทรงจำกล้ามเนื้อ เป็นการทำงานออโตเมติก ตามที่ถูกsetไว้ เกือบจะ90เปอร์เซ็นต์ เร็วเกินกว่าที่สมองจะสั่งกล้ามเนื้อทีละชิ้น

พอวงได้ ก็ใส่รายละเอียด แบบต้องหาเอง คือการสวิฟข้อมือในจุดฮิตลูก โดยที่วงไม่ถล่ม

ด้วยการดึงดาวน์สวิงลงมาตามวงให้ดีเลย์ที่สุด แล้วสวิฟข้อมือให้เร็ว ให้หัวไม้ทำสปีดสูงสุดในจุดฮิตลูก ก่อนจะตีผ่านไปจบเป็นฟอลโลว์ทรูจ์แบ็คสวิง ซึ่งต้องใช้การฝึกส่วนตัว หาฟิลลิ่งตัวเองให้ได้ ว่าเทมโป้อยู่ตรงไหน อันเป็นการใช้กล้ามเนื้อชิ้นเล็กที่สุด ( ข้อมือ) แต่สำคัญที่สุดของการบรรลุผล พอได้เทมโป้แล้ว การสวิฟตบข้อมือตรงนั้นก็จะเป็นส่วนหนึ่งของ muscle memory ความทรงจำกล้ามเนื้อ ทั้งวง

ดังนั้นที่คลิปดังกล่าว อินโทรว่า..ไม่ต้องสอน ไม่ต้องอธิบาย แค่ทำตามทีละส่วน ก็จะพัฒนาวงกอล์ฟที่สวยงามได้ในเวลาอันสั้น จึงถูกต้อง

ยิ่งหากทำทุกครั้งที่เข้าสนามไดรฟ์ ทำให้เป็นกติกาตัวเอง ให้เวลาครึ่งชั่วโมงกับการย้ำ muscle memory ความทรงจำกล้ามเนื้อ วลี ..ดูวงให้ผมหน่อย ขึ้นไม้แล้วลงไม่ได้.. จะจบสิ้น เพราะ ไม่ต้องดู ไม่ต้องสอน วงกอล์ฟมันเป็นออโตเมติก ฝึกกล้ามเนื้อแต่ละท่อนทำงานให้ถูกต้องเป็นกระบวน ก็โอเค

ผมห่างเหินวงกอล์ฟตัวเองมานานมาก พอเจอคลิปนี้ ก็เอาไปทำเองเลยที่สนามไดรฟ์ จากที่เคยแบกไม้บิดตัวหมุนตัวย๊อกแย๊กๆสิบที แล้วคว้าไม้หวดลูกเลย

เป็นการคอนเซนเทรต ทำท่าทบทวน muscle memory ความทรงจำกล้ามเนื้อ ดังกล่าว ประมาณครึ่งชั่วโมง..ได้เลยจริงๆครับ วงสวิงมันมาครบเอง ไม่สมบูรณ์แต่ก็โอเคน่ะ

มันเป็นเรื่องหญ้าปากคอก ที่เรามองผ่าน จริงๆ มันก็ของเดิมๆที่เราคุ้นชินอยู่แล้ว แต่แค่เปลี่ยนทัศนคตินิดเดียว ก็ใช้ได้เลย

จึงเอามาเล่าสู่กันฟังครับ เผื่อจะเป็น “คีย์”ให้กับหลายๆคน ไม่ว่านักกอล์ฟวงหาย วงหลุดประจำ หรือผู้ชอบเป็นกูรูสอนกอล์ฟมือใหม่ (โดยเฉพะอย่างยิ่งสอนสาวๆ)

สอน บอก ให้ฝึกปฏิบิตตามแค่นี้แหละ ไม่ต้องทฤษฎีมากมายเรียนไม่จบ

ไม่เกินสี่ครั้งในช่องไดรฟ์กอล์ฟ วงสวิงกอล์ฟสวยๆตามมาตรฐาน มาเอง

ยอดชาย ขันธะชวนะ